ανήθικο…».
Ο θεσμός όμως και η έννοια της δημοκρατίας εκφυλίστηκαν όταν μια συγκεκριμένη γενιά πολιτικών και παραγοντίσκων αποφάσισαν τις όποιες δημοκρατικές διεκδικήσεις να τις εξαργυρώσουν με μία κατ’ επίφαση εξουσιαστική υπεροψία, φαυλότητα, αυθαιρεσία και άνευ ορίων ελευθερία, χωρίς κανέναν απολύτως σεβασμό στην ελευθερία του άλλου. Διότι όλοι μα όλοι γνωρίζουν ότι η ελευθερία στη Δημοκρατία δεν ορίζεται μόνο θετικά αλλά και αρνητικά, και ο αρνητικός προσδιορισμός της ελευθερίας του καθενός μας είναι τα όρια της ελευθερίας του άλλου, που σήμερα αναλώθηκαν στη πολιτική φαυλότητα του δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Αφορμή για το παρόν είναι η φαυλότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε τη δεκαετία του ’80 ο εκδημοκρατισμός των πανεπιστημίων. Και μιλώ για τη φαυλότητα των κυβερνώντων οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την έννοια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ έδωσαν στο φοιτητικό κίνημα την ελευθερία να αποφασίζει για κάτι που δεν γνωρίζει μα το χειρότερο για κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει και συνεπώς οδηγείται στην συναλλαγή και την συνδιαμόρφωση προειλημμένων αποφάσεων. Ο μη έλεγχος μετατράπηκε σε συναλλαγή, ειδικά πχ. την ώρα που οι εκπρόσωποι των φοιτητών καλούνται να επιλέξουν ένα μέλος ΔΕΠ ως προς την αξιοσύνη του ή όχι.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα όμως μιας ανοργάνωτης και ανύπαρκτης πολιτείας, η οποία στην άγνοιά της να επιλέξει το καλύτερο και πιο άρτια οργανωμένο σύστημα μιλά για εκδημοκρατισμό και μεταφέρει το πρόβλημα στον απρόσωπο λαό, μη επιτελώντας ένα βασικό της καθήκον, το παιδευτικό. Διότι και αν όλα αυτά φαντάζουν περίεργα, τότε ας αναλογιστούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η Ελλάδα του 2011 και η καθημερινότητα μας αν συναντούσαμε επαγγελματίες που στο νου τους είχαν τον ΚΑΝΟΝΑ (ορθό). Επαγγελματίες γιατροί, δικηγόροι, υδραυλικοί, εστιάτορες, κλπ ακόμα και ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, όχι τεχνοκράτες αλλά Πολιτικοί όπως γνωρίσαμε στην Ελλάδα κάποτε. Πολιτικοί με όραμα και με ταυτότητα και όχι πολιτικοί υπάλληλοι των ξένων οίκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου