"Ξύπνησαν εφιάλτες χούντας στο ΟΑΚΑ"

Με τίτλο "μαθήματα δημοκρατίας" ο Super 3 καταδικάζει τις ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων να κινηθούν κατά εκείνων που ανήρτησαν το πανό εναντίον των πολιτικών στο ΠΑΟ-Εργοτέλης.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του μεγαλύτερου συνδέσμου φιλάθλων του Άρη:
"Το πρώτο θύμα ενός πολέμου είναι η αθωότητα. Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση, επισημαίνουμε και υπενθυμίζουμε ότι το πρώτο θύμα μιας στρατιωτικού καθεστώτος πολιτικής διακυβέρνησης μιας χώρας είναι η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης των πολιτών.
Αυτήν την απίστευτη λογοκρισία βίωσε το Ελληνικό ποδόσφαιρο το περασμένο Σάββατο σε μια κατρακύλα δίχως τέλος, με πρωταγωνιστές την αστυνομία και την πολιτεία αυτή τη φορά. Ένα πανό με πολιτικό περιεχόμενο στο ΟΑΚΑ έγινε αιτία και αφορμή να ξυπνήσουν εφιάλτες χούντας και απολυταρχικών καθεστώτων στην Ελλάδα του 2011. Στην Ελλάδα που η οικονομική χρεοκοπία συναγωνίζεται την πολιτική και την κοινοβουλευτική χρεοκοπία.
Παράνομες σωματικές έρευνες, παράνομες έρευνες σε αυτοκίνητα, ποινικές διώξεις για ένα πανό που εξέφραζε ό,τι αισθάνεται ο μέσος Έλληνας. Στην επταετία έψαχναν τι εφημερίδα είχε ο καθένας μέσα στο σακάκι του. Σήμερα ψάχνουν και διώκουν τα πανό που αναρτώνται στα γήπεδα με μηνύματα που δεν περιγράφουν τίποτα διαφορετικό από την αλήθεια.
Και φυσικά η επικαλούμενη άγνοια και… αθωότητα των πολιτικών προϊσταμένων, οι οποίοι βέβαια «δεν ήξεραν τίποτα» και σίγουρα «δεν έδωσαν τέτοια εντολή», δεν πείθει κανέναν καθώς η εξόφθαλμη αδράνεια και απροθυμία τους να ενεργήσουν πάνω σ’ ένα θέμα που αποτελεί καθαρή υπέρβαση καθήκοντος, συνιστά σιωπηρή συναίνεση. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι αν υπάρχει και παρασκηνιακή επιβράβευση!
Σκληρή η αλήθεια και θέλει παντελονάτους πολιτικούς για να την αποδεχθούν. Δυστυχώς στην Ελλάδα αντί για παντελονάτους πολιτικούς έχουμε πάμπολλους τσεπάτους πολιτικούς. Που δεν αντέχουν και καταφεύγουν με την πρώτη ευκαιρία, με τη συνεργασία της αστυνομίας, σε χουντικές σκέψεις και πρακτικές. Δεν απομένει λοιπόν παρά να δούμε και λογοκριμένα έντυπα.
Και κάτι ακόμη που προκύπτει από την χουντική αυτή συμπεριφορά. Η πολιτική και οι πολιτικοί φοβούνται το ποδόσφαιρο. Φοβούνται την αυθόρμητη αντίδραση του οπαδού, φοβούνται τη συγκέντρωση και συνάθροιση στα γήπεδα. Τρέμουν στην ιδέα ότι κάτι που ενώνει τους οπαδούς, και είναι τα χρώματα μιας ομάδας, μπορεί να διευρυνθεί. Τρέμουν στην ιδέα μιας αυθόρμητης και γενικευμένης διαμαρτυρίας και κατακραυγής που θα ξεπηδήσει από τις κερκίδες.
Τρέμουν και επιστρατεύουν ό,τι και οι χούντες. Αντί για τα τανκς, τα ΜΑΤ, τις δυνάμεις καταστολής. Το εκτελεστικό όργανο του κράτους δηλαδή. Την αστυνομία που μπορεί πανεύκολα να μετατρέψει μια ειρηνική διαδήλωση σε γενικευμένα επεισόδια, να προβοκάρει, να τορπιλίσει, να φοβίσει, να τρομοκρατήσει.
Μόνο που σιγά-σιγά η κατάσταση ξεφεύγει καθώς βυθίζουν ολοένα και περισσότερο τον κόσμο στην απόγνωση και την ανέχεια. Η κατάσταση ξεφεύγει και σύντομα μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη. Και τότε ούτε τα ΜΑΤ, ούτε τα δακρυγόνα, ούτε τα κλομπ θα είναι αρκετά για να «συμμαζέψουν» την οργή, τη διαμαρτυρία και την κατακραυγή…"