Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Το βίντεο που δεν θέλουν να δείτε ΝΕΤ-Κυβέρνηση και ΔΝΤ

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η ΕΡΤ-ΝΕΤ Α.Ε., …δεν ανήκει σε κανέναν λαό. Ανήκει στο συμβούλιο της εταιρείας που τη διοικεί. Καπιταλισμό έχουμε και έτσι δουλεύουν τα πράγματα στο καπιταλισμό. Εμείς δουλεύουμε, αυτοί μιλάνε, εμείς αναπαράγουμε ότι λένε. Όπως παντού στο κόσμο και με όλες τις εταιρίες, υπάρχει η διαπλοκή, ο εναγκαλισμός και η δικτύωση των οικονομικών...συμφερόντων αυτών οι οποίοι κατέχουν το 1% του πλούτου του πλανήτη εις βάρος του υπόλοιπου 99%. Στη μικρή μας χώρα αυτό σημαίνει ότι η ΝΕΤ εν προκειμένω, ανήκει στη κυβέρνηση, στο ελληνικό τραπεζικό λόμπι, σε επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν πρόσβαση στη κυβέρνηση -μέσω της οικονομικής τους “επενδυτικής” δραστηριότητας είτε μέσω των δικών τους μέσων “ενημέρωσης”, αλλά εκφράζει και την ιδεολογία του διεθνούς κεφαλαίου(ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα) και τις πολιτικές που αυτό επιβάλει στη χώρα. Από το parallhlografos Αν η ΕΡΤ άνηκε σε εμάς, τότε κάθε μέρα θα μιλούσαν διαφορετικοί άνθρωποι σαν εμένα και εσένα, θα έβλεπες εκπομπές όχι για τη βιομηχανία του τουρισμού και τα γκάντζετ αλλά και για την ενημέρωσή σου για το τι πραγματικά γίνεται στο κόσμο, με όλες τις απόψεις να δίνουν το παρόν. Δεν θα έβλεπες σίγουρα “Γιουροβίζιον”. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στην Οαχάκα του Μεξικό,(πραγματικά ειρωνικό που το ντοκιμαντέρ του link προβλήθηκε από τη ΝΕΤ, τη στιγμή που οι εδώ καταληψίες δεν μπορούν να μιλήσουν σε δελτίο της) που ξεκίνησε από τους δασκάλους και επεκτάθηκε σε όλο τον πληθυσμό της επαρχίας, ο κόσμος των γειτονιών έμπαινε στα τοπικά ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια , έκανε κατάληψη, μάθαινε στα γρήγορα τον βασικό χειρισμό των μηχανημάτων και έβγαινε στον αέρα .. η νοικοκυρά, ο εργάτης, ο φοιτητής, ο άνεργος, ο δάσκαλος. Μια μαρτυρία από φίλη μου που βρέθηκε στην Οαχάκα: οι γυναίκες μιας γειτονιάς πήραν το ραδιοφωνικό σταθμό στα χέρια τους και έκαναν εκπομπές. Έδιναν τον λόγο σε όλους. Μια γυναίκα είπε στον αέρα: “Είχα στόμα και δεν είχα φωνή. Τώρα έχω φωνή και ακούγομαι.” Αν περιμένουμε από τις εταιρίες των ΜΜΕ είτε πρώην δημόσιες, είτε βέβαια και από τις ιδιωτικές -όπως το ΜΕΓΚΑ κτλ- , να ακουστούμε, αν είμαστε η είδηση στο δρόμο και περιμένουμε να ακουστούμε…. αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Δεν θα βοηθήσουν σε αυτό ούτε οι άνκορμαν διάφορων δελτίων ειδήσεων μιας και αυτοί είναι που πουλάνε το προϊόν. Να μην ξεχνιόμαστε. Εταιρείες είναι και το προϊόν τους πωλείται από τα πρόσωπα με το πολύ μακιγιάζ. Είναι υπάλληλοι εταιριών. Αν δεν ήταν τότε εχθές το βράδυ θα είχαν κάνει τα πάντα για να βοηθήσουν τα παιδιά να βγουν κατευθείαν στον αέρα. Αν δεν έβγαινε στον αέρα η δήλωση τότε θα έπρεπε να αρνηθούν και αυτοί να βγουν στον αέρα. Αυτά όμως δεν γίνονται στις μεγάλες εταιρίες. Έτσι δεν είναι; Πληρώσαμε πολλά επί γενεές για να φτιαχτούν οι υποδομές στις οποίες “καθίσαν” όλες οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών και άλλα τόσα για τις υποδομές της ΕΡΤ. Tα ιδιωτικά κανάλια εκπέμπουν από τις ραδιοσυχνότητες που είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι σαν το νερό, τον αέρα και τα δέντρα. Δεν εφευρέθηκαν από κανέναν. Ανήκουν σε όλους μας και πρέπει να εκφράζουν όλους μας. Όχι τις θλιβερές μειοψηφίες φραγκάτων, ούτε τα κυβερνητικά τσουτσέκια, ούτε κομματικούς μηχανισμούς, ούτε την εταιρική γραφειοκρατία των μάνατζερ, ούτε τον κομματικό δοσιλογισμό της ΕΣΗΕΑ και των γραφείων τύπου διάφορων εταιρειών. Η ΝΕΤ χθες σε ανακοίνωση που έβγαλε πριν της δώδεκα έλεγε ότι αν και διαφωνεί θα παίξει τη δήλωση των φοιτητών. Είπε ψέμματα δηλαδή σε όλους. Μόλις αποχώρησαν οι φητητές και γύρω στις 1:30 το βράδυ, ξαφνικά αποκαταστάθηκαν τα “τεχνικά” προβλήματα και το δελτίο έπαιξε χωρίς να προβληθεί η δήλωση. Η εταιρείες που έχουν κάτσει πάνω στις δικές μου και δικές σου συχνότητες μας λένε ψέμματα. Όπως το κράτος σε ένα πόλεμο μας θεωρεί δεδομένους στρατιώτες και αναλώσιμους, κοινώς κρέας, έτσι και η βιομηχανία του τηλεοπτικού θεάματος μας θεωρεί δεδομένους ως καταναλωτές. Κοινώς κρέας. Μη τους κάνουμε τη χάρη, κλείνουμε τις τηλεοράσεις μας και μπαίνουμε στα στούντιο. “Αν δεν σου αρέσουν οι ειδήσεις, βγες στο δρόμο και γίνε εσύ η είδηση” είχε πει κάποτε ένας αμερικάνος δημοσιογράφος. Αν δε μας εκφράζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα, πηγαίνουμε και τα γεμίζουμε με τον κόσμο της αλήθειας, και όχι του ψέμματος και της σκοπιμότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου