Το Καταραμένο Κάστρο των Ες-Ες

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
(Αποσπάσματα)
Στη γερμανική επαρχεία της Βε­στφαλίας, πολύ κοντά στο μυστη­ριώδες Εξτερνστάινε -το πέτρινο εκείνο μνημείο που θυμίζει τόσο πολύ το βρετανικό Στόουνχεντζ- δεσπό­ζει έως σήμερα επιβλητικό το κάστρο Βεβελσμπούργκ.
Οι καλαίσθητοι πύργοι του που ξεμυτούν χαρακτηριστικά πάνω από το πυ­κνό δάσος της περιοχής μεταμορφώ­νουν ολόκληρη την τοποθεσία σε μα­γευτικό σκηνικό, ταιριαστό στη διήγη­ση παραμυθιού, κι όχι στα θλιβερά γε­γονότα ενός Παγκόσμιου Πολέμου. Στην πραγματικότητα όμως. το παραμυ­θένιο αυτό κάστρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις θηριωδίες του Τρίτου Ράιχ, α­ποτελώντας δογματικό κέντρο και μυ­στικιστικό ιερό για μια εκκολαπτόμενη άγνωστη θρησκεία, αυτή των μαυροφο­ρεμένων ανδρών των Ες-Ες!
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΣ-ΕΣ
Στις 3 Νοεμβρίου 1933, ο Reichsfuhrer των Ες-Ες, Χάινριχ Χίμλερ, ο δεύτερος πιο ισχυρός άν­δρας στην Γερμανία, θα επιλέξει το κάστρο στη Βεστφαλία, με σκοπό να το μετατρέψει σε ναζιστική Μέκκα, κυ­ριολεκτικά σε νέο «ομφαλό- του κόσμου. Αλλά για να το καταφέρει αυτό, πάνω α­πό 1200 άνθρωποι θα χάσουν την ζωή τους σε βαριά καταναγκαστικά έργα... Το κάστρο Βεβελσμπούργκ μέχρι και σήμερα θεωρείται το πλέον αντιπροσω­πευτικό δείγμα της ναζιστικής μανίας για τον αποκρυφισμό, καθώς οτιδήποτε έχει να κάνει με την επιχείρηση του Χίμ­λερ στους πέτρινους πύργους στην Βε­στφαλία, αφορά πραγματικά το μυστικι­σμό και τη μαγεία!
Πολλές είναι οι θεωρίες για τους λόγους που οδήγησαν των αρχηγό των Ες-Ες στην τοποθεσία αυτή. Κάποιοι ισχυρίζο­νται πως η περιοχή αποτελεί γεωμαγνητικό κόμβο, καθώς εκεί συγκλίνουν πολλές διαφορετικές γραμμές ley, ενισχύοντας έ­τσι τα όποια τελετουργικά δρώμενα με τη δύναμη των τελλουρικών ρευμάτων. Ορισμένοι πάλι πιστεύουν πως το κά­στρο ήταν ήδη φορτισμένο με ιδιαίτερες μαγικές δυνάμεις που επικεντρώνο­νταν στο βόρειο πύργο του, ο οποίος ε­πιβίωσε κατά μυστηριώδη τρόπο από τις προσπάθειες κατεδάφισης που πραγ­ματοποίησαν οι σύμμαχοι λίγο πριν το τέλος του πολέμου!
Σύμφωνα πάντως με τον Trevor Ravenscroft, -τον συγγραφέα του θρυ­λικού πια Η Απόκρυφη Ιστορία του Να­ζισμού {The Spear of Destiny.1973) -η επιλογή του Χίμλερ για τη μετατροπή του τόπου αυτού σε ιερό, οφείλεται σε αρχαία προφητεία... Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου του Κυνηγού (10ος αιώ­νας), όταν ένας Σάξονας μάντης προει­δοποίησε για «μια γιγάντια καταιγίδα που θα εμφανιζόταν από την Ανατολή και θα σύντριβε τους Γερμανούς, αν δεν την αντιμετώπιζαν και δεν τη γύριζαν πί­σω στην περιοχή του Μπίρκενβαλντ, στη Βεστφαλία.
Για τον Χίμλερ, τα λόγια αυτά δεν μπο­ρούσαν παρά να σημαίνουν τον επερχό­μενο κίνδυνο από τους Σλάβους και τις ορδές από τη Ρωσία, οι οποίες μπο­ρούσαν να αντιμετωπιστούν μονάχα μ' ένα θαρραλέο ιπποτικό Τάγμα, παρόμοιο μ' εκείνο των αρχαίων Τευτόνων. Από το κάστρο Βεβελσμπούργκ λοιπόν, θα αναδύονταν οι ιππότες αυτοί, την αποστολή των οποίων μυστικά είχαν αναλάβει οι δυνά­μεις των Ες-Ες του Χίμλερ...

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ
Οι νέοι ιδιοκτήτες του Βεβελσμπούργκ. απο­τελούσαν ουσιαστικά ένα ακόμη κεφάλαιο στην ήδη μεγάλη και αιματηρή ιστορία του κά­στρου. Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία, το ίδιο το κτίριο οικοδομήθηκε με ανα­γεννησιακή αρχιτεκτονική την πρώτη δε­καετία του 1600, λειτουργώντας ως δεύ­τερη κατοικία για τον πρίγκιπα-επίσκοπο του Πάντερμπορν.
Τα θεμέλια του έγιναν πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου σαξονικού φρουρίου, όπου ανακαλύφτηκαν τάφοι από τη λίθι­νη εποχή. Μετέπειτα ανασκαφές αποκάλυψαν στην ευρύτερη περιοχή κρανία α­πό τον άνθρωπο του Νεάντερνταλ, όπως επίσης και εργαλεία και κοσμήματα της εποχής του Χαλκού.
Κατά το 17° αιώνα, τα μπουντρούμια του κάστρου «φιλοξένησαν» αρκετές δε­κάδες γυναίκες που, παγιδευμένες στο το ευρύτερο κλίμα υστερίας που μάστιζε την Ευρώπη, βασανίστηκαν και εκτελέ­στηκαν ως μάγισσες. Για το δάσος που περιβάλλει το κάστρο, υπάρχει ο θρύλος πως έγινε εκεί μια ση­μαντική μάχη μεταξύ των ενωμένων γερ­μανικών φύλων και του στρατού της Ρώμης, προσφέροντας την ελευθερία στους πρώτους, από τις λεγεώνες της μεσογειακής αυτοκρατορίας. Φυσικά, σ' όλα αυτά προστίθεται και ο αινιγματικός βραχώδης σχηματισμός του Εξτερνστάϊνε, ο οποίος μάλλον α­ποτελούσε σπουδαίο τόπο λατρείας για τα προ-Χριστιανικά φύλα της νεολιθι­κής εποχής.
Η ιστορική αξία λοιπόν της περιοχής ε­νίσχυε την πεποίθηση του Χίμλερ για το δίκαιο της απόφασης του να ιδρύσει σ' αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο ένα ναζιστικό Βατικανό. Έτσι, τον Αύγουστο του 1934, οι άνδρες των Ες-Ες θα εγκατα­σταθούν στους πύργους του παλαιού κά­στρου, αφού πρώτα θα εξασφαλίσουν την ιδιοκτησία του για εκατό χρόνια α­πό τις τοπικές αρχές, έναντι του ποσού του ενός μάρκου το χρόνο!
Το ίδιο το κτίριο όμως, δεν ήταν έ­τοιμο για να υλοποιήσει πλήρως τα όνειρα του Χίμλερ. Έτσι, από το 1934 θα ξεκινήσουν εκτετα­μένες εργασίες αναπαλαίωσης και ανα­διαμόρφωσης του χώρου, για να εξυπη­ρετήσει όσο γίνεται πιο ικανοποιητικά τα σχέδια του μικροκαμωμένου ιδεαλι­στή. Ακόμη και αυτοί οι στόχοι όμως, από την αρχή δεν ήταν ξεκάθαροι... ε­πίσημα τουλάχιστον.
Όπως φάνηκε από τις ομολογίες πολλών αξιωματικών στη δίκη της Νυρεμβέρ­γης, οι αρχικές προθέσεις του κόμμα­τος, ήταν να μετατρέψουν τους χώρους του Βεβελσμπούργκ σε τόπο συγκέντρω­σης και επιμόρφωσης των διοικητών των Ες-Ες. Σε μικρό-μεγάλο κολέγιο δη­λαδή, όπου οι αξιωματικοί θα διδάσκο­νταν τα σύμβολα και την ιδεολογία του νέου Ράιχ.
Μονάχα με το πέρασμα του χρόνου, τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Χίμλερ έγιναν περισσότερο γνωστά, κυρίως μετά το Φε­βρουάριο του 1935, όταν οι ανακατα­σκευές στο κάστρο περιήλθαν απευθείας στον έλεγχο του Χίμλερ και των στενών του συνεργατών. Από την ημέρα εκείνη, όλες οι αρχιτεκτονικές διεργασίες είχαν ως στόχο τη δημιουργία της μαντικής βά­σης ενός απόλυτου ιπποτικού Τάγματος, έ­να σύγχρονο Κάμελοτ, ένα πνευματικό καταφύγιο για όλη την Άρια φυλή.
Το κόστος γι' αυτό το όνειρο ανερχόταν στα 250 εκατομμύρια μάρκα, και αν το ποσό μοιάζει μεγάλο, αυτό οφείλεται στη θέληση του Χίμλερ να αναδιαμορ­φώσει, όχι μόνο τις εγκαταστάσεις του κάστρου, αλλά και ολόκληρη την γύρω περιοχή, θα ίδρυε έτσι μια ιδιόμορφη πολιτεία αφιερωμένη εξολοκλήρου στο μαύρο τάγμα των Ες-Ες και τη νέο-παγανιστική τους λατρεία! Φυσικά, μια τέτοια επιχείρηση χρειαζό­ταν εργατικό δυναμικό -πρόβλημα που επιλύθηκε άμεσα το 1939 με την κατα­σκευή ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης, λίγο πιο έξω από τους χώ­ρους του κάστρου.
Για τις ανάγκες των έργων, κατέ­φθαναν από το Βερολίνο εκατο­ντάδες κρατούμενοι, διαμορφώ­νοντας έτσι ένα «χωριό του θανά­του», εξίσου βάναυσο με αυτό στο Άουσβιτς, αν και κατά πολύ μι­κρότερο σε μέγεθος. Συνολικά, από τις 3900 ψυχές που εγκαταστάθηκαν στην περιο­χή ως εργάτες, 1285 άνθρωποι έ­χασαν τη ζωή τους, άλλοι από υ­περβολική κόπωση κατά τις επι­σκευές του κάστρου, ενώ ορι­σμένοι λόγω ασιτίας ή διότι α­πλά εκτελέστηκαν...
Παράλληλα -όπως ακριβώς ο Χίτλερ είχε πά­ρει σιωπηλά τη θέση του Μεσσία Χριστού στη συλλογική συνείδηση των Γερμανών-στα σχέδια του Χίμλερ ήταν να αντικατα­στήσει τον Καθολικισμό με μια νέα ψευδο-παγανιστική θρησκεία. Η νέα λατρεία θα ήταν βασισμένη στην ιδε­ολογία της προϊστορικής γερμανικής κουλ­τούρας, δίνοντας έμφαση στη φυλετική α­γνότητα και στην έμφυτη ανωτερότητα του γερμανικού πληθυσμού! Για τον Χίμλερ, τα Ες-Ες ήταν ο πρώτος ε­κτελεστής αυτής της ιδέας αλλά και το μέσο για τη διάδοση της νέας θρησκείας.
Έτσι, μαζί με καινούργιες συλλογικές γιορτές, ό­πως τη Γενέθλια Ημέρα του Φύρερ, που γιορταζόταν από όλη τη Γερμανία, ο ίδιος θα διοργανώσει φεστιβάλ για το θερινό και Χειμερινό Ηλιοστάσιο, εμποτισμένα με ποι­κίλα παγανιστικά δρώμενα. Σ’ αυτές τις γιορτές, οι άνδρες των Ec-Ες ή­ταν πάντα παρόντες, ενώ σε περισσότερο κλειστές συγκεντρώσεις πραγματοποιούσαν παγανιστικές τελετές ονοματοδοσίας, όπως και διαφορετικά τυπικά, τα οποία λάμβαναν χώρα στους κλειστούς χώρους του κάστρου Βεβελσμπούργκ.

Παρόμοια, στο κέντρο της τράπεζας των Ες-Ες (αλλά αυτήν τη φορά ακριβώς από κάτω, πάνω στο λευκό μαρμάρινο δάπεδο), τοποθετήθηκε ένας μαύρος δί­σκος που περιβάλλεται από δώδεκα α­κτινωτούς σιγμοειδείς ρούνους. Σύμφω­να με το αποκαλυπτικό βιβλίο του Nicholas Goodrick-Clarke, Μαύρος Ήλιος (2002):

«Αυτός ο δωδεκάκτινος ηλιακός τροχός προέρχεται από διακοσμητικούς δί­σκους της δυναστείας των Μεροβιγγείων της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου, οι οποίοι εικάζεται ότι αντιπροσωπεύ­ουν τον ορατό ήλιο ή τη διέλευσή του α­πό τους μήνες του χρόνου. Οι δίσκοι αυ­τοί σχολιάζονταν σε επιστημονικές δη­μοσιεύσεις στη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ και θα μπορούσαν κάλλιστα να εί­χαν χρησιμοποιηθεί ως πρότυπα από τους σχεδιαστές του Βέβελσμπουργκ... (Αυτός) ο Μαύρος Ήλιος είναι η κοσμο­γονική πηγή όλης της δημιουργικής ε­νέργειας στο σύμπαν, (και) το σύμβολο του Βέβελσμπουργκ σίγουρα παραπέ­μπει στην περιστροφική και εκρηκτική ι­σχύ του Big Bang, τη στιγμή της δημι­ουργίας του σύμπαντος».
Το σύμβολο αυτό με την ιδιαίτερα βαθιά και σημαντική αποκρυφιστική σημα­σία, έγινε σύμβολο των νεοναζί και από τη δεκαετία του 1990 πέρασε από την Αυστρία στη διεθνή σκηνή, περισσότερο ως μαγική επίκληση χαμένης πα­τρίδας, υπενθυμίζοντας τα μα­κρινά ιδεώδη της Θούλης και τον εναλλακτικό κόσμο που προσπαθούσαν να οικοδομή­σουν τα μυστικιστικά Ες-Ες.

Η ΚΡΥΠΤΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, Η ΛΟΓΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ
Ακριβώς κάτω από τη στρόγγυλη αίθουσα βρίσκεται η κρύπτη -ή πιο σωστά η «χώρα των νε­κρών» όπως την αποκαλούσαν. Πρόκειται για τεράστια κυκλική αίθου­σα, διακοσμημένη με 12 γρανιτένιες κο­λόνες και θόλο για οροφή, όπου κυριαρ­χεί η μεγάλη ζωγραφισμένη σβάστικα. Στο κέντρο της αίθουσας υπήρχαν σχέ­δια να κατασκευαστεί βωμός, όπου με τεχνητό τρόπο θα διατηρούσε άσβηστη τη φλόγα προς τιμή των νεκρών αξιωμα­τούχων των Ες-Ες, των οποίων οι στά­χτες θα τοποθετούνταν στον ίδιο χώρο.
Στο ίδιο μέρος θα φυλάσσονταν αργό­τερα και τα ειδικά δαχτυλίδια (με το σχέ­διο ενός κρανίου ανάμεσα σε ρούνους) που φορούσαν οι μαυροφορεμένοι α­ξιωματικοί.
Το συμβολικό αυτό κόσμη­μα δινόταν στα ανώτερα στελέχη, όταν αυτά περνούσαν το τρίτο έτος υπηρε­σίας στο επίλεκτο σώμα. Αναμφίβολα, η ιδέα αυτή του Χίμλερ πήγαζε από τη βόρεια μυθολογία, και πιο συγκεκριμένα, από το περίφημο έ­πος για το δαχτυλίδι της δύναμης των Νιμπελούνγκεν που τόσο πολύ ενέπνεε τον γερμανικό λαό, κυρίως μετά από τη σύνθεση της ομώνυμης πολύωρης όπε­ρας του Βάγκνερ...
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ «ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΕΣ ΕΣ» του ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΒΑΤΟΝ
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον