Στέψη για τον Ολυμπιακό στη «Βασιλεύουσα»…
Του Άρη Ράπτη
Δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάκτηση της κορυφής του ευρωπαϊκού μπάσκετ, στην «Αιώνια» πόλη, στην άλλοτε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Ολυμπιακός στέφεται ξανά ευρωπαίος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη, στην πόλη των πόλεων, στη Βασιλεύουσα.
Σε μια μαγική, μια ονειρική, μια βραδιά έπους που είχε σαν κύρια χαρακτηριστικά της την ελληνική ψυχή, τον τσαμπουκά, τη θρυλική μαγκιά, και την πίστη στα ιδανικά με τα οποία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα αυτή η ομάδα.
Πέτυχε κάτι παραπάνω από το ακατόρθωτο, να κατακτήσει τη μεγάλη μπασκετική κούπα παίζοντας με ασίγαστο πάθος, υπερβάλλοντας εαυτούς, για τη νίκη.
Απέναντι στους «πυρηνοκίνητους» παίκτες της πρωταθλήτριας Ρωσίας, ο Ολυμπιακός, έδειξε με τον πλέον μεγαλειώδη τρόπο τη δύναμη που κρύβουν τα τρομερά «μωρά» του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Ναι ο χθεσινός Ολυμπιακός είχε και την τύχη μαζί του στο τέλος του παιχνιδιού, αλλά ποιός δεν την έχει όταν κερδίζει ένα παιχνίδι στον πόντο. Όμως η επιστροφή από το -19 μόνο θέμα τύχης δεν ήταν. Ήταν αποτέλεσμα κατάθεσης ψυχής που έκαναν οι ερυθρόλευκοι παίκτες στο παρκέ και δίκαιη ανταμοιβή της τιτάνιας προσπάθειας τους .
Πέτυχαν μια «θρυλική» ανατροπή που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα μπασκετικά χρονικά πολύ περισσότερο δε αν αναλογιστούμε ότι τόσο στο ξεκίνημα της χρονιάς, όσο και πριν την έναρξη των αγώνων του Final 4, κανείς δεν τους έδινε τύχη.
Οι μόνοι που πραγματικά το πίστευαν ήταν ο «Ντούντα», οι παίκτες του και η οικογένεια των Αγγελόπουλων. Μεγάλη δικαίωση γι’ αυτούς τους ανθρώπους που ξόδεψαν εκατομμύρια για αυτή την ομάδα και είδαν τους κόπους τους να επιβραβεύονται σε μια πόλη με την οποία έχουν ιδιαίτερους δεσμούς. Τους το χρώσταγε η ιστορία, καθώς τόσα χρόνια που ασχολούνται με το μπάσκετ βλέπουν να τους «κλέβουν», μέσα από τα χέρια, αυτό που αξίζουν. Χθες όμως ήταν γραμμένο, με τον πλέον επικό τρόπο, να πανηγυρίσουν τη κατάκτηση του βαρύτιμο τροπαίου.
Νύχτα μαγική, νύχτα ονειρική, για τα θρυλικά παιδιά του Ίβκοβιτς που ξεκινώντας ...«από τους πρόποδες της γης» αναδείχθηκαν «κατακτητές της κορυφής».
Δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάκτηση της κορυφής του ευρωπαϊκού μπάσκετ, στην «Αιώνια» πόλη, στην άλλοτε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Ολυμπιακός στέφεται ξανά ευρωπαίος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη, στην πόλη των πόλεων, στη Βασιλεύουσα.
Σε μια μαγική, μια ονειρική, μια βραδιά έπους που είχε σαν κύρια χαρακτηριστικά της την ελληνική ψυχή, τον τσαμπουκά, τη θρυλική μαγκιά, και την πίστη στα ιδανικά με τα οποία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα αυτή η ομάδα.
Πέτυχε κάτι παραπάνω από το ακατόρθωτο, να κατακτήσει τη μεγάλη μπασκετική κούπα παίζοντας με ασίγαστο πάθος, υπερβάλλοντας εαυτούς, για τη νίκη.
Απέναντι στους «πυρηνοκίνητους» παίκτες της πρωταθλήτριας Ρωσίας, ο Ολυμπιακός, έδειξε με τον πλέον μεγαλειώδη τρόπο τη δύναμη που κρύβουν τα τρομερά «μωρά» του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Ναι ο χθεσινός Ολυμπιακός είχε και την τύχη μαζί του στο τέλος του παιχνιδιού, αλλά ποιός δεν την έχει όταν κερδίζει ένα παιχνίδι στον πόντο. Όμως η επιστροφή από το -19 μόνο θέμα τύχης δεν ήταν. Ήταν αποτέλεσμα κατάθεσης ψυχής που έκαναν οι ερυθρόλευκοι παίκτες στο παρκέ και δίκαιη ανταμοιβή της τιτάνιας προσπάθειας τους .
Πέτυχαν μια «θρυλική» ανατροπή που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα μπασκετικά χρονικά πολύ περισσότερο δε αν αναλογιστούμε ότι τόσο στο ξεκίνημα της χρονιάς, όσο και πριν την έναρξη των αγώνων του Final 4, κανείς δεν τους έδινε τύχη.
Οι μόνοι που πραγματικά το πίστευαν ήταν ο «Ντούντα», οι παίκτες του και η οικογένεια των Αγγελόπουλων. Μεγάλη δικαίωση γι’ αυτούς τους ανθρώπους που ξόδεψαν εκατομμύρια για αυτή την ομάδα και είδαν τους κόπους τους να επιβραβεύονται σε μια πόλη με την οποία έχουν ιδιαίτερους δεσμούς. Τους το χρώσταγε η ιστορία, καθώς τόσα χρόνια που ασχολούνται με το μπάσκετ βλέπουν να τους «κλέβουν», μέσα από τα χέρια, αυτό που αξίζουν. Χθες όμως ήταν γραμμένο, με τον πλέον επικό τρόπο, να πανηγυρίσουν τη κατάκτηση του βαρύτιμο τροπαίου.
Νύχτα μαγική, νύχτα ονειρική, για τα θρυλικά παιδιά του Ίβκοβιτς που ξεκινώντας ...«από τους πρόποδες της γης» αναδείχθηκαν «κατακτητές της κορυφής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου