H ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ «ΣΟΥΠΕΡ-ΛΙΓΚΑ»ΤΑ ΒΑΡΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟ.

 

Σε μια χώρα με κατ επίφαση δημοκρατία σχεδόν παντού,όπως η Ελλάδα , είναι δυστυχώς ουτοπικό να απαιτεί κανείς ισονομία  στο ποδόσφαιρο. Ως …ανέκδοτο και μόνο ακούγεται κάτι τέτοιο την στιγμή που έχουν ριζώσει πρακτικές και μέθοδοι που έγιναν νοοτροπία. Κυνικά εδώ και πολλά χρόνια το μόνο που ενδιαφέρει είναι  πόσα λεφτά θα πάρουν από τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγίες οι υποτιθέμενοι αρκετοί από αυτούς …επενδυτές του ποδοσφαίρου. Διεξάγεται ένα πρωτάθλημα στη Σ. Λ που ξεκίνησε…κολοβό μετά από τα τραγικά και ευτράπελα από τον απόηχο των στημένων αγώνων. Στην πραγματική του ακτινογραφία αυτό το πρωτάθλημα ,υποθετικά πάντα αν οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες αντιμετωπιζόταν με το γράμμα του νόμου δεν θα έπρεπε καν να ξεκινήσει. Χρέη στο δημόσιο και σε τρίτους ,προσφυγές παικτών, έλλειψη βασικών προδιαγραφών γενικότερα σύμφωνα με τα στάνταρ της ΟΥΕΦΑ. Στο ποδόσφαιρο η παραβίαση είναι ο…νόμος, και το συμφέρον η σημαία. Μπορεί και στα προηγμένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τα φώτα να πέφτουν πάνω σε ιστορικές και μεγάλες ομάδες. Στην Αγγλία η Μαντσεστερ ,ηΑρσεναλ. η Τσέλσι, η Λιβερπουλ, στην Ισπανία η Μπαρτελόνα με την Ρεαλ, στην Ιταλία Μιλαν, Ιντερ, Γιουβέντους, είναι σαφώς οι πρωταγωνίστριες. Ναι αλλά η δομή και το επίπεδο γενικότερα των πρωταθλημάτων έχει καμία σχέση με το δικό μας; Και δεν είναι φυσικά η μόνη διαφορά τα λεφτά που πραγματικά επενδύονται. Εδω λοιπόν τι έχουμε; Παραδοσιακά Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό την ΑΕΚ σταθερή να διεκδικεί το ρόλο της και τον ΠΑΟΚ να αμφισβητεί ανά διαστήματα αλλά μέχρι εκεί .Για χρόνια ολόκληρα πέρα από την μπάλα που παίζεται στα γήπεδα ,μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον για την…μπάλα που παίζεται έξω από αυτήν. Το ζητούμενο σε κάθε πρωτάθλημα είναι ποιος θα έχει το πάνω χέρι, τον έλεγχο, την επιρροή στα…κουμάντα της διαιτησίας, άρα στην Ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Στο μικρόκοσμο λοιπόν του ποδοσφαίρου από την ΕΠΟ του Τριβέλα περάσαμε στην ΕΠΟ του Γκαγκάτση που ένα από τα επιτεύγματα του ήταν η απόλυτη ομηρία της διαιτησίας από τους βαρόνους των ποδοσφαιρικών ενώσεων, τους ψηφοφόρους στυλοβάτες δηλαδή, και βρισκόμαστε στην ΕΠΟ του Σοφοκλή Πιλάβιου. Η επιλογή του δικηγόρου από την Ελιτ είχε γίνει με την σύμφωνη γνώμη Σωκράτη Κόκκαλη και Βαρδή Βαρδινογιάννη σε μια περίοδο ανακωχής στο πόλεμο των «αιωνίων» αλλά και μια ανάγκη αλλαγής προσώπου στα πλαίσια αντικατάστασης του Βασίλη Γκαγκάτση. Ήταν η περίοδος της πολύ-μετοχικότητας που ακολούθησε και απέτυχε στον Παναθηναϊκό, με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη –Τζίγγερ, να δηλώνει την αποχώρηση του από το ποδόσφαιρο γιατί πέραν των άλλων δεν είναι διατεθειμένος να πληρώνει για να παίρνει πρωτάθλημα. Το είπε πριν μήνες και δεν κουνήθηκε …φύλλο. Με την αποχώρηση του Κόκκαλη ο Πιλάβιος ουσία ήταν υπό αμφισβήτηση, και εξακολουθεί να είναι ανάλογα με τα …φεγγάρια. Ένας αδαής λοιπόν σκέπτεται. Πως είναι δυνατόν ένας στην ουσία ακυβέρνητος Παναθηναϊκός, που εμμέσως πλην σαφώς δεν έχει και την εύνοια της διαιτησίας είναι πρώτος στο πρωτάθλημα ,χωρίς να έχει και την ομάδαρα; Άλλος αδαής επίσης σκέπτεται. Έχει ανάγκη εύνοιες ο Ολυμπιακός που έχει το ακριβότερο και ποιοτικότερο ρόστερ στην Ελλάδα; Δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς άλλοτε με μασημένα λόγια, με υπονοούμενα η΄ και στα ίσια τι λέγεται; Ότι οι αρμόδιοι της διαιτησίας υπό την ΕΠΟ παίρνουν εντολές και τις δίνουν σε διαιτητές και επόπτες; Και ποιοι τις δίνουν τις εντολές; Οι εκλεκτοί και προνομιούχοι ινστρούχτορες του Σοφοκλή που είναι βιδωμένοι χρόνια στις διοικητικές καρέκλες της ΕΠΟ για το…καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου; Και ποιοι είναι αυτοί που βάζουν στο τρυπάκι τον Μαρινάκη να κάνει νοοτροπία του ότι ο Ολυμπιακός των εκατομμυρίων ευρώ κινδυνεύει ,του γίνεται πόλεμος και διάφορα άλλα; Και την μια εβδομάδα ο Πιλάβιος να είναι καλό παιδί και την άλλη κακόπαιδο. Αναρωτιέμαι αν εμφανιστεί ένας άλλος Μαρινάκης απέναντι αν τα πράγματα θα είναι χειρότερα η καλύτερα. Για τον Μαρινάκη θα είναι καλύτερα. Γιατί θα δει πολλούς από αυτούς που πουλάνε παρολί να ακολουθήσουν αντίθετη κατεύθυνση. Και γιατί τα σκέφτομαι όλα αυτά; Γιατί η τακτική κάποιων βαριδιών είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Πέρα λοιπόν από την φωτιά που άναψε στο πρωτάθλημα της «Σούπερ-λίγκα»,το πρόβλημα είναι ουσιαστικότερο και σαφώς σχετίζεται και με τις επικείμενες εκλογές της ΕΠΟ. Τίποτα δεν γίνεται στη τύχη. Αναρωτιέμαι ακόμη αν η κλοπή του βαθμού της ισοπαλίας από τον Ολυμπιακό στη Ξάνθη, ήταν και μήνυμα για το ποιος είναι ο δυνατός πραγματικά. Ασχέτως αν αντικειμενικά ούτε ο ίδιος ο Μαρινάκης ήταν η είναι ευχαριστημένος ως οπαδός του Ολυμπιακού από την εικόνα της ομάδας. Και ασχέτως επίσης αν τα πρόσωπα που αγωνιούν για το…μέλλον της ΕΠΟ αναζητούν διαδρόμους σύγκλισης και επικοινωνίας πότε από εδώ και πότε από εκεί .Έχουμε πολλά παραδείγματα από το παρελθόν. Όλα αυτά δεν έχει απολύτως κανένα λόγο ούτε να τα υιοθετήσει ,ούτε να τα ακολουθήσει ο Μαρινάκης. Γιατί πέραν των άλλων μπορεί ακόμη αυτές οι αφορμές να είναι ερεθίσματα για να προκαλέσουν αντιδράσεις, γνωρίζοντας εκ του ασφαλούς ότι κάτι τέτοιο μόνο έναν θα ζημίωνε στην εικόνα του. Γιατί η εικόνα των άλλων είναι τσαλακωμένη εδώ και χρόνια. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Όσο για τα υπόλοιπα από εκεί και κάτω; Είναι που το καλοκαίρι εξαγνίστηκε το ελληνικό ποδόσφαιρο από την αμαρτία. Καλά κρασιά…