Κέρδισαν τον σεβασμό όχι όμως και τρόπαια

Διαβάστε το αφιέρωμα του Sport24.gr σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές που δεν κατέκτησαν πρωτάθλημα ή ευρωπαϊκό τίτλο στην καριέρα τους.

Προβεβλημένες καταχωρίσεις

• Πρόγραμμα Πιστοποιημένης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κλινική Υπνοθεραπεία Ψυχοθεραπεία
  www.psychotherapia.gr

Δημιούργησαν όνομα και βοήθησαν το ποδόσφαιρο να εξελιχθεί. Έγιναν διάσημοι και πέρασαν στο πάνθεον του αθλήματος. Παίκτες όπως οι Τζουζέπε Σινιόρι, Γκάρι Λίνεκερ, Στάνλεϊ Μάθιους και Γκαϊθα Μεντιέτα κέρδισαν τον σεβασμό του ποδοσφαιρικού κοινού.
Δυστυχώς γι' αυτούς η πλούσια καριέρα τους σε συμμετοχές και για ορισμένους απ' αυτούς σε γκολ, δεν μετουσιώθηκε σε κατακτήσεις τροπαίων. Είτε γιατί δεν τους βοήθησε η εποχή τους, είτε γιατί αγωνίστηκαν σε συλλόγους που δεν έκαναν πρωταθλητισμό, είτε λόγω τραυματισμών, έμειναν μακριά από την χαρά των τίτλων.
Στην περίπτωση του Γκάρι Λίνεκερ η ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά με την εθνική Αγγλίας αν δεν υπήρχε το χέρι του Μαραντόνα στο Μουντιάλ 1986. Όπως και του Στιούαρτ Πιρς αν είχε κάνει καριέρα σε περισσότερο ανταγωνιστική ομάδα από την Nότιγχαμ Φόρεστ.
Ο Πολ ΜακΓκράθ αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμών ενώ ο Γκαϊθα Μεντιέτα έχασε με την Βαλένθια το Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπάγερν στα πέναλτι. Οι πολύχρονες καριέρες τους είχαν άδοξο τέλος. Σε ποια ομάδα δεν θα μπορούσαν να αγωνιστούν οι παραπάνω παίκτες;
Οι αδιαμφισβήτητη αξία τους κατατάσσει μαζί με άλλους ποδοσφαιρικούς αστέρες, όπως τον Πελέ, τον Μαραντόνα, τον Μέσι. Το Sport24.gr σας θυμίζει δέκα ποδοσφαιριστές που δεν κατάφεραν να κερδίσουν πρωτάθλημα στην χώρα τους, ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο τίτλο. Στην λίστα αυτή υπάρχουν παίκτες σε όλες τις θέσεις.
Πολ ΜακΓκράθ
Ο Πολ ΜακΓκράθ υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους αμυντικούς στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Γρήγορος, δυνατός και επιβλητικός ενέπνεε σιγουριά στους συμπαίκτες του.
Μπορούσε να παίξει σε οποιαδήποτε θέση της άμυνας όπως επίσης και στον χώρο του κέντρου ως αμυντικό χαφ.
Αγωνίστηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έφυγε την εποχή που είχε αναλάβει ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Το 1989 πήρε μεταγραφή στην Άστον Βίλα. Στους "χωριάτες" έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην καριέρα του.
Αντιμετώπισε προβλήματα αλκοολισμού ενώ πριν τους αγώνες έκανε ενέσεις για να ξεπεράσει το χρόνιο πρόβλημα τραυματισμού που τον ταλαιπωρούσε στο γόνατο.
Η ιστορία τον αδίκησε καθώς δεν κατέκτησε πολλούς τίτλους εκτός από ένα κύπελλο Αγγλίας με την Μάνστεστερ Γ. και δύο Λιγκ Καπ με την Άστον Βίλα.
Αναφορά στην καριέρα του αποτελεί η εμφάνιση που έκανε με την Ιρλανδία απέναντι στην Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994. Εκείνη την ημέρα η απόδοση του χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη εμφάνιση αμυντικού παίκτη στην ιστορία των Μουντιάλ.
Δύο χρόνια αργότερα στον αγώνα Ντέρμπι Κάουντι - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ανάγκασε τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον να τον χαρακτηρίσει ως έναν από τους καλύτερους παίκτες που έχει δει.

Μάθιου Λε Τισιέ
Ο Μάθιου Λε Τισιέ θεωρείται ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Σε όλη του την καριέρα αγωνίστηκε στην Σάουθάμπτον και το μόνο που κέρδισε ήταν οκτώ συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας.
Από τους καλύτερους Άγγλους παίκτες τα τελευταία πενήντα χρόνια(!) έπαιξε σε μία εποχή όπου το σύστημα 4-4-2 κυριάρχησε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Χάρις στην εξαιρετική τεχνική του έκρυβε την αγωνιστική του αδυναμία στην ταχύτητα. Σε 540 παιχνίδια με τους "Αγίους" σημείωσε 210 γκολ.

Τζουζέπε Σινιόρι
Όταν το Κανάλι 4 στην Ιταλία έδειχνε αγώνες, το κάλτσιο στην γειτονική χώρα γνώριζε μέρες δόξας φθάνοντας στο αποκορύφωμα της δημοτικότητας του.
Πουθενά αλλού στον πλανήτη δεν παιζόταν εντυπωσιακότερο ποδόσφαιρο. Ανάμεσα στους παγκόσμιους αστέρες ένας μικρόσωμος επιθετικός ήταν ο καλύτερος παίκτης της Serie A. Ο Τζουζέπε Σινιόρι.
Την περίοδο 1992-97 αγωνιζόμενος στην Λάτσιο σημείωσε 117 γκολ σε 152 ματς. Ανακηρύχθηκε τρεις φορές πρώτος σκόρερ. Τα κατορθώματα του δεν μετουσιώθηκαν σε κατάκτηση τίτλων και ποτέ δεν υπέγραψε συμβόλαιο σε μεγάλο κλαμπ.
Ο λόγος ήταν ότι η Λάτσιο, εκείνη την εποχή, ξόδευε πολλά χρήματα για την απόκτηση ποδοσφαιριστών, περισσότερα και από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ιταλικού ποδοσφαίρου. Όπως επίσης και η χαμηλή συγκομιδή γκολ του Σινιόρι, με την φανέλα της εθνική Ιταλίας (7 γκολ σε 28 συμμετοχές).
Πριν έρθει στον Ηρακλή φόρεσε για μια εξαετία (1998-04) την φανέλα της Μπολόνια με χαμηλές αποδοχές και πολλά γκολ. Σημείωσε 70 γκολ σε 142 ματς.

Tζόνι Χέινς
Ο Τζόνι Χέινς θεωρείται "θρύλος" του αγγλικού ποδοσφαίρου και της Φούλαμ. Φόρεσε την φανέλα της εθνικής Αγγλίας 56 φορές τις 22 ως αρχηγός και έφθασε τον εντυπωσιακό αριθμό των 658 συμμετοχών με την Φούλαμ στην 18χρονη καριέρα του στους "Cottagers".
Ποδοσφαιριστής με τεχνικές αρετές έγινε γνωστός τόσο για τις ικανότητες του όσο και για το γεγονός ότι ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην Αγγλία και ο πρώτος που κέρδιζε 100 λίρες την εβδομάδα για ένα παιχνίδι.
Αυτό εμπόδισε πολλές ομάδες να τον αποκτήσουν ανάμεσα σε αυτές οι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης και Μίλαν. Πιθανόν ο καλύτερος πασέρ που είδε το αγγλικό ποδόσφαιρο.

Σέι Γκίβεν
Ένας ακόμα ποδοσφαιριστής που θεωρείται τοτέμ στην ιστορία του Ιρλανδικού ποδοσφαίρου είναι ο Σέι Γκίβεν. Οι αρχικές εκτιμήσεις για χαμηλές "πτήσεις" λόγω τους ύψους του διαψεύστηκαν. Εξελίχθηκε σε τερματοφύλακα υψηλού επιπέδου.
Στο λυκόφως της καριέρας του με την Άστον Βίλα, έχοντας ήδη αποχωρήσει από την εθνική ομάδα με125 συμμετοχές, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας υποτιμημένος τερματοφύλακας.
Αν και είναι δύσκολο να θεωρείς υποτιμημένο έναν παίκτη που μέχρι σήμερα έχει αγωνιστεί στις Σέλτικ, Μπλάκμπερν, Σουίντον, Σάντερλαντ, Νιουκάστλ, Μάντσεστερ Σίτι και τώρα Άστον Βίλα.
Τα τελευταία 19 χρόνια έχει 593 συμμετοχές εκ των οποίων οι 344 με την φανέλα της Νιουκάστλ. Στους "ανθρακωρύχους" αγωνίστηκε 11 χρόνια δημιουργώντας το όνομα του.
Αναπάντητο θα παραμείνει το ερώτημα γιατί δεν κατάφερε να πάρει μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα την Άρσεναλ, την Λίβερπουλ, την Τότεναμ και λιγότερο γιατί δεν κέρδισε τίτλους.

Γκάρι Λίνεκερ
Ο Γκάρι Λίνεκερ υπήρξε ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που εμφανίστηκαν στα παγκόσμια γήπεδα. Η καριέρα του ήταν εντυπωσιακή με 568 αγώνες και 281 γκολ όπως επίσης και 48 γκολ σε 80 συμμετοχές με την εθνική Αγγλίας.
Ξεκίνησε στην άσημη Λέστερ με την οποία σημείωσε 100 γκολ σε 208 ματς. Πήρε μεταγραφή στην Έβερτον το 1985 με το ιλιγγιώδες, εκείνη την εποχή, ποσό των 800.000 λιρών.
Παρά τα 30 γκολ που σημείωσε σε 41 παιχνίδια και τον ανακήρυξαν πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, η Έβερτον έχασε τον τίτλο από την μισητή Λίβερπουλ.
Ολοκλήρωσε ως πρώτος σκόρερ το Μουντιάλ 1986 ωστόσο δεν κατόρθωσε να βοηθήσει την Αγγλία να περάσει το εμπόδιο της Αργεντινής στα προημιτελικά, με τον Μαραντόνα να κάνει το περιβόητο χέρι του Θεού.

Γκαϊθα Μεντιέτα
Την περίοδο 1996 -2001 ο Γκαϊθα Μεντιέτα χαρακτηρίστηκε ένας από τους καλύτερους ευρωπαίους μέσους. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι γεννήθηκε και έπαιξε ποδόσφαιρο πριν την εποχή του.
Ο Μεντιέτα "τρομοκράτησε" τις άμυνες στην Ισπανία και στην Ευρώπη. Παίκτης με αρετές μπορούσε να παίξει σε οποιαδήποτε θέση στο κέντρο, να επιτεθεί αλλά και να αμυνθεί.
Αγωνίστηκε εννέα σεζόν στην Βαλένθια με την οποία δεν ευτύχησε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, παρότι δύο φορές έφθασε στον τελικό της διοργάνωσης.
Φόρεσε την φανέλα της Μπαρτσελόνα για μόλις μία σεζόν χωρίς να κερδίσει κάποιο τρόπαιο. Στην εθνική Ισπανίας αγωνίστηκε 40 φορές και θα μπορούσε να ταιριάξει άνετα στην σημερινή Ισπανία παίζοντας δίπλα στους Ινιέστα και Τσάβι.
Δυστυχώς για τον Μεντιέτα γεννήθηκε λίγα χρόνια νωρίτερα. Όταν η καριέρα του έφθανε στο τέλος της το 2007 στην Μίντλεσμπρο, οι "φούριος ρόχας" άρχιζαν την επίθεση τους με τα γνωστά αποτελέσματα.

Στιούαρτ Πιρς
Ο Στιούαρτ Πιρς ήταν ένας από τους πιο δυνατούς παίκτες στο αγγλικό ποδόσφαιρο και από τα καλύτερα αριστερά μπακ που εμφανίστηκαν στα γήπεδα της γηραιά αλβιώνα.
Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνίστηκε στη Νότιγχαμ Φόρεστ (1984-97) και θεωρείται παίκτης σύμβολο για τους "Foresters". Τα δυνατά τάκλιν, η ταχύτητα, το πολύ δυνατό σουτ και η μαχητικότητα του ήταν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του.
Το ταλέντο του άνθισε στα γήπεδα των μικρότερων κατηγοριών της Αγγλίας μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Μπράιαν Κλαφ. Το παιχνίδι του απογειώθηκε υπό τις οδηγίες του Κλαφ και δύο χρόνια αργότερα έκανε ντεμπούτο στην εθνική Αγγλίας.
Στα "λοντάρια" είχε 78 συμμετοχές και έλαβε μέρος σε δύο Μουντιάλ και δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Τρεις φορές ανακηρύχθηκε παίκτης της χρονιάς για τη Νότιγχαμ.

Σερ Στάνλεϊ Μάθιους
Πριν τον Μέσι, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Πελέ, τον Μαραντόνα και τον Τζορτζ Μπεστ υπήρχε ο Στάνλεϊ Μάθιους. Το 1956 ήταν ο πρώτος που κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ευρωπαϊου παίκτη φορώντας την φανέλα της Στόουκ.
Βοήθησε να εξελιχθεί το ποδόσφαιρο. Η αξία του είναι ισάξια με αυτή των σημερινών αστέρων του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Η εξαιρετική φυσική κατάσταση που διέθετε του επέτρεψε να αγωνίζεται μέχρι τα πενήντα. Έδειχνε στο γήπεδο ότι η κούραση ήταν άγνωστη λέξη γι' αυτόν.
Μέχρι σήμερα ο Μάθιους, κρατάει το ρεκόρ του μεγαλύτερου σε ηλικία παίκτη που αγωνίστηκε στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που φόρεσε την φανέλα της εθνικής Αγγλίας.
Ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας το 1953 Μπόλτον - Μπλάκμπουλ έμεινε στην ιστορία ως ο τελικός του Μάθιους και ως σήμερα ο καλύτερος στην ιστορία της Αγγλίας
Η Μπόλτον παρότι προηγήθηκε 3-1 ηττήθηκε με 4-3 με τον 38χρονο Μάθιους να ηγείται τις προσπάθειας των συμπαικτών. Ο τελικός μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται ο καλύτερος στην ιστορία της Αγγλίας. Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε μόλις ένα κύπελλο Αγγλίας

Ρόμπιν Φαν Πέρσι
Ο Ολλανδός Ρόμπιν Φαν Πέρσι είναι πιθανόν ο μεγαλύτερος σε αξία εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που δεν έχει κερδίσει πρωτάθλημα Αγγλίας και Τσάμπιονς Λιγκ. Ως παίκτης της Φέγενοορντ έπεσε πάνω στην κυριαρχία του Άγιαξ και της Αϊντχόφεν.
Στην καριέρα του στην Αρσεναλ κέρδισε μόνο ένα κύπελλο. Οι "κανονιέρηδες" έχουν μείνει μακριά από τους τίτλους τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Οι επικριτές του τον χαρακτήρισαν "εύθραστο" έχοντας μ.ο 24 παιχνίδια την σεζόν. Οι συχνές εμφανίσεις του στους φυσιοθεραπευτές επηρέασαν την απόδοση του μέχρι τις αρχές του 2011 όταν ο Ολλανδός ξεπέρασε τα προβλήματα τραυματισμών και σημείωσε 80 γκολ σε 98 ματς.
Οι επιδόσεις του τον τοποθετούν στο ίδιο επίπεδο με τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Λιονέλ Μέσι. Οι πιθανότητες να κατακτήσει την Πρέμιερ Λιγκ αυξήθηκαν με την μεταγραφή του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αν και εφόσον καταφέρει να μείνει μακριά από τραυματισμούς.