10 εναλλακτικές θεωρίες για την Εξέλιξη

Δεν υπάρχει επιστημονική θεωρία που να ενοχλεί τόσο πολύ μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, όσο η εξέλιξη. Αν πάει κανείς σε τυχαίους περαστικούς στο δρόμο και αρχίσει να τους μιλάει για τη θεωρία χορδών θα τον αγνοήσουν. 


Αν κάνει το ίδιο με την Εξέλιξη δεν αποκλείεται στο τέλος να φάει και ξύλο. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, μόνο το 15% των Αμερικάνων πιστεύει ότι εξελιχθήκαμε κατά τύχη, κάτι που είναι μικρότερο από το ποσοστό των ανθρώπων που πιστεύουν ακόμα ότι ο Ομπάμα είναι Μουσουλμάνος. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για τον υπόλοιπο πληθυσμό ώστε να διαλέξει όποια ταιριάζει στα γούστα του.

10. Ευφυής Σχεδιασμός

Φανταστείτε τον προπάππου σας να έβρισκε ένα iPad στο δρόμο καθώς πήγαινε στο καπηλειό. Θα αναγνώριζε πως είναι κάτι που έχει κατασκευαστεί από ανθρώπους, αν και δε θα είχε ιδέα για το τι είναι. Αυτό, εν συντομία, είναι ο ευφυής σχεδιασμός. Ας πούμε ότι ο προπάππους σας είναι οι επιστήμονες και εμείς είμαστε το iPad. Βασικά, η θεωρία υποστηρίζει ότι κάποια πράγματα είναι τόσο πολύπλοκα ώστε δε μπορεί να έχουν εξελιχθεί κατά τύχη, έτσι αντί να υποθέτει ότι είμαστε κρεατόμαζες που ξεπηδήσαμε μέσα από μια τεράστια απιθανότητα, προτείνει να αναζητήσουμε τον ουράνιο ισοδύναμο του Steve Jobs. 

9. Μορφικός Συντονισμός

Εάν η εξέλιξη ήταν διασημότητα, ο Rupert Sheldrake θα ήταν ο νούμερο ένα fan της. Όταν ο περισσότερος κόσμος επιχειρηματολογούσε υπέρ και κατά της εξέλιξης στη βιολογία, ο Sheldrake έριξε μια ενδελεχή ματιά στην 'Καταγωγή των Ειδών' και αποφάσισε να την εφαρμόσει στο Σύμπαν. Σύμφωνα με τη θεωρία του Μορφικού Συντονισμού, υπάρχουν αόρατα πεδία που δίνουν στα πάντα ένα είδος διαμοιραζόμενης μνήμης, κάτι που περιλαμβάνει αστέρια και γαλαξίες. Αντί να είναι σταθερά και αμετάβλητα, τα πάντα που έχουν να κάνουν με τους θεμελιώδεις νόμους της φυσικής είναι απλά συνήθειες στις οποίες αφεθήκαμε.
 Καθώς περνάει ο χρόνος οι συνήθειες αυτές εξελίσσονται και πριν το καλοκαταλάβουμε η φύση έδωσε τη θέση της σε πιο σταθερές δομές όπως η βαρύτητα και μετατράπηκε σε κάτι πιο κρύο. Όσο για τον Sheldrake, ως τέως καθηγητής βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, δεν θα τον χαρακτήριζε κανείς απλά ως εκκεντρικό αλλά ως εκκεντρικό που έχει μεγάλη γνώση του αντικειμένου του. 

8. Χριστιανική Επιστήμη

Όσοι γνωρίζουν τον όρο «Χριστιανική Επιστήμη» πιθανώς να έχουν ακούσει για την Christian Science Monitor (CSM), μια διεθνή οργάνωση ειδήσεων που είναι προσβάσιμη από όλον τον κόσμο μέσω διαφόρων τρόπων με κυριότερο το Διαδίκτυο.
 Ξεκίνησε το 1908 από την Mary Baker Eddy, η οποία είχε ιδρύσει την 'Εκκλησία του Χριστού, Επιστήμων' (Church of Christ, Scientist). Η Χριστιανική Επιστήμη είναι τμήμα του κινήματος της Νέας Σκέψης, που προωθεί τις ιδέες ότι η Άπειρη Ευφυΐα, ή ο Θεός, βρίσκεται παντού, ότι το πνεύμα είναι το σύνολο όλων των πραγματικών όντων, ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι θεϊκή, ότι η θεϊκή σκέψη είναι μια δύναμη καλού, ότι η ασθένεια προέρχεται από το νου και ότι η 'σωστή σκέψη' έχει θεραπευτικά αποτελέσματα. Η Χριστιανική Επιστήμη προχώρησε τα παραπάνω ένα βήμα πιο πέρα διακηρύσσοντας ότι δεν υπάρχει τίποτε παρά το πνεύμα, έτσι τα πάντα γύρω μας, από τον υπολογιστή μας ή τον γείτονά μας, είναι απλά μια αυταπάτη. Εφόσον η αυταπάτη περιλαμβάνει και τη Γη, τα απολιθώματα και όλα τα ζώα, η εξέλιξη δεν έχει καμία βάση και το να αναφέρεται κανείς σ' αυτή είναι σα να αναρωτιέται από πού ήρθαν τα λιοντάρια που είδε να τον κυνηγούν στο όνειρό του. 

7. Κοσμική Γενεαλογία

Από τότε που ο Μωυσής κάθισε και έγραψε το Βιβλίο της Γένεσης, έχουμε αποδεχθεί ότι το σύμπαν είχε κάποια αρχική στιγμή. Είτε ξεκινήσαμε από τον Θεό, είτε από τη Μεγάλη Έκρηξη, οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι υπήρξε κάποια στιγμή πριν από την εκκίνηση της πραγματικότητας, μια στιγμή που απλά δεν υπήρχε τίποτε. Δεν συμφωνούν μ' αυτό οι οπαδοί της θεωρίας της Κοσμικής Γενεαλογίας. Σύμφωνα με τους οπαδούς της, το σύμπαν υπήρχε πάντα, το ίδιο και η ζωή μέσα σ' αυτό. 
Η πολύπλοκη ζωή όπως εμείς οι άνθρωποι δημιουργήθηκε όταν προσγειώθηκαν στη Γη μικρόβια από το διάστημα και ξεκίνησαν να αναπαράγονται. Επειδή τα μικρόβια αυτά έφεραν ίχνη από άλλη πιο προηγμένη ζωή από άλλα μέρη του σύμπαντος, εξελιχθήκαμε ως μια μίμηση αυτής της άλλης ζωής, όπως είχε συμβεί και με κείνη, κ.ο.κ. Δεδομένου ότι το σύμπαν υπήρχε από πάντα, αυτή η διαδικασία ποτέ δεν ξεκίνησε και ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσει. Και είναι εύλογη εάν δεν λάβουμε υπόψη τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της υπόθεσης της Μεγάλης Έκρηξης όπως επίσης την έλλειψη στοιχείων για εξωγήινες μορφές ζωής. Και φυσικά, το μεγάλο πρόβλημα της άπειρης αιτιακής αναδρομής. 

6. Αρχαίοι Αστροναύτες

Η θεωρία των Αρχαίων Αστροναυτών μοιάζει σα μια μείξη του Ευφυή Σχεδιασμού και της Κοσμικής Γενεαλογίας. Όλα τα βασικά στοιχεία συνυπάρχουν, αλλά η τύχη συνέβαλλε κάπως παραπάνω. Εάν έχετε δει την ταινία Prometheus, τότε μπορείτε να συλλάβετε εύκολα τη γενική ιδέα. Εξωγήινοι ήρθαν στη Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια και την έσπειραν με ζωή, είτε για κάποιον ομιχλώδη μελλοντικό σκοπό ή απλά επειδή μπορούσαν να το κάνουν. Οι οπαδοί της θεωρίας επικαλούνται περιγραφές που υπάρχουν σε αρχαία κείμενα και μοιάζουν πολύ σα να αναφέρονται σε ιπτάμενους δίσκους και χρησιμοποιούν ζητήματα όπως το μυστήριο των Πυραμίδων ή το ημερολόγιο των Μάγια ως στοιχεία που συνηγορούν για το ότι οι εξωγήινοι καθοδηγούν την πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης. Είτε το πιστεύει κανείς είτε όχι, η όλη ιδέα είναι κάπως γοητευτική. 

5. Προοδευτικός Δημιουργισμός

Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της Γένεσης στο πρώτο κεφάλαιο. Ο Θεός φτιάχνει τη Γη σε έξι μέρες και την έβδομη ξεκουράζεται επειδή ακόμα και οι Θεότητες χρειάζονται λίγο χρόνο για τον εαυτό τους. Αυτό που ίσως να μην ξέρετε είναι ότι κάθε μία από αυτές τις 'μέρες' κράτησε εκατομμύρια χρόνια και περιέλαβε μεγάλα κομμάτια εξέλιξης. 
Σύμφωνα με την αντίληψη όσων ασπάζονται τον Προοδευτικό Δημιουργισμό, ο Θεός έδρασε παράλληλα με την εξέλιξη με τρόπο που τα διάφορα είδη εμφανίστηκαν στη Γη σε αστραπιαία ξεσπάσματα δημιουργίας που ακολουθούνταν από μακρόχρονες περιόδους εκατομμυρίων χρόνων στις οποίες φυτά και ζώα εξοικειώνονταν μεταξύ τους. Στα ξεσπάσματα ήταν ο Θεός αυτός που δημιουργούσε νέους τύπους οργανισμών, ενώ η εξέλιξη αναλάμβανε στις ενδιάμεσες περιόδους. Έτσι, τα είδη δεν εξελίχθηκαν σταδιακά αλλά εμφανίστηκαν πλήρως μορφοποιημένα από τη θεότητα. Η θεωρία αυτή είναι ένας τρόπος να συμφιλιωθούν τα γεωλογικά στοιχεία (που δείχνουν ότι η Γη έχει ηλικία δισεκατομμυρίων χρόνων) με τον Δημιουργισμό (που ισχυρίζεται ότι η δημιουργία κράτησε περίπου έξι χιλιάδες χρόνια), ενώ συγχρόνως διατηρείται η απόστασή μας από τους πιθήκους και τα άλλα ζώα. 

4. Διακοπτόμενη Ισορροπία

Από όλες τις θεωρίες που αναφέρονται στη λίστα, η Διακοπτόμενη Ισορροπία (Punctuated Equilibrium) είναι αυτή που συνάδει περισσότερο με την κυρίαρχη επιστημονική άποψη. Καταρχάς, δεν αποτελεί εντελώς διαφοροποιημένη θεωρία από αυτήν της εξέλιξης, αλλά μάλλον μια τροποποιημένη ερμηνεία της. Δευτερευόντως, έχει πολλά επιστημονικά στοιχεία και βοηθάει στην επίλυση πολλών επιστημονικών προβλημάτων. 
Ένα πρόβλημα με τα στοιχεία που διαθέτουμε από τα απολιθώματα είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλά που λείπουν. Εάν η εξέλιξη ήταν σταδιακή διαδικασία, θα έπρεπε να υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός απολιθωμάτων ενδιάμεσων ειδών, τα οποία όμως δεν τα έχουμε βρει. 

Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει γιατί δεν τα έχουμε ακόμα αποκαλύψει, ή επειδή οι μεταβατικές μορφές δεν κατάφεραν να επιζήσουν για μεγάλα διαστήματα. Σύμφωνα με τη θεωρία της Διακοπτόμενης Ισορροπίας, η έλλειψη απολιθωμάτων ενδιάμεσων ειδών υποδηλώνει ότι η εξέλιξη έγινε με ξεσπάσματα που συχνά έχουν συνδεθεί με μεγάλες παγκόσμιες αλλαγές. Δηλαδή, ενώ κάποια είδη μπορεί να είχαν παραμείνει γενικώς τα ίδια για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους, μια ξαφνική αλλαγή στο περιβάλλον προκάλεσε μεγάλες αλλαγές στα είδη αυτά. Όταν τα πράγματα θα είχαν ηρεμήσει μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια μόνο τα πιο προσαρμόσιμα είδη θα παρέμεναν και οι εξελιγμένοι απόγονοί τους είναι αυτοί από τους οποίους έχουμε τα απολιθώματα. Κεντρική έννοια της θεωρίας είναι η Κλαδογένεση, η διαδικασία κατά την οποία ένα είδος διαχωρίζεται σε δύο διαφορετικά είδη σε αντίθεση με ότι πρεσβεύει η κλασσική άποψη της εξέλιξης, δηλαδή τη σταδιακή μετάβαση του ενός στο άλλο. 

3. Θεϊστική Εξέλιξη

Η Θεϊστική Εξέλιξη είναι μια προσπάθεια να συμφιλιωθεί ο Δαρβίνος με το Θεό. Ενώ πολλοί Χριστιανοί απορρίπτουν την εξέλιξη ως κάτι ασύμβατο με τη Βίβλο, οι πιστοί της θεωρίας τη χρησιμοποιούν ως μια απόδειξη για την πανσοφία του Θεού. Η ιδέα του Θεού ως δημιουργού παραμένει, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας επιστήμη. Πολύ σωστά διαβάσατε. Η Μεγάλη Έκρηξη, η Κβαντική Φυσική, η ταχύτητα του φωτός και η εξέλιξη είναι όλα προϊόντα του Θεού, ο οποίος ανέμειξε μερικά άτομα στο ουράνιο εργαστήρι του και τα άφησε να αλληλεπιδρούν για να δει τι θα γίνει. Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει η American Scientific Affiliation για τη θεωρία, η Θεϊστική Εξέλιξη «που επίσης καλείται εξελικτική δημιουργία, προτείνει ότι η μέθοδος του Θεού για τη δημιουργία ήταν να δημιουργήσει ευφυώς ένα σύμπαν στο οποίο τα πάντα θα μπορούσαν να εξελιχθούν με φυσικό τρόπο». Η λύση αυτή βολεύει πολύ τους πιστούς που δεν χρειάζεται να χάνουν το χρόνο τους επιχειρηματολογώντας κατά της επιστήμης, εφόσον τη χρησιμοποιούν εις όφελος των πιστεύω τους. 

2. Σαϊεντολογία

Η κίνηση της Σαϊεντολογίας ξεκίνησε πριν από λίγο παραπάνω του μισού αιώνα από τον L.Ron Hubbard, ως ένα σύστημα αυτοβοήθειας που λεγόταν "Διανοητική". Την χαρακτήρισε ως θρησκεία και δίδαξε στους οπαδούς της ότι οι άνθρωποι είναι αθάνατα όντα που έχουν ξεχάσει την αληθινή τους φύση. 
Η θεωρία του για τη δημιουργία του κόσμου συνίσταται σε ένα διαστημικό δράμα (Space Opera) το οποίο κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό από τα νέα μέλη και τους μη μυημένους. Κεντρικό πρόσωπο του Διαστημικού Δράματος είναι ο Xenu, ο τυραννικός διοικητής της Γαλακτικής Ομοσπονδίας, που πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια έφερε δισεκατομμύρια προγόνους των ανθρώπων στη Γη με ένα διαστημόπλοιο, τους άφησε γύρω από Ηφαίστεια και έριξε βόμβες υδρογόνου να εκραγούν μέσα σ' αυτά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συσσωματώματα οντοτήτων (thetans) τα οποία έχουν προσκολληθεί στα ανθρώπινα σώματα και εμποδίζουν την πνευματική απελευθέρωσή τους. 

1. Δημιουργισμός

Σε αντίθεση με τον Προοδευτικό Δημιουργισμό που αναφέρθηκε πιο πάνω, ο Δημιουργισμός θεωρεί ότι τα πάντα που αναφέρονται στη Γένεση θα πρέπει να ληφθούν κυριολεκτικά. Ο Θεός όντως δημιούργησε τη Γη και τα πάντα πάνω σ' αυτήν μέσα σε έξι διαδοχικές μέρες με εικοσιτέσσερις ώρες η καθεμία, όλοι καταγόμαστε από τον Νώε και κάποτε υπήρξαν γίγαντες. Επίσης, η Γη έχει ηλικία μόλις έξι χιλιάδων χρόνων και κάθε γεωλογικό στοιχείο που υποδηλώνει το αντίθετο, συμπεριλαμβανομένων και των απολιθωμάτων, είναι είτε ανοησία, είτε έχει τοποθετηθεί από τον Θεό για να μας μπερδέψει και να δοκιμάσει την πίστη μας. Ως θεωρία ο Δημιουργισμός απέχει τόσο πολύ από την Εξέλιξη που ουσιαστικά κηρύσσει πόλεμο κατά του Δαρβίνου. Ακόμα και ο πρώην Αρχιεπίσκοπος του Canterbury είχε εναντιωθεί στη διδασκαλία της εξέλιξης. Αν συμφωνείτε μαζί του δεν είσαστε μόνοι σας. Περίπου το 46% των Αμερικάνων της δημοσκόπησης που αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου πιστεύουν στον Δημιουργισμό.Πηγή: Esoterica.gr