Ιδεολογία μου είναι το Σύνταγμα και η Δημοκρατία
Του Δημ. Γιαννακόπουλου
Πριν από κάποιον καιρό, ένας δικηγόρος, που συνήθιζε από νέος να σκαλίζει στίχους, έγραψε: «Τα δικά μας τραγούδια δεν ηχούν χαρωπά, τα δικά μας τραγούδια ο βοριάς τα χτυπά». Λίγο αργότερα, ο συνθέτης Χρήστος Δάντης πήρε τους στίχους του δικηγόρου, «φόρεσε» τη μουσική και τα «έντυσε» με τη φωνή του Μητροπάνου και του Τερζή. Τα «δικά μας τραγούδια» ακούγονται σήμερα από εκείνους που μπορούν ακόμη να σχηματίσουν εικόνες με τις λέξεις, να τραβήξουν πιο πέρα τις γραμμές της σκέψης, να αισθάνονται ευτυχισμένοι με τα πλούτια που δούλεψαν και να σκέφτονται πως τα παιδιά δεν ανήκουν σε κανέναν αλλά σε όλους ΜΑΣ.
Ο Βασίλης Καπερνάρος, ο ατόφιος, πείσμων, δωρικός, νομομαθής και ακέραιος Μανιάτης, προσωποποιεί την Ελλάδα που μάχεται και ξέρει να νικά, αλλά και όταν νικιέται, ξέρει να ξανασηκώνεται. Δεκαετίες πολλές στην πρώτη γραμμή της δικηγορίας, στις μεγαλύτερες δίκες της μεταπολίτευσης, καταφέρνει με λίγα λόγια, που ενίοτε μετατρέπει σε στιχουργήματα, να παράγει πολλά νοήματα και ακόμη περισσότερους συνειρμούς και προβληματισμούς. Από αυτή την οπτική, οφείλει μια εξήγηση για το στίγμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Καμμένου, με τον οποίο κατεβαίνει υποψήφιος στη Β' Αθηνών: «Ιδεολογία μας είναι η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και το Σύνταγμα που το έχουν πετάξει στα ''σκουπίδια'', όπως τα ομόλογα» λέει, δείχνοντας το μικρό βιβλιαράκι του Συντάγματος που έχει στο γραφείο του. «Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, ούτε φιλοδοξώ να κάνω καριέρα στην πολιτική. Δεν στοίχισα ποτέ ούτε ένα ευρώ στον Έλληνα φορολογούμενο, έχοντας κάποια αντιμισθία ή άλλη σχέση με το Δημόσιο. Ξέρω μόνο να δουλεύω και βλέπω τι γίνεται γύρω μου με όλα αυτά τα λαμόγια που έχουν καταλάβει τα πάντα και έχουν ξεσκίσει το μέλλον των παιδιών ΜΑΣ! Τα παιδιά είναι παιδιά όλων ΜΑΣ. Κι εκεί πονάει η ψυχή μου». Βαριές κουβέντες, από έναν άνθρωπο που δηλώνει θυμωμένος και, παράλληλα, αποφασισμένος να κάνει όσα παραπάνω μπορεί, όσο πιο σύντομα γίνεται, για να αναστρέψει την αδυσώπητη κοινωνική καταρράκωση.
Θυμός
«Ο θυμός μου είναι για το παρελθόν. Για το μέλλον είμαι απόλυτα ψύχραιμος. Όλοι εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είμαστε απόλυτα ψύχραιμοι για να διορθώσουμε όσο μπορούμε συντομότερα τα κακώς έχοντα, γιατί έρχεται η καταστροφή. Για παράδειγμα, μιλάμε για τους μισθούς και τις συντάξεις που προέρχονται από τους φόρους των πολιτών και όλοι εκείνοι που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση λένε τώρα πως, αν δεν επανεκλεγούν στην εξουσία, θα χαθούν τα λεφτά αυτά. Είναι ολέθρια ψεύτες, διότι καμία σχέση δεν έχουν τα δανεικά της Μέρκελ και του Σόιμπλε με τον μισθό και τη σύνταξη του Έλληνα». Όπως ακριβώς το έλεγε και ο Στωικός Σενέκας, με τη φιλοσοφία του οποίου εξελίχθηκε το δικαιικό σύστημα: «Ό,τι ανήκει στο παρελθόν ουκ απογίγνεται, ό,τι ανήκει στο μέλλον αποτρέπεται».
Ευρωπαϊκή Ενωση
Η ειδοποιός διαφορά ενός ανθρώπου που μελετά και μάχεται από εκείνον που, όντας βολεμένος –βαλμένος σε αδιάφορο πόστο–, διαχειρίζεται τη ρουτίνα του, είναι ότι ο μεν έχει γνώση, ο δε μόνο γνώμη. Και ο Καπερνάρος ζυγίζει σωστά τις λέξεις, όταν εκφράζεται επιστημονικά για το μνημόνιο. «Το κίνημά μας θα διαπραγματευτεί εκ νέου το μνημόνιο. Δεν είναι κανόνας δικαίου αυτό που υπέγραψαν, δεν έχει νομική υπόσταση, δεν είναι διεθνής συνθήκη, γιατί δεν ''πέρασε'' όπως απαιτεί το Σύνταγμα και αυτό το ξέρουν, αλλά το βουλώνουν. Πρόκειται για απλό νόμο που, επίσης, απλά αντικαθίσταται με νέο νόμο» δηλώνει. Πιστεύει δε ακράδαντα ότι Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον ουσιαστικό ορισμό της ενιαίας και ισότιμης συμμετοχής των κρατών, δεν υπάρχει: «Στοπ στην κοροϊδία. Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η Μέρκελ και οι συν αυτή. Εμάς μάς κατάντησαν τον φτωχό ευρωπαϊκό νότο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι παράγει το Λουξεμβούργο του Γιούνγκερ και η πιστοληπτική του ικανότητα χαρακτηρίζεται με 3 Α από τους οίκους αξιολόγησης, ενώ τα δικά μας ομόλογα υποβαθμίστηκαν στην κατηγορία της χρεοκοπίας. Αν, όπως λένε, είμαστε ισότιμα μέλη, τότε ισότιμα να διαχειριστούμε το θέμα της λαθρομετανάστευσης και των αμυντικών εξοπλισμών. Είναι αδιανόητο να δαπανούμε ένα σωρό δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικά, αγοράζοντάς τα από τους δανειστές μας και μετά να μας αυξάνουν το χρέος. Από τη στιγμή που το έδαφός μας είναι ευρωπαϊκό, οι εταίροι θα πρέπει να συμμετέχουν ισότιμα στις δαπάνες για την προστασία των συνόρων και στη διαχείριση των λαθρομεταναστών» αναφέρει.
Ευθύνες πολιτικών
Τα λόγια του, όπως και οι στίχοι του, δεν ηχούν χαρωπά ούτε για τους πολιτικούς. «Εάν υπήρχε ευνομούμενο κράτος» λέει «θα έπρεπε πολλοί από τους πολιτικούς, τους διατελέσαντες τη δεκαετία 1990-2000, να εκτίουν βαριές ποινές στις φυλακές. Αυτό, όμως, δεν γίνεται και εκείνος που τους αποδέσμευσε από τις τεράστιες ευθύνες τους είναι ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Β. Βενιζέλος, με την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος, το οποίο απαλλάσσει τους βουλευτές με έναν τρόπο επιεικώς θρασύτατο». Αναφέρει, μάλιστα, ότι οι ποινικές ευθύνες για όσους οδήγησαν τη χώρα στον θανάσιμο εναγκαλισμό με το ΔΝΤ και τους διεθνείς πιστωτές είναι δεδομένες: «Ο πολιτικός κόσμος σήμερα είναι μέσα στο κόλπο και δεν μιλάει. Δεν χαρακτηρίζω όλους τους πολιτικούς ανέντιμους. Μεγάλο ποσοστό αυτών είναι έντιμοι, αλλά έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης, επειδή δεν βγαίνουν να μιλήσουν. Κατανοώ ότι είναι εγκλωβισμένοι, αλλά, κατά την κρίση μου, θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί». Πιστεύει δε ότι «μπορούν να αποδοθούν κατηγορίες ακόμη και για εσχάτη προδοσία σε πολιτικά πρόσωπα, αρκεί να αναλάβουν την υπόθεση σοβαροί και άτεγκτοι δικαστές. Όπως και στην πολιτική, έτσι και στη δικαιοσύνη υπάρχουν σπουδαίοι εισαγγελείς που είναι εγκλωβισμένοι σε αυτό το τρισάθλιο και ελεεινό σύστημα. Δέκα έως είκοσι «τρελοί» εισαγγελείς θα μπορούσαν, όμως, να αλλάξουν την κατάσταση σε αυτήν τη χώρα και τον ρου της Ιστορίας». Κάπου εδώ ακουμπάει στη θεωρία του Φόιερμπαχ: «Από τη στιγμή που η πράξη του εγκληματία αντιμετωπίζεται ως έγκλημα, αυτό αποδεικνύει την αμετάβλητη ισχύ τού κανόνα. Η ισχύς διαβρώνεται μόνο αν το κράτος δεν κάνει καλά τη δουλειά του».
Μετανάστες
Όσον αφορά στο μείζον ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, ο Καπερνάρος εξηγεί: «Δυστυχώς, κάποιοι θέλουν την Ελλάδα απόπατο των λαθρομεταναστών και προς τούτο ορισμένοι επίορκοι δέχτηκαν τους όρους του Δουβλίνο 2 και επαίρονται γι' αυτό. Αυτοί οι πολιτικοί αλήτες έπρεπε να ήταν φυλακή. Η μετανάστευση είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Προσωπικά, χωρίς να δεσμεύω τους Ανεξάρτητους Έλληνες, πιστεύω ότι οι λαθρομετανάστες είναι έποικοι. Τους στέλνουν οι Τούρκοι ως εποίκους, όπως έκαναν στη Βόρεια Κύπρο». Ιστορικά, οι έποικοι αλλοιώνουν τα έθνη, ανακατεύουν τα σύνορα και προκαλούν πολιτισμικές μεταβολές. Σε ένα έθνος όπως το ελληνικό, που τις τελευταίες δεκαετίες οδηγείται με την υπογεννητικότητα σε αφανισμό, ενώ αντίθετα οι Κινέζοι, οι Πέρσες, οι Αιγύπτιοι, οι Ινδοί και οι Αιθίοπες αυξάνονται ραγδαία, οι έποικοι διαδραματίζουν κορυφαίο δραματικό ρόλο, χωρίς δυστυχώς να το αντιλαμβάνονται.ΠΗΓΗ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου