2015: Δημόσιο Χρέος ύψους περίπου 500 δις ευρώ...

2015: Δημόσιο Χρέος ύψους περίπου 500 δις ευρώ...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Στα δύο προηγούμενα άρθρα της στήλης, αποδείχθηκε το δημοσιονομικό αδιέξοδο που πρόκειται να οδηγηθεί η χώρα από την εφαρμογή του δεύτερου Μνημόνιου. Συγκεκριμένα, βάσει των πραγματικών στοιχείων, αποδείχθηκε ότι ο δανεισμός της χώρας, όπως αυτός προβλέπεται από το δεύτερο Μνημόνιο, θα δημιουργήσει το 2015 ένα τεράστιο Δημόσιο Χρέος ύψους περίπου 500 δις ευρώ.

Αυτό το Δημόσιο Χρέος είναι κατανοητό ότι...
δεν είναι διαχειρίσιμο. Tο γνωρίζουν όλοι όσοι εμπλέκονται με τη διαχείριση και τη μελέτη της Οικονομίας. Απλά, αυτήν τη χρονική στιγμή, οι περισσότεροι από αυτούς προσπερνάνε το πρόβλημα προκειμένου να εξυπηρετήσουν είτε (δικά τους) ίδια είτε μικροκομματικά συμφέροντα. Σήμερα, για όλους αυτούς, σημασία έχει η επιτυχής ολοκλήρωση του PSI+ και η επικείμενη διενέργεια των προώρων Βουλευτικών εκλογών. Η επικοινωνιακή πλατφόρμα που θα ορίσει το πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί ο προεκλογικός διάλογος είναι πλέον ορατό ότι θα είναι η αναπτυξιακή διάσταση.

Εμείς και στην αναπτυξιακή διάσταση θα συνεχίσουμε να είμαστε αιρετικοί. Η οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρόταση, όσο τεκμηριωμένη και να είναι, εφ’ όσον είναι ενταγμένη και συμβατή με τη μνημονιακή λογική, δεν θα αντιμετωπίζει δραστικά το κύριο πρόβλημα της Οικονομίας που είναι το υπέρμετρο Δημόσιο Χρέος. Δεν πρόκειται να λύσει σε αξιοσημείωτη κλίμακα ούτε το πρόβλημα της ανεργίας, που οπωσδήποτε θα συνεχίσει να αυξάνεται το 2012, και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται ότι θα μειωθεί το ήδη τεράστιο ποσοστό των φτωχών.

Ο λόγος εξαιρετικά απλός. Η Ελληνική Οικονομία, όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει η στήλη τα δύο τελευταία χρόνια, «κινεζοποιήθηκε». Σήμερα στη χώρα μας το επίπεδο των εργασιακών δικαιωμάτων και μισθών, καθώς και η κοινωνική ασφάλιση και μέριμνα, βρίσκεται ελάχιστα πιο πάνω από το αντίστοιχο της μετακομμουνιστικής Κίνας. Ήτοι, σε απλά Ελληνικά: συμφέρει σαφώς στη BMW να ιδρύσει μία μονάδα παραγωγής στην Ελλάδα, που θα λειτουργεί με τα υψηλά standard ποιότητας της BMW, αλλά δεν θα έχει υψηλό κόστος λειτουργίας. Θα κατασκευάζει δηλαδή πολύ καλά και φθηνά αυτοκίνητα.

Θα διαφωνήσει ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης...

• «Μα, φίλτατε Δευκαλίωνα, αφού θα προσληφθούν άνεργοι, θα προκύψει τελικά θετικό αποτέλεσμα για την οικονομία».

Λάθος, φίλε μου, μεγάλο λάθος!

• «Οι άνεργοι που θα προσληφθούν θα αμείβονται με μισθούς λίγο μεγαλύτερους από τα όρια της φτώχειας. Ουσιαστικά όσοι δουλεύουν σε αυτό το εργοστάσιο θα παίρνουν τόσα χρήματα που θα τους επαρκούν απλά και μόνο για να τραφούν. Όσοι δουλεύουν σε αυτό το εργοστάσιο δεν θα έχουν διαθέσιμο εισόδημα ούτε για να καταναλώσουν ούτε για να αποταμιεύσουν».

Ουσιαστικά, από τον παραπάνω υποθετικό διάλογο που είναι όμως πολύ κοντά στην αλήθεια, αποκαλύπτεται στην πλήρη διάστασή της η τεράστια επικοινωνιακή απάτη που παίχθηκε εις βάρος της Ελλάδας.

Τι μας έλεγαν τα τελευταία 2 χρόνια;

• «Θα μπούμε στα μνημόνια για να μην χρεοκοπήσουμε και καταστραφούν τα πάντα. Θα εξυγιάνουμε την οικονομία μας και μετά θα βρούμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας το οποίο θα το αναπτύξουμε μέσα σε ένα υγιές δημοσιονομικά περιβάλλον. Έτσι θα ζούμε όλοι καλά και κυρίως με οικονομική ασφάλεια, αφού θα ζούμε σε ένα υγιές δημοσιονομικά περιβάλλον. Να, τώρα που λύσαμε το δημοσιονομικό πρόβλημα, αρχίσαμε να συζητάμε για την ανάπτυξη».

Τώρα όλοι καταλαβαίνουμε ότι ανάπτυξη, σύμφωνα με την μνημονιακή λογική, είναι η ίδρυση και λειτουργία ενός εργοστασίου μίας πολυεθνικής το οποίο θα προσλάβει εγχώριο εργατικό δυναμικό με πολύ χαμηλά (στα όρια της φτώχειας) ημερομίσθια και με ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλεια και μέριμνα.

Όμως έτσι δεν αντιμετωπίζεται η ανεργία, αφού όσοι προσληφθούν δεν θα έχουν περισσευούμενο εισόδημα που θα μπορούν να το διαθέτουν στην κατανάλωση. Δηλαδή, δεν θα κινηθεί η οικονομία και δεν θα ισχύσει το οικονομικό θεώρημα «όταν προσλαμβάνεται ένας άνεργος, σε λίγο καιρό θα δημιουργηθούν τρεις νέες θέσεις εργασίας».

Από όσα περιληπτικά αναφέραμε παραπάνω, προκύπτει ένα βασικό συμπέρασμα. Για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη που θα μειώσει δραματικά τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας πρέπει ταυτόχρονα να κτυπηθεί και η ανεργία και η φτώχεια. Δηλαδή να αυξηθούν τα ημερομίσθια και οι πόροι για την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα των Μνημονίων. Εδώ μας προετοιμάζουν για το 2013: Ανάπτυξη με υψηλή Ανεργία και μεγάλη Φτώχεια!