Τι συμβαίνει με τη Bild;

Mια διακριτική επίθεση φιλίας γίνεται το τελευταίο διάστημα από τη Bild. H πρόσφατη συνέντευξη του  διευθυντή της Kai Diekmann στον Δημήτρη Μαρκόπουλο και το «Πρώτο Θέμα» ακολούθησε  εκείνη της φωτογράφισης του νεαρού ρεπόρτερ-«προβοκάτορα»  Paul Ronzheimer με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας παραμονή του αγώνα με τη Γερμανία. Παρότι ο τελευταίος δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει για την χώρα μας χαρακτηρισμούς που θα ζήλευαν και τα ελληνικά του Τσιλιπουνιδάκη, υπάρχουν περιπτώσεις για τις οποίες δεν έχει άδικο. 

Μιλώντας στο  “Down Town” και στο δημοσιογράφο Βαγγέλη Χαρισόπουλο είχε καυτηριάσει συμπεριφορές όπως εκείνη του πρώην δημάρχου Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος έτρωγε ριζότο στο Κολωνάκι όταν καιγόταν η Αθήνα. «Ήθελα να δω τι θα κάνουν οι πολιτικοί μετά την ψήφιση των μέτρων στη Βουλή και πήγα στο Κολωνάκι. Εκεί είδα τον Νικήτα Κακλαμάνη να τρώει σε ένα εστιατόριο. Από τη μία πλευρά αυτός και απέναντι οι αστυνομικές κλούβες. Ήθελα να του μιλήσω, αλλά εκείνος ήταν έξαλλος. “Φύγε από εδώ, Γερμανέ” μου φώναζε. “Θέλω να φάω το ριζότο μου, δεν σου λέω τίποτα”. Και τότε τον ρώτησα: “Μα, κύριε Κακλαμάνη, η πόλη σας είναι στις φλόγες. Γιατί κάθεστε εδώ;”. Όταν μια πόλη φλέγεται, θέλω να βλέπω το δήμαρχό της μέσα σε ένα κτίριο ή με την αστυνομία και να έχει τα πάντα υπό έλεγχο και όχι να κάθεται σε ένα εστιατόριο και να τρώει ριζότο». 

Για τον ίδιο λόγο δεν του άρεσε ούτε η εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου στο καφέ του Εθνικού Κήπου σε μια ανάπαυλα των διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης. «Τέτοιες μέρες, αν είσαι ο ηγέτης της χώρας, πρέπει να δουλεύεις συνέχεια και να διαπραγματεύεσαι και όχι να γελάς και να κάθεσαι σε καφετέριες δίπλα στο Κοινοβούλιο». Όσο για τον Σαμαρά, «η Merkel και οι υπόλοιποι συντηρητικοί στην Ευρώπη έχουν πολύ άσχημη άποψη γι’ αυτόν, αφού συνεχώς κάνει αντιπολίτευση. Απλά λέει στους Έλληνες “Δείτε, δεν κάνω ό,τι θέλει η Ευρώπη”».

Όσο για τον διευθυντή της Bild, τον  Kai Diekmann o οποίος σημειωτέον είναι κια μέλος του ΔΣ της τουρκικής εφημερίδας Hurriet, θα πει μιλώντας στον Δημήτρη Μαρκόπουλο.

«Δεν είναι του χαρακτήρα μου να δίνω συμβουλές. Η Γερμανία είναι μία από τις χώρες που δίνουν εγγυήσεις στην Ελλάδα. Δεν είναι όλες. Απλά όταν δίνεις χρήματα απαιτείς και εγγυήσεις μεταρρυθμίσεων. Αυτό ζήτησε εξάλλου και η Γαλλίδα πρόεδρος του ΔΝΤ κα. Lagarde. Δεν το ζήτησαν μόνο οι Γερμανοί. Είναι εν πολλοίς και θέμα των εσωτερικών εξελίξεων στη Γερμανία, αφού σε μεγάλο βαθμό τα χρήματα που θα δοθούν θα αποτελέσουν μέρος των εκλογών στη χώρα μας. Ξέρετε οι πολιτικοί μας, όπως και οι δικοί σας θέλουν να επανεκλεγούν. Όταν λοιπόν εξαιτίας της Ελλάδος δημιουργούνται προβλήματα στην επανεκλογή τους, λογικό είναι να σας πιέζουν για μεταρρυθμίσεις. Κατανοώ πως τα μέτρα που πρέπει να παρθούν στη χώρα σας είναι αντιδημοφιλοί. Επειδή και η Γερμανία σας πιέζει να τα πάρετε να γίνεται με τη σειρά της αντιδημοφιλής. Όμως η φιλία Γερμανών και Ελλήνων είναι μια πραγματικά μεγάλη φιλία. Δεν θα χαλάσει από αυτή τη συγκυρία. Έχω μάλιστα και μια άποψη περί αυτού. Οι ειλικρινείς φίλοι πρέπει να λένε την αλήθεια. Μια αλήθεια η οποία ενδεχομένως σε κάποια σημεία της να πονάει. Είναι ένα πράγμα σαν να πηγαίνεις στον οδοντίατρο και σου λέει μεν πως έχεις πρόβλημα, όμως την ίδια στιγμή δίχως να ωραιοποιεί την κατάσταση στο λύνει κιόλας».
Θα πρέπει όμως η Ελλάδα να θυσιαστεί στο βωμό της σωτηρίας των άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών ή ενδεχομένως μπροστά στο ενδεχόμενο των γερμανικών εκλογών τον επόμενο Οκτώβρη; «Προσωπικά λέω ξεκάθαρα όχι σε μια τέτοιου είδους θυσία. Σας προτρέπω να κάνετε αυτό που έκανε η Τουρκία. Κάντε άμεσα μεταρρυθμίσεις. Αυτό κάναμε κι εμείς το 2002-3 στη Γερμανία. Δεν ήταν ευχάριστο και μάλιστα ως πολιτική επιλογή στοίχισε την επανεκλογή του Γκέρχαρντ Σρέντερ στη χώρα μου. Σκεφτείτε πως εγώ είμαι 48 ετών σήμερα και θα βγω στη σύνταξη στα 67 μου! Χρειάστηκε όμως να υποστώ αυτή την αλλαγή. Αυτό ήταν το σωστό, αλλά και επώδυνο μέτρο. Αυτό πρέπει να κάνετε κι εσείς αν θέλετε να ορθοποδήσετε» υπογραμμίζει.