ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ: «Μας θέλουν σκλάβους για ένα πιάτο φαΐ»

 


















Ο δημοφιλής καλλιτέχνης κάνει πρεμιέρα στις συνεντεύξεις του a-sports.gr, μιλώντας για τις κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις του τόπου μας και το αγαπημένο του ποδόσφαιρο
Διανοούμενος, «γελωτοποιός της Ρωμιοσύνης», σόουμαν, στοχαστής, επαναστάτης κωμικός είναι ορισμένα από τα δεκάδες προσδιοριστικά επίθετα που έχουν αποδοθεί κατά καιρούς στον Χάρρυ Κλυνν. Πάνω και πρώτα απ’ όλα, όμως, ο κατά κόσμον Βασίλης Τριανταφυλλίδης ήταν και παραμένει ενεργός πολίτης. Τώρα, λοιπόν, που τα δεδομένα στην Ελλάδα μεταβάλλονται καθημερινά προς το χειρότερο, ο Χάρρυ Κλυνν δεν μένει απαθής. Ο δημοφιλής καλλιτέχνης, διατηρώντας στο ακέραιο τον αυτοσαρκασμό, τον αυθορμητισμό και την καυστικότητα που τον χαρακτήριζαν καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας αφύπνισης του κόσμου, ώστε να υπάρξει αντίδραση μπροστά στη λαίλαπα της εξαθλίωσης που βιώνουν οι Έλληνες. Στα 72 του, ο Χάρρυ Κλυνν παραμένει ένας έφηβος που εναντιώνεται με λόγο και αιτία, μιλά χωρίς καθωσπρεπισμούς για όλους και για όλα, χωρίς φόβο, μα με περίσσιο πάθος. Και μοιραία το ποδόσφαιρο περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς, όπως τονίζει, αποτελεί πια πολυτέλεια, αλλά δεν το ξεχνά, αφού παραμένει πάντα μέσα στην καρδιά του.
Πολλά, όμως, είπαμε εμείς, ο λόγος ανήκει στον Χάρρυ Κλυνν…
- Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα των καθημερινών προβλημάτων, θα έλεγα να μην ξεκινήσουμε από το ποδόσφαιρο, αν και είναι γνωστή η αγάπη σου για αυτό…
Συμφωνώ… Το ποδόσφαιρο τείνει να καταστεί πολυτέλεια κι αυτό γιατί αυτό που επιτακτικά φαίνεται να απασχολεί τον ελληνικό λαό είναι η επιβίωσή του! Κι επειδή η αλήθεια είναι δυσεύρετη στην Ελλάδα, θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι ακόμα και ο κίνδυνος «λιμού» καραδοκεί! Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ομιλία του στη ΔΕΘ έθεσε και το θέμα της τροφικής επάρκειας! Κι αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη πολύ σοβαρά. Τρέμω στην ιδέα της στιγμής που η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να θρέψει τα παιδιά της! Δυστυχώς, η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο κι ο ελληνικός λαός διαισθάνεται ότι τον περιμένουν άσχημες μέρες. Με όλα αυτά, λοιπόν, μοιραία το ποδόσφαιρο έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
- Το ποδόσφαιρο, βέβαια, έχει πολλά κοινά σημεία με όλες τις πολιτικο-κοινωνικές καταστάσεις που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, είναι μια μικρογραφία. Όταν λέμε ότι «το παιχνίδι είναι στημένο», αυτό μπορούμε να το δέσουμε με όσα βιώνουμε ως πολίτες…
Δεν είναι απαραίτητο, βέβαια, να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά το ποδόσφαιρο εμφανίζεται ως μικρογραφία της πραγματικότητας, ως αντίγραφό της κατά κάποιον τρόπο, αλλά θα ήταν ευχής έργο όταν η κοινωνία ευημερούσε και πολιτισμικά και οικονομικά, να λειτουργούσε και το ποδόσφαιρο με τον τρόπο αυτόν. Το παράδοξο, όμως, της ιστορίας είναι πως, ακόμα και όταν συνέβαινε αυτό, πάλι το ποδόσφαιρο ένα «κακό αντίγραφο» ήταν. Τώρα που η κοινωνία καταρρέει, το ποδόσφαιρο λειτουργεί ως πιστό αντίγραφο αυτής της σήψης. Υπάρχει, όμως, μια αιτία χρόνων που απορρέει από το θανάσιμο εναγκαλισμό του ποδοσφαίρου με την Πολιτεία. Του ποδοσφαίρου που εξακολουθεί, έστω και βαριά πληγωμένο, να είναι το δημοφιλέστερο των σπορ.
Έτσι, λοιπόν, κοινωνία, σύστημα και ποδόσφαιρο πάνε χέρι χέρι, γιατί έτσι ήταν «στημένο» το παιχνίδι. Το ένα χέρι νίβει το άλλο... Και στο χορό του Ζαλόγγου μαζί! Βλέπουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πλην των «μικρών», και οι «μεγάλες» λεγόμενες ομάδες. Βλέπουμε και τον «εναγκαλισμό» να παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις, στημένα παιχνίδια, διεφθαρμένοι παράγοντες, «σωτήρες» και «επενδυτές» σε έναν παράξενο παρακμιακό χορό!
Δεν ξέρω τι εξυπηρετεί η παρουσία του Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό ούτε και η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ! Χαθήκανε οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και τα «παιχνίδια» τα ξέρουν μονάχα αυτοί που τα παίζουν...
- To ποδόσφαιρο συνδέεται με γενικότερα οικονομικο-πολιτικά παιχνίδια και, βέβαια, αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια… Θυμόμαστε πριν από δύο περίπου δεκαετίες, όταν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο Κοσκωτά, μια μερίδα από τον απλό κόσμο του Ολυμπιακού να φωνάζει «κάτω τα χέρια από τον Κοσκωτά»…
Αυτό ήταν κάτι άλλο… Υπήρχε το μεγάλο ψάρι και το μικρό, που είχε μπει λάθρα στο χώρο της οικονομίας και των ΜΜΕ, ανοίγοντας την πόρτα του ποδοσφαίρου.
Το μεγάλο ψάρι, το συστημικό ΠΑΣΟΚ κι ο «Εθνάρχης» Ανδρέας Παπανδρέου, ο ολετήρας, η απαρχή της καταστροφής της Ελλάδας! Ο διαφθορέας του ήθους των Ελλήνων!..
...Και το μικρό ψάρι που είδε ξαφνικά τον εαυτό του φάλαινα και σήκωσε κεφάλι, θέλησε να γίνει προς στιγμή χαλίφης στη θέση των χαλίφηδων, των Λαμπράκηδων, των Τεγόπουλων κ.λπ. Και ο Κρόνος έφαγε το παιδί του, το κατασπάραξε... Ο φίλαθλος κόσμος, όμως, επηρεασμένος από την αγάπη για την ομάδα του, ήταν μάλλον λογικό να το πάρει πατριωτικά και να φωνάζει «κάτω τα χέρια από τον Κοσκωτά»…
Όταν, όμως, η δράκαινα του ΠΑΣΟΚ του πλάσαρε τα Σαλιαρέλεια διαμάντια, αντί για τράπεζες και εφημερίδες, το γύρισε στο καλαματιανό... Και μπήκαμε στο φαύλο κύκλο των «σωτήρων» και των «πασοκόπεμπτων» και το ποδόσφαιρο άρχισε να βουλιάζει, μέχρι που πνίγηκε στα θολά νερά της διαφθοράς και της ποδοσφαιρικής μαφίας...
- Θέλει άντερα για να τα λες αυτά… Όχι πως δεν τα γνωρίζει ο κόσμος, αλλά, ξέρεις, δημόσια οι περισσότεροι διστάζουν. Θα σε γυρίσω πάλι στα αμιγώς πολιτικο-οικονομικά… Με βάση όσα έχεις δει όλα αυτά τα χρόνια και σε συνδυασμό με τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 2-3 χρόνια βρισκόμαστε ως κοινωνία σε μια παρατεταμένη διαδικασία παρακμής, εσύ πιστεύεις ότι το βαρέλι έχει πάτο;
Πρέπει να δούμε το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη και να μην το δούμε μεμονωμένα, έξω από τον ουσιαστικό πυρήνα της φθοράς και της εν γένει πανευρωπαϊκής διαφθοράς, ως ελλαδικό παράδοξο. Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι σε καλύτερη μοίρα από τη δική μας η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, ακόμα και η Γαλλία και η Γερμανία! Μάλιστα, η Γερμανία, όσο παράξενα κι αν ηχεί, και η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Δανία!
Η οικονομική κατάρρευση είναι γενικότερη μέσα στο ευρωπαϊκό παρακμιακό κατεστημένο και έτσι πρέπει να την προσδιορίσουμε, με τη διαφορά πως σε εμάς συνδυάζεται με το ότι μας έχουν προσδώσει ένα χαρακτήρα πειραματικό. Μας προορίζουν ως λύση του δικού τους προβλήματος και εννοώ τις υποθετικά πλούσιες χώρες του Βορρά, Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία κ.λπ. Τα φτηνά χέρια και το φτηνό μεταφορικό. Αντί να παραχθεί κάποιο εμπόρευμα στη Μαλαισία και να μεταφερθεί στη Γερμανία ή στο Βέλγιο για να εξαχθεί, θα προτιμούσαν -κι αυτό επιδιώκουν- να παραχθεί στη Νότια Ευρώπη, μια ζώνη φτηνού εργατικού και πάμφθηνου μεταφορικού. Να γίνει η Ελλάδα, δηλαδή, χώρα φτηνών εργατικών χεριών που θα τους εξασφαλίσει πολλαπλάσιο κέρδος.
Δεν ξέρω αν αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αλλά δεν πιστεύω στις αγαθές προθέσεις των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και φασιστών.
Ούτε και οι «αγαθές ευρωπαϊκές προθέσεις» της κρυπτοφασιστικής Γερμανίας με συγκινούν. Η Γερμανία είναι ένα κράτος που ποτέ δεν λειτούργησε στην ουσία δημοκρατικά… Η λεγόμενη γερμανική «πειθαρχία» παρασάγγας απέχει από το φιλελεύθερο ευρωπαϊκό πνεύμα του ενταφιασμένου διαφωτισμού. Η Γερμανία, αφού επέβαλε την πολιτική της σκληρής λιτότητας στο εσωτερικό της, υψηλή ανεργία και κάποια εκατομμύρια εργαζόμενων τρίτης και τέταρτης κατηγορίας, επιδιώκει να επιβάλει την πολιτική της ανελέητης λιτότητας στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών που εξαρτούν την οικονομική υπόστασή τους από τις λεγόμενες «αγορές». Απώτερος σκοπός, η επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων και η παγκόσμια διακυβέρνηση.
Η τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια του καταρρέοντος καπιταλισμού, που πνέει τα λοίσθια. Η μόνη μας εντέλει ελπίδα επιβίωσης, μια και η εξέγερση ημών των Ελλήνων αργεί, είναι η ίδια η κατάρρευση του νομίσματος-απάτη, του ευρώ, και κατ’ επέκταση η κατάρρευση αυτής καθεαυτής της Ε.Ε., που ούτως ή άλλως καμία σκοπιμότητα, πλην αυτής της παγκόσμιας διακυβέρνησης, δεν εξυπηρετεί.
- Προς τα εκεί πάει η υπόθεση με αυτές τις πρακτικές. Αλήθεια, όλα αυτά τα μέτρα και τα μνημόνια, που αποδεδειγμένα και σε άλλες περιπτώσεις, όπου δοκιμάστηκαν, δεν έφεραν αποτελέσματα και χαρακτηρίζονται θανατηφόρα φάρμακα, τι σημαίνουν και πώς τα κρίνεις;
Είναι τραγικό να ζεις και να δουλεύεις για λογαριασμό των τοκογλύφων. Είναι απίστευτα απάνθρωπο να μετατρέπεσαι σε «οικονομικό εργαλείο». Είναι εξαιρετικά οδυνηρό να ζεις χωρίς παρόν και χωρίς μέλλον! Και αυτό δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας, είναι πρόβλημα παγκόσμιο.
Είναι αστείο να πιστεύεις ότι θα μπορέσεις να βγεις ύστερα από 30-40 χρόνια ακέραιος από το λάκκο των λέοντων. Φοβάμαι πως δεν θα υπάρχει Ελλάδα κάποια στιγμή, αυτός είναι ο φόβος μου. Τρομάζω μήπως και εξαφανιστούμε ως έθνος, μήπως διασκορπιστούμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα...
Το ξέρουμε πολύ καλά αυτό εμείς οι Πόντιοι, που μας κλέψανε την πατρίδα μας και την έδωσαν πεσκέσι στην Τουρκιά... Και μετά σκορπίσαμε... Και τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε κι άλλη πατρίδα... Τότε ήταν οι Γερμανοί που στήσανε το ξόανο του Κεμάλ... Και τώρα πάλι οι Γερμανοί είναι.
- Αυτός είναι ο κίνδυνος ή ο στόχος;
Τι να πω… Αυτή τη φορά, αυτό που λένε πάντα, πως ο Ελληνισμός, δηλαδή, όλα τα ξεπερνά και συνεχίζει, δεν ξέρω πώς μπορεί να επιβεβαιωθεί. Πριν από μερικά χρόνια είδαμε τι έγινε στη Σερβία και βλέπουμε τώρα τι πάει να γίνει με την Αραβική Άνοιξη...
- Όλα αυτά που γίνονται θυμίζουν μια εμπόλεμη κατάσταση, αυτός ο οικονομικός πόλεμος είναι χειρότερος και από το… να σου ρίχνουν βόμβες;
Δεν θα το έλεγα, αλλά σχεδόν στο ίδιο αποτέλεσμα μας οδηγούν. Αργοσβήνουμε και είναι οδυνηρό, σαπίζουμε... Ο κόσμος τα έχει χαμένα, δεν ξέρει με ποιον τρόπο να αντισταθεί. Με τα δυο πόδια στον γκρεμό και με τα χέρια γαντζωμένος στο παρελθόν που τον εξευτέλισε ως κοινωνικό ον και συνεχίζει να τον ξευτελίζει με τούρκικα σίριαλ, ξεβράκωτα πουτανάκια, με shopping therapy και αστακοπόλεμο, με κοκαΐνες και τεχνητούς παράδεισους, με δωσίλογους κυβερνήτες που άρον άρον επιδιώκουν να κλείσουν το κεφάλαιο Ελλάδα μια και καλή. Και με πολλούς, πάρα πολλούς επαναστάτες του καναπέ και των social media! Και ένας ακαθόριστος φόβος να αγκαλιάζει όλη τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη... Ένας φόβος που πυρπολεί και το τελευταίο καταφύγιο ελευθερίας... Χανόμαστε, δίνοντας στους δολοφόνους τα όπλα που θα μας εκτελέσουν!
- Αυτό, όμως, δεν συνέβη λίγο-πολύ και στις τελευταίες εκλογές ως προς τη ρητορική που ακολουθήθηκε από τα κόμματα τα οποία βρέθηκαν ακολούθως στη σημερινή συγκυβέρνηση;
Θα σου πω… Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχουμε ως λαός κατανοήσει πλήρως τη σοβαρότητα του κινδύνου που εγκυμονεί. Ο ελληνικός λαός έχει «προγυμναστεί» να «αδρανεί, να ανέχεται, να υπομένει»... Έχει προγυμναστεί να βλέπει αυτά που βλέπουν τα μάτια του, αλλά τα αυτιά του να ακούνε αυτά που του υπόσχονται! Τον ελληνικό λαό τον ξευτέλισαν τα πολιτικά κόμματα και τον ευτέλισαν πλήρως τα βοθροκάναλα και οι αστικές φυλλάδες. Δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα...
Αν δεν λογοδοτήσουν στη αναγεννημένη Δικαιοσύνη οι Τσολάκογλου, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Καρατζαφέρης, Σαμαράς, Κουβέλης... Αν δεν σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα τομάρια και δεν αποκλειστούν διά βίου από τα κοινοβουλευτικά πράγματα εκείνοι που ψήφισαν τα μνημόνια, αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι «κλέφτες» και δεν έρθουν πίσω τα κλεμμένα... Η κάθαρση δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει.
Κάποιο αμυδρό φως στην άκρη του καταραμένου τούνελ, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ... Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα θα γίνει και, αν κάποιες «συνιστώσες» δεν μπορέσουν να προσαρμοστούν στην «έννοια της ευθύνης», θα μείνουν εκτός νυμφώνος. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο... Το «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ» πού είναι; Το κοινωνικό είναι και πατριωτικό; Λεπτομέρειες; Καθόλου, θα έλεγα... Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αγνοήσει τον όρο «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ», θα έχει κι αυτός την τύχη των αστικών κομμάτων... Και θα είναι κρίμα!
- Παρακολουθώ συνεχώς και τις αναρτήσεις σου στο διαδίκτυο. Σε μια από τις πιο πρόσφατες γράφεις: «Ενωθείτε απέναντι στην αλητεία που μας κυβερνά»…
Οι ένοχοι τώρα κρύβονται και καλά κάνουν, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης και να βρεθούν αντιμέτωποι με τα εγκλήματα που διέπραξαν. Και μαζί τους να καταδικαστούν τελεσίδικα στη συνείδηση του ελληνικού λαού οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, οι μεγαλοεκδότες, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι διαπλεκόμενοι, οι επαγγελματίες βουλευτές, τα παπαγαλάκια, οι διαφθορείς και οι βιαστές του λαού των Ελλήνων...
- Η άνοδος της άκρας δεξιάς σε προβληματίζει;
Αν εννοείς τη Χρυσή Αυγή, όχι. Ως πολιτικό καλαμπούρι μόνο μπορώ να την εκλάβω, ως βρικόλακα το καταμεσήμερο! Πού να φτουρήσει η Χρυσή Αυγή μπρος στον επιστημονικό φασισμό του ΠΑΣΟΚ, στο δουλοπρεπή γερμανοτσολιαδισμό της Ν.Δ. και στον «αρλουμπισμό» του ΚΚΕ... Για καμιά επιθεώρηση και για κανένα «ηγέρθητι» καλή είναι.
- Στα νέα παιδιά, στις γενιές τις μικρότερες, υπάρχει ένα μήνυμα που μπορείς να στείλεις;
Δύσκολα τα πράγματα… Υπάρχουν παιδιά που ψάχνονται και τα χαίρομαι, αλλά δεν υπάρχει, δυστυχώς, στη μεγάλη μάζα των νέων ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα, με την έννοια της συμμετοχής και του αγώνα. Τους έφαγε το μαλλί κοκοράκι, η κοιλίτσα απόξω, το κινητό και τα μηνύματα και η επικοινωνία-«αρλούμπα»,
«Ο μαλάκας» των δίσκων μου σε πλήρη ανάπτυξη, Ζάρα, μάρκες-μαϊμού, συνοικιακό life style, καυτά σορτσάκια και δεκάευρω απ’ τον μπαμπά...
Ευτυχώς που μέσα από το «μπάζο» ξεπετάχτηκε η γενιά των αυριανών αγωνιστών, των νέων επαναστατών που στέλνουν το μήνυμα της αντίστασης, το μήνυμα της εξέγερσης. Και δεν είναι λίγοι, είναι αρκετοί να δώσουν φτερά ξανά στην ελπίδα. Εγώ θα στείλω ένα ποιητικό μήνυμα «Πάρτε μαζί σας “νερό”, το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία» και ξέρετε τι εννοεί ο ποιητής με τη λέξη «νερό»…
- Δύσκολα χρόνια για την επιβίωση… Να σε γυρίσω και πάλι λίγο στο ποδόσφαιρο, για να αποφορτιστούμε, αν θες…
Ναι… Το ποδόσφαιρο το αγαπώ πάρα πολύ. Άθλημα πολύ ωραίο, λαϊκό. Μπάλα μπορεί να παίξει και ο κοντός και ο ψηλός και ο κομψός και ο ατσούμπαλος! Το παιχνίδι είναι στο αίμα των ανθρώπων, από την αρχή της ζωής μας με το παιχνίδι επικοινωνούμε, με το παιχνίδι γνωρίζουμε το περιβάλλον, με το παιχνίδι αποκτούμε κοινωνικότητα... Το ποδόσφαιρο έχει τη δική του φιλοσοφία, το δικό του τελετουργικό κι αυτοί που το ακολουθούν πιστά, η φυλή του ποδοσφαίρου όπως τους αποκαλώ, έχουν τη δική τους προσέγγιση και ερμηνεία στα δρώμενα. Άγνωστες περιοχές αφού κανένας μέχρι τώρα δεν αποπειράθηκε μια κοινωνιολογική ανάλυση του φαινόμενου. Δυστυχώς, όμως, το ποδόσφαιρο δέχτηκε το θανάσιμο πλήγμα του «αρρωστημένου επαγγελματισμού», που άνοιξε την κερκόπορτα για να εισχωρήσουν στο χώρο τα κάθε είδους «ζιζάνια».
- Κάποια πράγματα που είχες πει πριν από 30 χρόνια βγαίνουν για τα δεινά του επαγγελματισμού στο ποδόσφαιρο…
Ο λόγος που αποχώρησα από την προεδρία της ΕΠΑΕ ήταν αυτός. Είχα πει, κύριοι, δεν μπορεί το ελληνικό ποδόσφαιρο να δει χαΐρι και προκοπή με το είδος του «επαγγελματισμού» που οραματίζεστε. Ο επαγγελματισμός αυτός θα σημάνει τη χρεοκοπία του αθλήματος. Αντ' αυτού προτείνω τον ημι-επαγγελματισμό του σκανδιναβικού τύπου. Δεν εισακούστηκα και τα αποτελέσματα τα έχετε μπροστά σας...
- Μιλάς για το 1987…
Ναι… Και θυμάμαι τότε έγραφαν εναντίον μου πολλά, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν τα έλαβα σοβαρά υπόψη. Το πολύ μέχρι ημι-επαγγελματικό, έλεγα και ξαναέλεγα... Φωνή βοώντος...
Τώρα που πλάκωσαν οι «σωτήρες με τα πολλά λεφτά» είδαμε πού οδηγούμαστε.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο πέθανε, αυτοεξευτελίστηκε! Απαιτείται αναδιάρθρωση εκ βάθρων... Αλλά με ποιους; Δεν υπάρχει μέλλον για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ασχέτως αν υπάρχουν κάποιοι ταλαντούχοι Έλληνες ποδοσφαιριστές. Αυτό, βέβαια, υπήρχε πάντα. Φαντάζεσαι μια ομάδα του εξωτερικού με Χατζηπαναγή και Δομάζο μέσα;
Δεν στενοχωρήθηκα που αναγκάστηκα να αφήσω στη μέση το όραμά μου για το ελληνικό ποδόσφαιρο και για τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Στενοχωριέμαι για τη μάχη που χάθηκε και για τον ευτελισμό των θεσμών και των αξιών στο χώρο του αθλητισμού.
- Θα σταθώ σε μια κουβέντα σου που είπε προηγουμένως για να συνδεθούμε ξανά με το σήμερα της καθημερινότητάς μας… Είπες για πτώχευση. Έχουμε πτωχεύσει και δεν μας το λένε;
Ναι, έχουμε πτωχεύσει και μάλιστα τρεις φορές, αλλά δεν έχουμε ακόμα καταρρεύσει. Εννοώ, να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να μην υπάρχει όρθιο τίποτα, να μη λειτουργεί τίποτα. Μας κρατούν ζωντανούς για να μας έχουν καλούς σκλάβους, το κατάλαβες; Αυτά που χρωστάμε είναι το 2% περίπου του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σίγουρα τρόπος να οδηγηθούμε στην ομαλότητα υπήρχε και υπάρχει. Υπήρχε, όμως, σχέδιο, να αρπάξουμε ό,τι μπορούμε να αρπάξουμε και να κρατήσουμε ζωντανούς τους σκλάβους. Μας κρατάνε ζωντανούς για να έχουν φτηνούς εργάτες, δεν σκοτώνεις ποτέ το σκλάβο…
- Τον εξαθλιώνεις πρώτα και μετά έρχεται γονυπετής και κάνει ό,τι του ζητήσεις…
Ακριβώς… Για ένα πιάτο φαΐ και τίποτε άλλο.
- Πες μου κάτι για την Καλαμαριά, τη μεγάλη σου αγάπη;
Αυτό φαίνεται, εδώ είμαι και, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα φύγω.
- Και κάτι τελευταίο, σε επαγγελματικό επίπεδο να περιμένουμε κάποια δουλειά σου;

Ετοιμάζω ένα δίσκο, χρησιμοποιώ το «βινιλυακό» όρο, γιατί τον προτιμώ από το CD. Πάντα υπήρχε λόγος όταν έβγαζα δίσκο. Έτσι το εκτιμούσα, δεν έκανα απλά μια δουλειά για να πω πως την έκανα κι ούτε ποτέ με ενδιέφερε να «κάνω σουξέ». Με ενδιέφερε να αφήσω πίσω μου κάτι που θα άντεχε στο χρόνο και είμαι ευτυχής που το κατάφερα αυτό. Πρέπει να έχεις να πεις κάτι για να μπορείς να κάνεις παρεμβάσεις. Και τώρα έχω να πω πολλά! Στη ΜΕΤΑΠΑΣΟΚ και ΜΕΤΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΕΙΑ εποχή των μνημονίων και του δωσιλογισμού έχω πολλά να πω. Αυτό κάνω, εξάλλου, και μέσα από το διαδίκτυο.
Κατά τα άλλα, συνεχίζω την «ΤΟΥΡΝΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ». Σειρά έχει τώρα η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική... Και βλέπουμε... ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ! Κομματάκι μεγαλούτσικος, αλλά θα είμαι εκεί... Ψυχή τε και σώματι... και αίματι!
- Θέλω να σε ευχαριστήσω που δέχτηκες να κάνουμε μαζί αυτή την πρώτη συνέντευξη στο ξεκίνημα του a-sports.gr.
Το έκανα με μεγάλη μου χαρά.