Κρητικές Μαντινάδες

 0

Είδα πολλές μα μόνο εσύ έχεις αυτή τη χάρη

Να ‘σαι σαν τ’ Αυγουστιάτικο αποψινό φ1^ο Βραβείο:

Είδα πολλές μα μόνο εσύ έχεις αυτή τη χάρη

Να ‘σαι σαν τ’ Αυγουστιάτικο αποψινό φεγγάρι. (Μιχάλης Κρασανακης

Φεγγάρι μου χαμήλωσε αντίκρυ σου να κάτσω

Να σε γεμίσω στεναγμούς το χρώμα σου ν’ αλλάξω (Γαλάτεια Σπανακη)

Φεγγάρι απούσουνα παρόν στον αποχωρισμό μας

για πες μου ποιος το φταίξιμο τον έχει από τους δυο μας (Θεοδωράκη Καλλιόπη)

Έπαινος:

Στο Οροπέδιο η πανσέληνος γίνεται ξελογιάστρα

Γιατί φωτίζει τα πανό των μύλων που ‘ναι άσπρα (Λασιθιωτης)

Φεγγάρι μου πανσέληνο παραγγελιά σ’ αφήνω

Αν τηνε δεις να τση το πεις ότι για κείνη σβήνω (Αρχοντικο)

Τον ήλιο είχα οδηγό να βρω την αγκαλιά σου

και το φεγγάρι, αγάπη μου, να μπω μες στην καρδιά σου (Βάνα Μανδελενη)

Ήλιος εσύ, φεγγάρι εγώ πως θες να μ’ αγκαλιάζεις,

Αφού τη νύχτα φέγγω ‘γω και συ τη μέρα λιάζεις (Γ.Κ.)

Πόσες καρδιές ολόγιομο φεγγάρι βασανίζεις

Και πόσες άλλες στο γιαλό τα’ αγάπης σεργιανίζεις (Ζαχάρης Παπαδάκης)

Στη λίγωση του φεγγαριού πες μου γιαντα χλομιάζεις

Και μόνο στη πανσέληνο το χρώμα σου αλλάζεις; (Νικη Τσικαλακη)

εγγάρι. (Μιχάλης Κρασανακης

2^ο Βραβείο

Φεγγάρι μου χαμήλωσε αντίκρυ σου να κάτσω

Να σε γεμίσω στεναγμούς το χρώμα σου ν’ αλλάξω (Γαλάτεια Σπανακη)

3^ο Βραβείο

Φεγγάρι απούσουνα παρόν στον αποχωρισμό μας

για πες μου ποιος το φταίξιμο τον έχει από τους δυο μας (Θεοδωράκη Καλλιόπη)

Έπαινος:

Στο Οροπέδιο η πανσέληνος γίνεται ξελογιάστρα

Γιατί φωτίζει τα πανό των μύλων που ‘ναι άσπρα (Λασιθιωτης)

Φεγγάρι μου πανσέληνο παραγγελιά σ’ αφήνω

Αν τηνε δεις να τση το πεις ότι για κείνη σβήνω (Αρχοντικο)

Τον ήλιο είχα οδηγό να βρω την αγκαλιά σου

και το φεγγάρι, αγάπη μου, να μπω μες στην καρδιά σου (Βάνα Μανδελενη)

Ήλιος εσύ, φεγγάρι εγώ πως θες να μ’ αγκαλιάζεις,

Αφού τη νύχτα φέγγω ‘γω και συ τη μέρα λιάζεις (Γ.Κ.)

Πόσες καρδιές ολόγιομο φεγγάρι βασανίζεις

Και πόσες άλλες στο γιαλό τα’ αγάπης σεργιανίζεις (Ζαχάρης Παπαδάκης)

Στη λίγωση του φεγγαριού πες μου γιαντα χλομιάζεις

Και μόνο στη πανσέληνο το χρώμα σου αλλάζεις; (Νικη Τσικαλακη)

Το σ’ αγαπώ να μου το λες κάθε που νιώθω πόνο Γιατί αυτό είναι το φάρμακο που με γιατρεύει μόνο (Μαρία Κ., Λασίθι) Εγώ δεν είχα όνειρα και ήρθες και μου ‘πες κάνε Και δα σε σκόνη τα θωρώ και τα σκορπίζεις χαμε (Μ.Κ.) Πάντα την πιο ψηλή κορφή οι κεραυνοί κτυπούνε Όμως εκεί συνέχεια  να μας θωρούν να σκούνε. (Μαρια Δράκου) Το μαύρο το πουκάμισο πρεπει να το φορούνε Εκείνου που ‘χουνε καημό και ‘κείνοι π’ αγαπούνε (Κώστας Κρασανακης) Να σε τιμούνε στη ζωή είναι μεγάλο πραμμα Να σε σηκώνουνε τέσσερεις είναι μεγάλο δράμα (Στρατηγός Φωτακης) Επλήγωσέ μου το κορμί και την καρδιά επίσης Και μ ‘ άφησες ανάπηρο, για να με τιμωρήσεις (Νικος Κυριακακης, Ρεθυμνο) Επήρες μουτονε το νου από την κφαλή μου Και αφησε απροστατευτο για παντα το κοσρμί μου (Α. Παπαδάκης, Ηρακλειο) Να σε χαρεί η μανα σου, να σ’ έχει πάντα θάρρος Στη γειτονιά που κάθεσαι να μην περάσει χάρος (Γ. Σπανακης)     Που να” σαι αστέρι τ” ουρανού κι Αυγερινέ του νου μου, που δίδει η απουσία σου πόνο του λογισμού μου. Σαν του Χριστού τη Σταύρωση μοιάζει η έλλειψη σου  και Ανάσταση μου η στιγμή που θα βρεθώ μαζι σου!     Μου “πανε πως ο χωρισμός με έρωτα ξεχνιέται μα η δική μου η καρδιά να ερωτευτεί αρνιέται. Κάθε βραδιά τις μέρες αυτές το σπίτι δε με βάνει Γιατί η θλίψη τσ’ απουσίας σου επίσκεψη μου κάνει     Ούτε γιατρός, ούτε Θεός,  μπορεί να με γιατρέψει, μονάχα εκείνη π” αγαπώ, άμα θα επιστρέψει. Έλα να κάμω ανάσταση, η θλίψη  να περάσει Να ξαναγεννηθώ, να ξανά βρω το γέλιο που ‘χω χάσει.     Ήρθες κι γέμισε η αυλή κρίνους ανθούς και ρόδα και της ζωής το νόημα στο πρόσωπο σου το “δα..!! Ήρθες και γινηκε η χαρά από μικρή μεγάλη και το φεγγάρι γελαστό απόψε ξεπροβάλει!!!     Ήθελα να “μαι δάκρυ σου να κατεβώ στο στόμα, να νιώσω από τα χείλη σου αν μ” αγαπάς ακόμα Μιλώ σου με τα μάτια μου  κι αυτό νομίζω φτάνει Να καταλάβεις η καρδιά σε πια μεριά σε βάνει.     Είναι η ζωή παράδεισος και κόλαση για μένα Γιατί τα όνειρα που κάναμε είναι στη γη πεσμένα Δε φταις εσύ που σ’ αγαπώ, ευθύνες δε σου ρίχνω, Φταίω εγώ που αγαπώ ότι σκουπίδι βρίσκω.     Μακριά εσύ μακριά εγώ, με όνειρα θα ζούμε σε κείνα θα ελπίζουμε, μέχρι ν’ ανταμωθούμε. Θα ‘θελα να μαι ό,τι θωρείς, το καθετί π’αγγίζεις Να ‘μαι ο λόγος που γελάς κι αιτία που δακρύζεις.     Το μαύρο το πουκάμισο δεν το φορεί όποιος να ‘ναι, μονάχα εκείνοι π’ αγαπούν και εκείνοι που πονάνε. Δεν μετανιώνω στη ζωή  και γνώμη δεν αλλάζω για σένα αγάπη μου γλυκιά τα πάντα θυσιάζω     Όλους τσι συγχωρά ο παπάς, αυτή “ναι η δουλειά “ντου, τη μόνη που δεν συγχωρεί είναι η παπαδιά “ντου. Φεύγεις και γίνονται σωρός, τα πιάτα τση κουζίνας, τα ρούχα μου “ναι άπλυτα  κι εγώ ψοφώ τση πείνας.     ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ Ο νέος χρόνος που ‘ρχεται να ‘χει χαρές και γέλια Προπάντων για τσ΄ ανήμπορους και τα μικρά κοπέλια! Ν. Ζωιδάκης Άγιος Βασίλης θα γενώ, Να ‘ρθω στ’ αρχοντικό σου Ν’ αφήσω την καρδούλα μου επάνω στο δεντρό σου. Ν. Ζωιδάκης   Μέρες που έχουμε γιορτές λέω μια μαντινάδα «Χρόνια πολλά, χρόνια καλά!» σε όλη την Ελλάδα! Παπανδρέου πρωθυπουργέ, κάνε τις εξαγγελίες πράξη και η ζωή του καθενός προς το καλό ν’ αλλάξει!   Φτωχά τα λόγια μα οι ευχές είναι πολύ μεγάλες και αν είναι μπόρα η ζωή να ΄ναι χαρές οι στάλες. Δημ. Τρουλάκης Ένα ματσάκι γιασεμιά τα συναισθήματά μου, ήκανα και σου τα ‘πεψα, δώρο από την καρδιά μου Β. Σπανάκης     Γιορτές και μέσα απ’ την καρδιά ευχές δικές μου παίρνεις, πληθώρας να ΄χεις τις χαρές να δίνεις και να παίρνεις. Γεώργιος Αγαπάκης Είσαι μακριά και οι ευχές δεν πάνε χέρι-χέρι, μα ‘γώ τις δίνω της καρδιάς εσένα να τις φέρει. Μ. Χ.     Το βρέφος που γεννήθηκε Στη φάτνη αντί για κλίνη υγεία, αγάπη και χαρά πάντοτε να σας δίνει. Ν. Μπαριτακης Γιορτές είναι και η σκέψη μου Τους δρόμους έχει πιάσει Να βρει ανθρώπους που αγαπώ Ευχές να τους μοιράσει. Ζ. Καμπουρακης     Σκολιάτικα η καρδιά φορεί μειντανογίλεκα κι εύχεται να ‘ναι σιόγεμο το 2010 (Κ. Αβραμάκης) Χρόνε που πέμπεις σήμερα τη πρώτη σου αχτίδα κάθε σου μέρα μια γιορτή κάθε λεπτό σου ελπ’δα     Πρωτοχρονιά μα δεν μπορώ Τέτοια χαρά να νοιώσω Αν δεν σου στείλω μήνυμα Τσ΄ ευχές μου να σου δώσω Πάντα κοντά σου οι χαρές μακριά σου κάθε πόνος Και όπως έχεις φανταστεί να ναι ο καινούργιος χρόνος (Μ. Φαρσάρης)     Ο Άγιος Βασίλης εύχομαι Να ρθε σο αρχονυικό σας Να αφήσει δώρα και χαρές Στο δέντρο το δικό σας Ο Αγ Βασίλης έμαθα πως δεν έρχεται εντέλει, Είναι παλιό το έλκηθρο και πάρα πολλά τα τέλη (Ν. Σπανάκης)     Καινούργιος χρόνος έφτασε Με όνειρα και ελπίδες Ας είναι ο καλύτερος που μέχρι τώρα είδες (Χρ. Περισυνάκη) Ανήμερα πρωτοχρονιάς Χίλιες ευχές χαρίζω Σ’ ανθρώπους του τους αγαπώ και τους υπολογίζω ( Αφρ.Φωτεινου)     Σαν του κεριού το Άγιο Φώς τσ’Ανάστασης το βράδυ, ‘να “ναι η ζωή σου φωτεινή χωρίς σταλιά σκοτάδι. Όλου του κόσμου οι χαρές, που υπάρχουμε να ‘ρθουνε Τώρα που αναστήθηκε ο Χριστός στα σπίτια σας να μπουνε     Έπλεξε την αγάπη μας η σκέψη μου δαντέλα Για να τη δέσει στο κερί τσ΄Ανάστασης δαντέλα Θέλω τα χέρια σου σταυρό Να σταυρωθώ επάνω Και δεν με νοιάζει Ανάσταση ποτέ μου να μην κάνω