Το Πιστεύω των δεξιών

Ενώ γίνεται της μουρλής σε όλα τα κόμματα, τον τελευταίο καιρό έχω φάει γερό «σκάλωμα» με τη Νουδού. Ίσως να φταίει η απαράμιλλη απέχθειά μου στον Σαμαρά, στην πολιτική του, στο λόγο του, στη φάτσα του… Το ύφος του επισκιάζει την απίστευτη αντιπάθεια που τρέφω για τον Βενιζέλο και σίγουρα υπερνικάει την καρικατουρίστικη αντίληψη που έχω για τον Τσίπρα.
Και στο παρελθόν είχαμε φυσικά ανεκδιήγητους ηγέτες, τουλάχιστον όμως μερικοί από αυτούς, όπως π.χ. ο Σημίτης και ο Μητσοτάκης, κάθε άλλο παρά ηλίθιοι ήταν. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την εξυπνάδα τους. Για τους σημερινούς όμως τι να πεις;
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να πάρει στα σοβαρά τον τραγελαφικό Σαμαρά που μαζεύει στο κόμμα του ότι περπατά με δυο πόδια για να γίνει πρωθυπουργός; Και ποιος μπορεί να βασίσει τις ελπίδες του σε ανθρώπους που υπερπηδούν κάθε ηθικό φραγμό για μια καλύτερη πολιτική καριέρα και συντάσσονται με τον άνθρωπο που πριν λίγες μέρες κατακεραύνωναν και τώρα ορκίζονται στο όνομά του;