Ο Σταμάτης Βελλής λέξη προς λέξη αποκλειστικά στο apollon1891.gr

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΜΕΤΑ...  Η συνέντευξη μαμούθ ολοκληρωμένη Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Απόλλων τοποθετείται σε όλες τις ερωτήσεις αναφορικά με το μέλλον του ίδιου και των «κυανόλευκων» μέσα από τη στήλη «Και με… χιόνια και με… κρύα Ελαφρά Ταξιαρχία» στο apollon1891.gr. Η συνέντευξη δίνεται στη δημοσιότητα με απομαγνητοφώνηση και αξίζει να τη διαβάσετε όλη για να σας λυθεί κάθε απορία. Το μόνο που μπορούμε να σας πούμε είναι ότι, όσο κυλά η συζήτηση, το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγαλύτερο και άκρως αποκαλυπτικό. Επιλέξαμε την πλήρη καταγραφή, προκειμένου να έχετε όλοι σαφή και αποκρυσταλλωμένη άποψη για τα όσα υποστηρίζει ο Σταμάτης Βελλής. ΒΕΛΛΗΣ: "Φεύγω μέχρι νεωτέρας" - H Επιτροπή (Επαγγελματικού Αθλητισμού) έβγαλε μια απόφαση που δίνει το «πράσινο φως» για μια δυνατότητα αποχώρησης και το βασικό ερώτημα είναι αν φεύγεις οριστικά, αμετάκλητα από μεγαλομέτοχος. Ας ξεκινήσουμε από αυτό ως βάση… Το οποίο, όμως, κατά τη δική μου γνώμη, είναι λίγο-πολύ αναμενόμενο. Το μόνο που θέλω είναι μικρές απαντήσεις για να μην πλατιάζουμε και να έχουμε ένα πινγκ πονγκ… Θα αναγκαστώ να κάνω μερικές φορές μια αναδρομή για να έχει μια συνέχεια, το να σου απαντήσω μονολεκτικά «ναι» δεν κάνει τίποτα… Εγώ, λοιπόν, επανέρχομαι στο πώς άρχισα στον Απόλλωνα, όπου από την πρώτη συνάντηση που είχα και με τους οπαδούς, τους οργανωμένους, θυμάμαι και φάτσες, τον Μπρούσαλη, τον έναν, τον άλλον, και με τον Ερασιτέχνη είχα ξεκαθαρίσει ότι: Πρώτον, πάω χρόνο με χρόνο. Κάθε χρονιά θα αναγγέλλω εάν θα συνεχίσω και θα βγάλω και την επόμενη. Από την πρώτη μου συνάντηση. Τις πρώτες δέκα ημέρες στον Απόλλωνα και είχα πει, επίσης, το οποίο πρέπει να το έχουν και γραπτά και εσύ, το κατά πόσον ο κάθε χρόνος θα ακολουθείται από τον επόμενο με τη δική μου παρουσία στην ομάδα εξαρτάται από τρία σημεία. Το πρώτο που είχα πει είναι αν με θέλει η ομάδα. Δηλαδή, ο κόσμος που είναι ο Απόλλωνας. Γιατί, αν η συντριπτική πλειοψηφία θέλει να φύγω, από την ώρα που αυτοί είναι ο Απόλλωνας, ο κόσμος, όλη αυτή η ομήγυρη, η παρέα η απολλωνίστικη, όπως τη λέμε, δεν θέλει, εγώ δεν θα κάτσω να κάνω διαπραγμάτευση. Αν έχουν δίκιο ή άδικο ή όχι, ρε παιδιά, δεν είναι έτσι… Δεν θέλεις, φεύγω. Άρα ο πρώτος λόγος είναι αν γίνει μια μεγάλη κίνηση δυσαρέσκειας στο πρόσωπό μου, όπου προφανώς δεν αρέσει στον περισσότερο κόσμο το πώς γίνεται η δουλειά και το τι γίνεται, παίρνω το καπέλο μου και φεύγω… - Γνωστό… Το δεύτερο σημείο ήταν αν εγώ αισθανθώ πως δεν μπορώ να πάω την ομάδα πιο ψηλά από εκεί που είναι. Λέω, κοίταξε, εγώ είμαι εδώ, τα κότσια μου δεν είναι για παραπάνω, δεν γουστάρω, ας πούμε, να παλέψω για παραπάνω για οποιονδήποτε λόγο, παιδιά, εγώ την έφερα στο ταβάνι που μπορώ, ας έρθει ένας επόμενος, αυτό ήταν το δεύτερο σημείο. Και το τρίτο σημείο που είχα πει ήταν αν έχω την οικονομική δυνατότητα με τα δικά μου κριτήρια να δαπανήσω αυτά τα λεφτά που χρειάζονται ώστε να βγει και η επόμενη χρονιά… Αν ένα από αυτά τα τρία σημεία δεν ισχύει, θα φύγω. Αν αυτά τα τρία σημεία ικανοποιούνται, παραμένω… Αυτή ήταν η αρχική μου τοποθέτηση στον Απόλλωνα, την οποία επαναλάμβανα σχεδόν κάθε χρόνο, τους το υπενθύμιζα αυτό. Φτάνοντας εδώ που είμαστε τώρα, στην αρχή της σεζόν, για λόγους που μπορώ να εξηγήσω, αν ενδιαφέρει κανέναν, είχα πάρει την απόφαση ότι στο τέλος αυτής της σεζόν όποιο και να 'ναι το αποτέλεσμα, άνοδος, πτώση, ο μη γένοιτο, παραμονή, εγώ θα αποχωρούσα και προσπάθησα να… κουνήσω τον Απόλλωνα στο να εκμεταλλευτεί τους δώδεκα μήνες αυτούς… - Δεκατρείς ήταν… Δεκατρείς, ώστε να κάνει μια διεργασία μαζί μου, με τη βοήθειά μου, χωρίς τη βοήθειά μου, για να δει πώς θα γίνει αυτό το πράγμα. Αυτό το έκανα, μάλιστα, με ένα ρίσκο, ότι πιθανώς η ομάδα, ξέροντας αυτό, να βγει εκτός στόχων. Και ακούστηκε αυτή η κριτική, πως κακώς, λέει, το είπες νωρίς, γιατί η ομάδα μπορεί να ξενερώσει και να μην πάρει και το πρωτάθλημα. Και εγώ τους είπα ότι ζύγισα το συν και το πλην τού να είναι όλοι προειδοποιημένοι και ενήμεροι για το τι μέλλει γενέσθαι, ώστε να δρομολογήσουν μια κατάσταση με το πλην του πρωταθλήματος. Το πλην δεν ίσχυσε καν, το πρωτάθλημα το πήραμε μία μέρα (αγωνιστική) πριν από τη λήξη με πέντε βαθμούς διαφορά. Άρα η διαίσθησή μου ότι αυτό δεν θα επηρεάσει την τροχιά της ομάδας δεν βγήκε λάθος. Δυστυχώς, δεν βγήκε σωστή η πρόθεσή μου να δημιουργήσω μια κατάσταση που μέσα σε αυτούς τους 12 μήνες με ηρεμία και χωρίς τον πανικό της τελευταίας στιγμής θα δημιουργούσε μια κατάσταση και διαδρόμους και επιλογές, ας το πούμε, που θα είχαν συζητηθεί με ηρεμία και με ψυχραιμία για να επιλεγεί η καλύτερη. Πιθανώς όλες να ήταν άσχημες, όπως είναι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα, αλλά να διάλεγε τη λιγότερο άσχημη, τέλος πάντων… Δεν ήθελα να φτάσω στο σημείο που όλα να είναι ωραία, να μην έχεις πει τίποτα, να πάρεις και το πρωτάθλημα και την επόμενη μέρα να πεις τώρα εγώ, παιδιά, φεύγω. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτο εκ μέρους μου, αιφνιδιαστικό και θα είχε κάθε λόγο να με κατηγορήσει ο οιοσδήποτε. Αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται το οξύμωρο να γκρινιάζουν άνθρωποι και να παρουσιάζονται αιφνιδιασμένοι «και ποπό τι πάθαμε» και «αμάν τι μπόμπα ήταν αυτή», την ώρα που έχει βουίξει η χρονιά από τις δηλώσεις μου, που τις έκανα, αν θυμάσαι, και σε εσένα, άρα στον Τύπο κανονικότατα, σε συνέντευξη, και το είπα ξεκάθαρα και δεν μπορώ να καταλάβω και να κατανοήσω ανθρώπους που εμφανίζουν έκπληξη αυτή τη στιγμή. Στενοχώρια ναι, απαισιοδοξία ναι, όλα αυτά τα καταλαβαίνω, όπως είναι και η δική μου στενοχώρια. Αλλά ότι τάχα μου αιφνιδιαστήκαμε και τώρα ξαφνικά τι έσκασε, ούτε μια μέρα δεν χαρήκαμε και ξανά στενοχωριόμαστε, αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά για κάποιον που ασχολείται με τον Απόλλωνα και παρακολουθεί το τι γίνεται και το τι λένε οι διάφοροι άνθρωποι. Και φτάσαμε σε αυτό το σημείο, το οποίο για μένα και πάλι δεν δικαιολογώ τις καταστάσεις… Κατά τη διάρκεια, δε, αυτής της χρονιάς, με δική μου πρωτοβουλία, όχι των φορέων, έκανα τουλάχιστον μία… - Παραπάνω, παραπάνω… Τουλάχιστον μία συνάντηση με την «Αναγέννηση» και μία με το Διοικητικό Συμβούλιο του Ερασιτέχνη… - Έχεις κάνει από δύο… Μπορεί από δύο, απλά σου είπα πως δεν θέλω να πω κάτι που δεν το θυμάμαι σίγουρα, όλες με δική μου πρωτοβουλία, προσπαθώντας να πω, έχουμε κάτι, έχουμε σκεφτεί κάτι, να βάλουμε κάτι στο τραπέζι; Δεν υπήρχε τίποτα και από τις δύο πλευρές, εντάξει… Εγώ δεν θα κατηγορήσω κάποιον ότι ολιγώρησε ή ότι κοιμήθηκε, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ότι εγώ κυνήγαγα την κατάσταση και δεν βγήκε αποτέλεσμα. Μάλιστα, πολλές φορές που υποδείχθηκε, ακόμα και στο φόρουμ των Απολλωνιστών, μη γράφεις, μη μας θυμίζεις ότι φεύγεις, γιατί δεν θέλουμε να το ακούμε… - Καλά, εντάξει… Ναι, δηλαδή, όταν εγώ προσπαθούσα να πω, παιδιά, τι γίνεται, σου έλεγαν «έλα, έλα, τώρα, σταμάτα, το ακούσαμε» και φτάνουμε τώρα σε αυτό το σημείο να σου λένε ξαφνικά «τι πάθαμε». Δεν δικαιολογείται αυτή η εικόνα της ομάδας, όπως εμφανίζεται τώρα, όσον αφορά την έκπληξη, τονίζω, τον αιφνιδιασμό, όχι τη στενοχώρια ή την απαισιοδοξία… Εγώ, λοιπόν, ανακοίνωσα ότι θα φύγω… Η απάντηση, λοιπόν, για να έρθουμε μετά από όλη αυτή την ιστορία, που για μένα είναι χρήσιμη να τεθεί, είναι πως η λέξη οριστική και αμετάκλητη σημαίνει ότι κλείνω την πόρτα του Απόλλωνα, οριστικά και αμετάκλητα. Η απάντηση είναι πως δεν κλείνω καμία πόρτα. Η απάντηση είναι πως εγώ αυτή τη στιγμή δεν μπορώ για οποιουσδήποτε λόγους, περίεργους, ανώμαλους, δεν παίζει ρόλο, δεν δέχομαι να αναλάβω ευθύνη, να συμφωνήσω παίκτες, προπονητές, υπαλλήλους και λοιπά για μια περίοδο αυτού του έτους, για την οποία εγώ δεν είμαι βέβαιος ότι θα μπορώ να εκπληρώσω αυτά που θα συμφωνήσω… - Άρα το θέμα είναι και οικονομικό; Το θέμα είναι βασικά οικονομικό, εντάξει, με την άποψη ότι εγώ θέλω, όταν συμφωνώ κάτι, να μπορώ στο ακέραιο, να το έχω ήδη στην τσέπη. Και όχι να λέω, έλα, μωρέ, τώρα βάλ' το μπροστά και μέσα στη χρονιά δεν ξέρεις τι γίνεται και το πολύ πολύ να τους πούμε δεν πληρώνεστε, δεν πρόκειται να γίνει αυτό… Άρα, αφού δεν δουλεύω έτσι, έπρεπε να έχω πει πως έχω Χ εκατομμύρια στην άκρη αυτή τη στιγμή τα οποία να είμαι διατεθειμένος να τα χάσω στον Απόλλωνα, γιατί δεν επενδύεις, ξοδεύεις. Στη λογιστική η λέξη επένδυση με το έξοδο έχει τεράστια διαφορά… - Ασφαλώς, στην επένδυση προσδοκάς πως θα έχει ένα αντάλλαγμα… Πως θα έχεις μια επιστροφή… Εδώ μιλάμε για έξοδο. Στο ερώτημα μπορείς αυτή τη στιγμή, Σταμάτη Βελλή, να ξοδέψεις το μπάτζετ της χρονιάς που απαιτείται για τον Απόλλωνα τον επόμενο χρόνο; Η απάντηση είναι όχι. Άρα τη στιγμή που δεν μπορώ να αναλάβω μια τέτοια ευθύνη, δεν μπορώ να κρατάω την ομάδα όμηρο, για το κατά πόσον εγώ μπορώ να βρεθώ σε κάποια φάση που πω τώρα μπορώ, αύριο, μεθαύριο δεν μπορώ. Δεν γίνεται να τον έχω τον Απόλλωνα παιχνιδάκι μου. Για μένα το έντιμο είναι να πεις… δεν μπορώ, κύριοι, να βγάλω τη χρονιά, κάποιος πρέπει να έρθει να αναλάβει τη θέση τη δική μου που μπορεί να ακολουθήσει την τακτική που εγώ είπα πως δεν δέχομαι να ακολουθήσω, παραδείγματος χάρη, που είναι μια τακτική που ακολουθεί το 80% των ομάδων στη Β’ και στη Γ’ Εθνική. Δεν το αρνούμαι, δεν είσαι τρελός, δεν έρχεσαι ξαφνικά από τη Σελήνη να πεις τι είναι αυτά που κάνεις, εγώ, όμως, δεν είμαι διατεθειμένος να το κάνω, τελεία και παύλα. Και είναι και αδιαπραγμάτευτο, δεν έχει νόημα να με πείσει κάποιος «ρε συ, ξέρεις αυτό…», δεν τίθεται θέμα. Άρα τι κάνεις… Κάθεσαι και κοιτάς μια ομάδα, περνάνε οι μεταγραφικές περίοδοι και εσύ κάθεσαι και κουνιέσαι στην καρέκλα σου και λες δεν κάνω τίποτα γιατί δεν βάζω υπογραφή; Ε, δεν δουλεύει έτσι μια ομάδα. Ποια είναι, λοιπόν, η λύση… Να την πάρει κάποιος φορέας, συνδυασμός φορέων, ιδιώτης που να μπορέσει να την προχωρήσει. Άρα η απάντηση είναι αυτή. - Ωραία, δεκτή. Εγώ, όμως, ρωτάω κάτι συγκεκριμένο… Μιλάω για μεγαλομέτοχο. Αφήνεις να εννοηθεί πως δεν κλείνεις καμία πόρτα… Δεν κλείνω καμία πόρτα για το μέλλον… - Ναι, ναι, για το μέλλον, όμως αυτή τη στιγμή είσαι κάτοχος του 90% των μετοχών. Αυτές τις μετοχές έχεις αποφασίσει να τις παραχωρήσεις οριστικά και αμετάκλητα; Τις μετοχές λέω… Ναι, ναι. - Αυτή είναι η απάντηση που θέλω εγώ, ναι ή όχι… Σ' την απάντησα. Πιο συγκεκριμένα δεν γίνεται. Έχω αποφασίσει να τις παραχωρήσω και χωρίς αντάλλαγμα. - Δηλαδή δωρεάν, για αυτό λες παραχώρηση… Εγώ μόνο έχω μια επιβάρυνση, γιατί, νομίζω, νομικά, για να παραχωρήσεις τις μετοχές, γιατί παρακολουθούσα την ιστορία του Βαρδινογιάννη με τον Παναθηναϊκό, μπαίνει ένα τίμημα από την Εφορία, ένας φόρος μίνιμουμ… Δηλαδή, το πιθανότερο είναι να πληρώσω και κατιτίς για να γίνει η μεταβίβαση. Στην ουσία, μπορεί να μου κοστίσει, για να σ' το πω έτσι, ενώ δεν πρόκειται να πάρω τίποτα… Έχω προγραμματίσει μια συνάντηση με την «Αναγέννηση» για την Τρίτη το βράδυ, έχω προγραμματίσει μια συνάντηση με τον Ερασιτέχνη για την Τετάρτη το απόγευμα, πριν από τον αγώνα με τον Φωστήρα, να ανταλλάξω απόψεις, να ακούσω ιδέες, να πω και εγώ τι νομίζω ότι μπορεί να γίνει. Εντάξει, για μένα ευχής έργον είναι, από τη στιγμή που δεν θα βρεθεί ένας αξιόπιστος, σοβαρός άνθρωπος, ο οποίος να μπορεί να κυλήσει αυτή την ομάδα, αν όχι με το μπάτζετ που είχα εγώ, στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, χωρίς βλέψεις, αλλά να την τσουλήσει, να μπορέσουν να συμπράξουν αυτοί οι δύο φορείς του Απόλλωνα, δεν υπάρχει και άλλος… Δηλαδή, η μητέρα, το σωματείο και… - Δεν υπάρχει άλλος φορέας αυτή τη στιγμή. Ίσως δημιουργηθεί ένας φορέας, όπως στον Παναθηναϊκό, φίλοι Απόλλωνα για τη σωτηρία, λέω για παράδειγμα… Ναι… Αλλά θα είναι πάλι από τον Απόλλωνα… - Εννοείται, που να είναι και συνδυαστικός Ερασιτέχνη, «Αναγέννησης»… Ναι, η ευχή μου θα ήταν είτε από αυτούς που υπάρχουν είτε από αυτό που λες εσύ πως μπορεί να υπάρξει… - Παράδειγμα είπα εγώ… Να αναλάβει τη διεκπεραίωση αυτού του έργου. Δεν το βλέπω εύκολο, γιατί δεν θέλω να τους βάζω σε πόστα. Α, εγώ σας τα δίνω, αλλά εσείς δεν κάνετε, διότι, για να κινηθεί μια ομάδα, χρειάζονται χρήματα… Κάποια χρήματα… Ακόμα και ομάδες που λένε δεν πληρώνουν, δεν κάνουν, σίγουρα μια μίνιμουμ δαπάνη την έχουν… Δεν γίνεται εκ προοιμίου να μην έχει μια μίνιμουμ δαπάνη, γιατί έχεις κάποια συμβόλαια, αλλά και τα συμβόλαια να μην έχεις, θα πρέπει να πληρώνεις το ΙΚΑ τους και τα έξοδα των διαιτητών και των ταξιδιών έχεις. Υπάρχουν, δηλαδή, μερικά χρήματα που, αν δεν δοθούν, η ομάδα θα ξεμείνει την τρίτη αγωνιστική ή την τέταρτη. Άρα θέλεις ένα μίνιμουμ χρηματικό ποσό, το οποίο πρέπει να το ξέρεις τη στιγμή που πληρώνεις την εγγυητική για να συμμετέχεις στο πρωτάθλημα, δηλαδή με τα φιξ ποσά που δεν αλλάζουν. Και εγώ μπορώ να τους βοηθήσω ρωτώντας το λογιστήριο και να τους πω ποια είναι αυτά τα ποσά… Μπορεί να πουν αυτοί, εγώ θα πάω έτσι στα ταξίδια και να τα κόψουν, θα βγει όμως ένα νούμερο που, αν δεν υπάρχει, ασχέτως αν δεν πληρώσεις ούτε ένα ευρώ σε ποδοσφαιριστή, ας πούμε, εγκαίρως ή όπως πρέπει, δεν θα τελειώσεις το πρωτάθλημα. Αυτό θα είναι υπογεγραμμένο…- Αυτό που λες αυτή τη στιγμή θα το ζητήσεις; Δηλαδή, θα θέσεις κάποιον όρο; Στους ανθρώπους του Απόλλωνα δεν θα θέσω κανέναν όρο, γιατί, αν δεν υπάρχει ένας τρίτος, τι μένει; Ο Απόλλωνας. Ε, προκειμένου να μην κάνει τίποτα η ομάδα και θέλουν να το ξεκινήσουν κουτσά-στραβά και χωρίς αυτό το ποσό, δικαίωμά τους είναι… - Προσδιορίζεται αυτό το ποσό; Θα προσδιοριστεί, δεν μπορώ να σ' το πω αυτή τη στιγμή, αλλά προσδιορίζεται. Θα δούμε τι ταξίδια κάναμε, στη Β’ Εθνική έχεις ακόμα περισσότερα. Θα δεις τι έξοδα πλήρωσες σε διαιτησία στα εντός έδρας, θα δεις πόσο είναι το ΙΚΑ των μισθών, όχι των συμβολαίων, που, άμα δεν το πληρώνεις κάθε μήνα, θα σου κόβουν την ενημερότητα. Κατάλαβες… Θα τα δεις αυτά τα πράγματα και θα πεις αυτό είναι το νούμερο, δεν είναι δύσκολο. Σε μια μέρα βγαίνει. Την Τρίτη. Απλώς να ξέρουν πως, αν αυτό δεν το εξασφαλίζουν… - Ότι υπάρχει ένα μίνιμουμ 200.000 ευρώ, λέω ένα τυχαίο νούμερο, το οποίο καλό θα ήταν να έχει διασφαλιστεί εκ των προτέρων… Αυτό το νούμερο δεν υπάρχει, μην μπεις στον κόπο, αλλά δεν θα πω δεν το έχεις, εγώ δεν σ' τις δίνω… Αν ο Απόλλωνας θέλει να τις πάρει τις μετοχές και να παλέψει και με λιγότερα, είναι θέμα δικό τους, αφού η ομάδα δεν θα μου ανήκει. Αφού, όμως, εγώ έχω δηλώσει πως με εμένα δεν θα έκανε τίποτα, γιατί εγώ δεν πληρώνω, άρα το θέμα πάει σε αυτούς. Εγώ συμβουλή θα δώσω… Ότι, παιδιά, θα κάνετε μια προσπάθεια, έναν κόπο... Αν νομίζετε ότι μεταξύ σας, με κανένα σπόνσορινγκ, επειδή το δείχνει και η τηλεόραση, με διαφήμιση στο γήπεδο, με… δεν ξέρω τι, πώς, δεν βγάλετε το ελάχιστο που απαιτείται, τότε πάει στράφι ο κόπος σας. Θέλετε, παρ' όλα αυτά, να το κάνετε; Με γεια σας με χαρά σας… Αν τώρα δεν είναι φορέας και βρεθεί επίδοξος αγοραστής, σαφέστατα θα έχω άποψη. Δεν θα μεταφέρω εγώ τις μετοχές μου σε οποιονδήποτε. Αυτό αποκλείεται και μπορώ να σου πω από τώρα, για να το διαβάσουν και οι επίδοξοι, ότι ο όρος που θα απαιτήσω είναι πως δεν θα πάρω κανένα ευρώ στο χέρι, αλλά θα απαιτήσω να συμμετέχει σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ο νέος επενδυτής και να βάλει στη δική του πλέον εταιρεία, άρα δικά του πλέον λεφτά, ένα ποσό που θα αποφασίσω να το καταθέσει, να βγει βεβαίωση και πιστοποίηση από το υπουργείο αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου με αυτό το ποσό, με το οποίο η ομάδα μπορεί να ρολάρει. Εάν δεν το κάνει αυτό, σημαίνει ότι κοροϊδεύει, διότι τα χρήματα θα είναι για την ομάδα, θα του ανήκει, τα βάζει επομένως στο λογαριασμό της εταιρείας. Είναι σαν να μου λες, Βελλή, βάλε στην εταιρεία σου αυτά τα λεφτά. Τα βγάζω από τη μια τσέπη, την ιδιωτική, και τα βάζω στην τσέπη της εταιρείας μου. Άρα δεν ζημιώνει ούτε πληρώνει τίποτα, απλώς αποδεικνύει εμπράκτως και στον κόσμο του Απόλλωνα ότι να, μπήκαν τα λεφτά… - Αυτό το ποσό είναι το μίνιμουμ ή το ποσό που θεωρείς πως είναι το μπάτζετ; Όχι, θα βάλω ένα ποσό που να πληρώνονται και οι παίκτες… Άμα είναι να δώσω την ομάδα σε έναν άνθρωπο που δεν έχει σκοπό να πληρώνει κανέναν ποδοσφαιριστή, δεν νομίζω πως θα κάνουμε τίποτα… - Μισό λεπτό… Εσύ αύριο, ας πούμε, αφού κάνεις τις επαφές σου, δεν θα δώσεις τις μετοχές; Θα τις δώσω, σου είπα, με αυτό τον όρο για έναν τρίτο… Θα δώσω χωρίς όρους τέτοιους στους φορείς, αλλά με δέσμευση πως δεν μπορούν να τις δώσουν αυτοί σε έναν τρίτο, εάν εγώ δεν εγκρίνω… - Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, λοιπόν, το ποσό που θα προσδιοριστεί. Είναι λογικό αυτό που λες, γιατί διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία, αλλά αυτή την εποχή αντιλαμβάνεσαι πως είναι ένας παράγοντας ο οποίος θα είναι ανασταλτικός για κάποιον που δεν τα έχει… Εγώ δεν θα πω αν είναι απατεώνας ή όχι, αλλά… Άμα δεν τα έχει, δεν έχει νόημα να πάρει την ομάδα… Και εγώ δεν τα έχω και την κρατάω. Και αυτός δεν τα έχει και εγώ δεν τα έχω… - Ναι, σε αυτή την περίπτωση, όμως; Γιατί, θα είναι καλύτερα η ομάδα με έναν άλλον που δεν τα έχει, από τον Βελλή που δεν τα έχει… - Ναι, αλλά επί του πρακτέου τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση; Σου είπα… ότι δεν θα υπάρξει μεταβίβαση σε τέτοιο άτομο… Τι θα γίνει; Αυτό θα γίνει! Για αυτό εγώ ελπίζω ότι αυτοί οι δύο φορείς μεταξύ τους με μια προσπάθεια μήπως μπορέσουν και συγκεντρώσουν ένα μίνιμουμ χρημάτων, μήπως και ρολάρουν την ομάδα. Αν και αυτό δεν γίνεται, τότε πλέον η ομάδα δεν μπορεί να συμμετέχει, απλό είναι… - Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο και να κάνω και μια παρένθεση... Νομίζω ότι μεταξύ μας υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη… Μεταξύ μας, τι εννοείς; - Μεταξύ μας… Εμάς των δύο; Ναι, βέβαια, υπάρχει… - Γιατί γράφεις (ηχογράφηση της συνέντευξης μέσω του κινητού της Ελένης Βελλή χωρίς να το γνωρίζουμε); Θέλω, θέλω να γράφει, γιατί σε περίπτωση που εσύ δεν προλάβεις να ανεβάσεις αύριο το πρωί αυτή τη συνέντευξη, ο κόσμος πλέον έχει πλήξει ότι «τι είναι αυτά και τα λες και…». Εγώ τους έχω πει ότι αύριο θα έχετε το πρωί αυτά που είπα… Γιατί τα λες έτσι, εξήγησε γιατί προτιμώ με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεσμεύομαι να βγει γρήγορα… Αν δεν μπορείς να το κάνεις και το φυλάς για το Σάββατο, το μεγάλο φύλλο κ.λπ., είναι πολύ αργά για τον κόσμο του Απόλλωνα και θα βγάλω ένα ρεζουμέ αυτών των πραγμάτων στο site της ΠΑΕ, αυτός είναι ο λόγος… - Ωραία, θα βγει, λοιπόν, αύριο, οπότε μπορούμε να συνεχίσουμε μόνοι. Εντάξει; Γιατί είναι θέμα πλέον εμπιστοσύνης… Δεν είναι θέμα ελλείψεως εμπιστοσύνης, είναι θέμα καθαρά υποχρεώσεως δικής μου… - Άμα αυτό το συζητήσουμε και μου το πεις, θα σου πω εγώ όχι; Μου το λες και το σέβομαι… Και τελειώνει εδώ… Νομίζω ότι καταλαβαίνεις το λόγο… - Καταλαβαίνω… Δεν είναι μια απλή συνέντευξη… Ο κόσμος έχει ήδη ψιλοτσατιστεί που δεν βγαίνω να τα γράψω στο φόρουμ. Εγώ βγαίνω και εξηγώ ότι το φόρουμ το διαβάζουν 50 άνθρωποι, ο Απόλλωνας έχει 1.000 στο γήπεδο. Άλλοι μπαίνουν στο Ίντερνετ, άλλοι παίρνουν εφημερίδες. Μέσω αυτού του τρόπου, λέω, θα πάει και στο Ίντερνετ και στο φόρουμ και θα το πάρουν και οι εφημερίδες, αν θέλουν, και το «ΦΩΣ» ή κάποιος άλλος… Άρα, λέω, τελειώσαμε… Δεν μπορώ να μιλάω και να απαντάω στου καθενός τα ερωτήματα που πιθανώς έχουν απαντηθεί πριν από 10 λεπτά σε κάποιον άλλον… Άρα αυτός είναι ο λόγος. Και η μόνη δέσμευση που πήρα ηθικά μαζί τους είναι ότι αυτό θα γίνει άμεσα. Δεν πρόκειται, δηλαδή, να κωλυσιεργήσει, γιατί μου είπαν, αν είναι να βγει με τα χιόνια και τα κρύα και αυτά… είπα όχι, το τι θα πω θα δημοσιευτεί νωρίτερα. Αν εσύ, λοιπόν, μου έλεγες, Σταμάτη, αυτό είναι αδύνατον από μέρους μου, θα έπρεπε να βγάλω εγώ το ρεζουμέ… - Όχι, αδύνατον δεν είναι, αλλά είναι κάτι το οποίο, εφόσον το συζητάμε, εγώ καλοπροαίρετα θα πιεστώ και θα το κάνω. Άρα το λέμε και τελειώνει... ΟK. - Άρα δεν γράφουμε παραπάνω… Όχι. - Αυτό θέλω… είναι σαφές… Το καταλαβαίνεις… Λοιπόν, έχουμε μείνει… Πες, λοιπόν, ότι είναι ο Ερασιτέχνης και η «Αναγέννηση», οι φορείς, τέλος πάντων, και ξεκινούν μόνοι τους, αφού δεν βρίσκεται αυτό το τρίτο πρόσωπο που έχει αυτή τη σεβαστή δικλίδα που βάζεις, το τρίτο φυσικό πρόσωπο… Το τονίζω ότι, αν αυτό το φυσικό πρόσωπο δεν έρθει σε απευθείας επαφή μαζί μου για να μιλήσει, θα έχω βέτο στην περίπτωση που πάει να πλησιαστεί από έναν από τους φορείς… - Άρα μαζί με τις μετοχές εσύ θα φτιάξεις και ένα ιδιωτικό συμφωνητικό… Ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που θα δεσμεύει, θα έχει κάποιους δεσμευτικούς όρους… - Εάν, λοιπόν, δεν βρεθεί το τρίτο φυσικό πρόσωπο, εάν χρειαστεί βοήθεια αυτή η προσπάθεια των φορέων, των γνωστών Απολλωνιστών, της απολλωνίστικης οικογένειας, είσαι διατεθειμένος να συνεισφέρεις ένα μικρό ποσό, θα μπορείς να το κάνεις αυτό; Λες ότι δεν μπορώ να συνεχίσω γιατί δεν μπορώ να δαπανήσω 1 εκατ. ή 1,2 εκατ. ή 800.000 ή 1,5 εκατ., δεν ξέρω πόσο μπορεί να κοστολογηθεί η χρονιά, αλλά ενδεχομένως να μπορώ να δώσω 200.000, 300.000, 100.000. Δεν πρόκειται να δώσω χρήματα, πρώτον αν δεν εγκρίνω αυτά που βλέπω να γίνονται και τα άτομα που τα κάνουν. Όπως κάθε άνθρωπος βλέπει τι γίνεται και λέει δίνω, δεν δίνω. Και δεύτερον θέλω να ξεκαθαρίσω ότι, αν βοηθήσω, θα βοηθήσω σαν μέλος της «Αναγέννησης» ή του Ερασιτέχνη, άρα με ποσά αντίστοιχα μέλους «Αναγέννησης» ή Ερασιτέχνη και όχι πρώην μεγαλομετόχου… Και ο νοών νοείτω. - Άρα είναι πολύ πιο χαμηλά… Βεβαίως. - Μιλάμε, δηλαδή, ότι μπορεί να θέλει τσόντα για να πάρει τον Δημητρίου, λόγου χάρη, που είναι παίκτης και ζητάει 30.000 και να έχουν μαζέψει 20.000 και να πεις, ναι, καλός είναι, συμφωνώ, πάρτε 10.000 και κλείστε τον. Θα βοηθήσω. Και σου λέω και πάλι, δεν θα είμαι μόνος. Αν, δηλαδή, γίνει μια προσπάθεια, μπουν κάποια χρήματα, θα συνεισφέρω κι εγώ, αν εγκρίνω τον τρόπο που γίνεται αυτή η προσπάθεια, με ένα ποσό που μπορεί να είναι αναλογικό με αυτά που βάζουν οι άλλοι, μεγαλύτερο μεν σε αναλογία, αλλά όχι με τη σκέψη, α, είναι ο Βελλής που έβαζε τόσα, άρα δεν θα βάλει… Αν ήταν να το κάνω αυτό, δεν θα έδινα τις μετοχές. - Άρα δεν υπάρχει περίπτωση να παραμείνεις ως χορηγός… Όχι. - Καλό είναι να τα ξεκαθαρίζουμε… Όχι, χορηγός άλλου δεν θα είμαι… - Χορηγός του Απόλλωνα; Χωρίς να έχω τη διοίκηση, όχι. - Το μάνατζμεντ, δηλαδή, αυτό που έχεις τώρα… Ναι, το οποίο δεν μπορώ να αναλάβω για τους λόγους που ανέφερα, άρα η απάντηση είναι αρνητική για αυτόν το λόγο. - Νομίζω, το τι σε οδήγησε στο να αποχωρήσεις το έχεις πει στην εισαγωγή σου. Έτσι δεν είναι; Κοίτα δεν θα κάνουμε εδώ πέρα εσωστρέφεια αλά ελληνικό πολιτικό κόμμα… Ούτε θα πω αν κάτι στην ομάδα με ενόχλησε ή δεν με ενόχλησε ή κάτι τέτοιο… Αυτά είναι εσωτερικά θέματα της ομάδας και δεν θα μπω… δεν είναι οι βασικοί λόγοι και τους αντιπαρέρχομαι. Μένω, λοιπόν, στους εξωτερικούς λόγους. Από το 2008 που μπήκα στην ομάδα, η άποψή μου ήταν ότι η χώρα αυτή θα μπει σε δυσκολίες, σοβαρές. Αυτό το πίστευα και το έλεγα σε κάθε γνωστό μου άνθρωπο. Και με αυτό το σκεπτικό, επίσης, ήμουν και προσεκτικός στο τι έβαζα στην άκρη, στο τι θεωρούσα ότι μπορώ να ξοδέψω, γιατί το μέλλον με τρόμαζε. Εδώ που είμαστε, τα δύο τελευταία χρόνια ιδίως, νομίζω ότι δεν υπάρχει Έλληνας, όχι εγώ, που να μη θεωρεί αβέβαιο το μέλλον του και πλέον της χώρας του. Ούτε ένας δεν υπάρχει. Όλοι το βλέπουν με ανησυχία… Όποιος το βλέπει διαφορετικά είναι και η αιτία που φτάσαμε εδώ. Με αυτό το σκεπτικό, δεν είναι δυνατόν να κάνεις κινήσεις μέσα σε όλη αυτή την αβεβαιότητα και σε όλη αυτή την κατάσταση. Συν το γεγονός ότι υπάρχει πολύ μεγάλη, όπως ξέρουμε όλοι, τραπεζική έλλειψη ρευστότητας, που σημαίνει πως ό,τι επενδύσεις γίνονται γίνονται με ίδια κεφάλαια. Εμένα η εταιρεία μου προέβη σε επενδύσεις, παρότι η συγκυρία είναι έτσι, γιατί δουλεύει σε ένα διεθνές περιβάλλον και όχι ελληνικό αποκλειστικά. Προέβη σε επενδύσεις, με δεδομένη την έλλειψη ρευστότητας των τραπεζών, αυτές οι επενδύσεις, όπως καταλαβαίνεις, αντλούν δυσανάλογο κομμάτι από τα ίδια κεφάλαια που έχεις σε σχέση με άλλες χρονιές. Την κατάσταση αυτή την έβλεπα, την προέβλεπα, μπορούν να σ’ το επιβεβαιώσουν και άνθρωποι… - Το ξέρω, μου το είχες πει και εμένα… Ναι. Με αυτό το δεδομένο και επειδή, δυστυχώς, επαληθεύτηκε η κατάσταση, τα διαθέσιμα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή για να ξοδευτούν, όχι να επενδυθούν, την επένδυση την έκανα, γιατί είναι επένδυση και προσδοκώ σε κέρδος, αλλά να κάνω ένα έξοδο την ώρα που αυτή η επένδυση είναι δυσανάλογα μεγάλη πλέον με την έλλειψη της τραπεζικής υποστήριξης, δεν είναι φρόνιμο για μένα. Και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους τους οικονομικούς για τους οποίους είμαι τρομερά διστακτικός και ξεχωρίζω τελείως αλλιώς τα πράγματα, απ’ ό,τι έκανα πριν. Ένα, δηλαδή, είναι η ελληνική οικονομική συγκυρία και η πλήρης αβεβαιότητα, πώς θα είναι ο Ιούλιος, ο Αύγουστος ή ο Σεπτέμβριος, και ένα είναι πιο εξειδικευμένο, το δικό μου περίσσευμα για να ξοδευτεί σε τέτοιου είδους έξοδα έχει εξατμιστεί. Και εκεί δεν δέχομαι ούτε κριτική από κανέναν ούτε… - Καλά, αυτό είναι δικό σου θέμα. Στο δικό σου πορτοφόλι θα βάλεις… Ναι, αλλά εξηγώ τους λόγους… Γιατί κάποιος μπορεί να πει «καλά προχθές ήσουν έτσι και σήμερα είσαι έτσι». Ναι, με αυτή την κατάσταση και όπως εξελίσσεται και με τις συγκεκριμένες συνθήκες που περιγράφω, θα το θεωρούσα πολύ απερίσκεπτο και διακινδυνευμένο εκ μέρους μου το να προχωρούσα σε μια τέτοια κίνηση με τον Απόλλωνα για αυτή τη χρονιά, με δεδομένες τις συνθήκες που περιέγραψα… Μπορεί κάποιος να συμφωνεί, να διαφωνεί, δεν με ενδιαφέρει… Αυτό που μετρά είναι πως εγώ το κρίνω. Και τρέλες στη ζωή μου δεν κάνω… Ρίσκα παίρνω στη δουλειά μου, γιατί τα ρίσκα στη δουλειά αποσκοπούν σε μια πιθανότητα κέρδους και επιστροφής. Το ρίσκο σε ένα έξοδο είναι αδικαιολόγητο. - Περίπου είπες πού θα παραδώσεις τις μετοχές, υποθέτω στον Ερασιτέχνη και την «Αναγέννηση»… Υπό την προϋπόθεση ότι τις δέχονται… Έτσι. Μπορεί να σου πουν ότι δεν μπορώ να τις αναλάβω… - Αν δεν τις δέχονται; Τότε δεν πάνε πουθενά. Τότε, αν δεν τις δεχθεί κανείς, λύεται η εταιρεία, κλείνει η ΠΑΕ. -    Ναι, αλλά αυτό έχει κάποιες επιπτώσεις… Ό,τι έχει θα τις αντιμετωπίσουμε, τι να κάνουμε…-    Ναι, αλλά σημαίνει ότι διαλύεται ο Απόλλωνας… Ε, και τι να κάνουμε; Άμα κανείς δεν δέχεται… Δηλαδή, για να καταλάβω κάτι… Ο Απόλλωνας είναι μια ομάδα με ιστορία 120 ετών, έναν Βελλή περίμενε στα 120 χρόνια; Όχι. Ζει 120 χρόνια… Πολλοί μέσα από τους Απολλωνιστές που διαβάζω διαρκώς διατυμπανίζουν αυτή την ιστορία, ότι ο Απόλλωνας ποτέ δεν πεθαίνει… Αν είναι απλώς λόγια, είναι απλώς λόγια… Αν δεν είναι λόγια, θα φανεί τώρα. Είναι ωραίο να τα λες και να τα λες. Δεν ανήκει ο Απόλλωνας στον Βελλή, δεν ανήκει ο Απόλλωνας σε αυτόν, δεν είναι δικό του… Ωραία, για αυτόν ακριβώς το λόγο πρέπει να συνεχίσει χωρίς τον Βελλή. Τι γινόταν, δηλαδή, τα προηγούμενα χρόνια… Τι περιμένουν, πως θα βρεθεί ένας επενδυτής που θα προσυπογράψει 15 χρόνια παρουσίας σε μια ομάδα; Ούτε ο Αμπράμοβιτς δεν μπορεί να το κάνει αυτό με την Τσέλσι. Αύριο θα γίνει μια καταστροφή στο εργοστάσιό του στη Ρωσία και θα σου πει δεν μπορώ να κάνω τίποτα ή θα του αλλάξουν οι καταστάσεις, θα μπει σε μια βαθιά κρίση και δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα. Αν αποσκοπείς επομένως σε έναν άνθρωπο που θα δεσμευτεί για παραπάνω διάστημα από αυτό που πραγματικά ο ίδιος νομίζει, σου λέει ψέματα και παραμύθια και σε βαυκαλίζει, δεν θα το βρεις, απλό είναι. Άρα γιατί όλοι γυρίζουν και κοιτάνε εμένα. Τέσσερα χρόνια ήταν… Εκατομμύρια πολλά ξοδεύτηκαν, η ομάδα προχώρησε, κάθε χρόνο έκανε και ένα βήμα. Ένα βήμα, ένα βήμα, ένα βήμα και έφτασε εκεί που είναι, οργανώθηκε, έγινε νοικοκυρεμένο μαγαζί, τη θαυμάζουν ακόμα και οι αντίπαλοί της για την παρουσία της. Ακόμα και ο άμεσος αντίπαλός σου στο πρωτάθλημα σου δίνει συγχαρητήρια. Είναι σαν να βγαίνει ο Παναθηναϊκός και να δίνει συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό που κέρδισε το πρωτάθλημα. Έχουν γίνει πράγματα που για μένα είναι σημαντικά, όχι μόνο σαν ποδοσφαιρικά αποτελέσματα, σαν γενική πορεία. Ε, αυτό κάποια στιγμή τελειώνει. Ε, το να μου λες εμένα και τι θα γίνει, μην το λες σε εμένα, να το πεις σε όλον τον Απόλλωνα. Εγώ είμαι ένας Απολλωνιστής… - Εγώ δεν το είπα… Το ρώτησες… - Οφείλω να ρωτήσω… Ε, αφού το ρώτησες, παίρνεις και την απάντηση… Δεν δέχομαι, δηλαδή, να αισθάνομαι και ένοχος… Εάν, λοιπόν, όπως λες, δεν βρεθεί κανείς, ούτε ο Ερασιτέχνης ούτε ο άλλος, σημαίνει πως δεν υπάρχει άνθρωπος, σωματείο, φορέας που να θέλει να συνεχίσει αυτή την ομάδα και θα γίνουν ό,τι προβλέπουν οι κανονισμοί, δεν ξέρω τι, οτιδήποτε… - Εάν όμως δεχθούν, ας πάρουμε αυτή την άποψη, είτε η «Αναγέννηση» μόνο είτε ο Ερασιτέχνης μόνο, σε αυτή την περίπτωση που θα δεχθεί ο ένας από τους δύο, θα τις δώσεις; Εάν δεν υπάρχει ο άλλος ενδιαφερόμενος που ανέφερες ή ένας τρίτος με τους όρους τους δικούς μου, που να έχει γίνει αποδεκτός, βεβαίως. Κι αν ένας μέσα από τον Απόλλωνα μου πει δώσε μου να προσπαθήσω, γιατί να μην τις δώσω; Δεν είναι καλύτερο αυτό από το να τις κρατήσω εγώ, που, ούτως ή άλλως, έχω δηλώσει πως δεν μπορώ να προσπαθήσω; - Σαφές… Αλλά με τους όρους που σου είπα… Από εκεί και πέρα, αν δεν πετύχει και αυτό, δεν είχαμε να χάσουμε και τίποτα… Εγώ δεν θα προχωρούσα, ο άλλος δεν δέχεται. Ρε παιδιά, δώστε μου να πάω μια σπρωξιά, δεν την έβγαλες τη σπρωξιά, δεν έγινε και τίποτα, δεν θα έχει γίνει και καμιά καταστροφή… -    Εάν δεχθούν και οι δύο, όμως, οι δύο τωρινοί φορείς, υπαρκτοί φορείς… Εσύ αυτή τη στιγμή κατέχεις το 90%, ο Ερασιτέχνης κατέχει το 10% εκ του νόμου, που σημαίνει πως αυτό το 90% θα πρέπει κάπως να μοιραστεί… Ναι… -    Έχεις, λοιπόν, ένα πλάνο για το τι μοιρασιά θα γίνει, με δεδομένο πως ο Ερασιτέχνης έχει ήδη το 10%; Τώρα μιλάμε υποθετικά, έτσι; -    Πάντα… Υποθέτεις ότι δέχονται και οι δύο και υποθέτεις ότι θα κάτσουν να συνεργαστούν και λοιπά… Ε, μακάρι… Τότε σίγουρα η μοιρασιά θα είναι ισομερής και το μόνο πράγμα που θα μένει να αποφασίσω εγώ είναι -και σε συνεννόηση μαζί τους- αν ένας από τους δύο πρέπει να έχει κατ’ ελάχιστο την πλειοψηφία ώστε να μπορούν να παίρνονται αποφάσεις, γιατί αυτή τη στιγμή βλέπεις… -    Ποιος θα έχει το μάνατζμεντ… Εδώ ολόκληρη χώρα που έχει αποτελέσματα εκλογών που ζητούν απαραίτητα συνεργασία και βλέπεις ότι αυτή η συνεργασία δεν βγαίνει. Ο Έλληνας είναι περίεργος… Δεν κάνω κριτική σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, αλλά λέω πως το αποτέλεσμα ήταν να λέει ο κόσμος συνεργαστείτε και αυτοί οι φορείς για οποιουσδήποτε λόγους αρνούνται τη συνεργασία σε βαθμό που να βρεθεί λύση… Εκεί, λοιπόν, είναι που πρέπει να σκεφτείς αν πρέπει να δώσεις ένα κλικ παραπάνω για να υπάρχει μια απόφαση… -    Έχεις, βέβαια, στο μυαλό σου πως ο Ερασιτέχνης έχει ήδη το 10%... Ε, καλά, αυτό δεν παίζει ρόλο.. - Ναι, αλλά άμα δώσεις από 45% και 45%… Μα, αγόρι μου, μην κάνεις τώρα… Εγώ σου λέω το τελικό ποσοστό θα είναι… -    51% με 49%, εντάξει, εντάξει… Καλά, άσε να δούμε πρώτα αν θα υπάρχει μια διάθεση και μετά να κάνουμε υποθέσεις… Είναι, πάντως, μια σκέψη αυτή, ένα πρόβλημα… Αλλά δεν είναι της στιγμής, εγώ έχω μάθει να λύνω τα πράγματα. Άσε να μιλήσω με τους ανθρώπους. Μπορεί να σου πει ο άλλος πως εμένα το καταστατικό μού απαγορεύει να πάρω μετοχές της ΠΑΕ, δεν έχω δει το καταστατικό της «Αναγέννησης». Δεν ξέρω, μπορεί να χρειαστεί να δημιουργηθεί κάτι άλλο… Έχεις διάφορα βήματα για να φτάσεις σε αυτό… -    Τι χρονικό ορίζοντα δίνεις για να τελεσφορήσει θετικά ή αρνητικά… Εγώ δεν δίνω χρονικά περιθώρια… Εγώ είμαι εδώ, την Τρίτη έχω συνάντηση, την Τετάρτη έχω συνάντηση. Δεν βάζω όρια… Η ομάδα δεν μπορεί να έχει όρια σε αυτή την κατάσταση… -    Πάντως, είναι σαφές πως, όσο πιο γρήγορα ξεκαθαρίσει αυτή η κατάσταση, τόσο καλύτερο για την ομάδα… Εννοείται. Όλη τη διαδικασία την ξεκίνησα εγώ, ζήτησα επαφή, ραντεβού να προχωράω, να τελειώνω. Δεν είναι ότι βιάζομαι εγώ, αλλά συμφωνώ μαζί σου ότι βιάζεται η ομάδα. Εγώ δεν βιάζομαι, γιατί να βιάζομαι… Η ομάδα βιάζεται. Κάποιος πρέπει να πάρει αποφάσεις για προπονητές, για παίκτες, όλα αυτά δεν μπορούν να αργούν. Έχουμε ένα περιθώριο, αλλά, αν αυτό το περιθώριο εξαντληθεί, όπως εξαντλήθηκε μια χρονιά, όπως εγώ τους κυνήγαγα, ε, δεν θα γίνει τίποτα… -    Τι πιστεύεις ότι αφήνεις στον Απόλλωνα; Δεν θα το κρίνω εγώ αυτό… -    Δεν έχεις άποψη; Ας το κρίνει ο Απόλλωνας… Αν δεν φαίνεται αυτό που αφήνω αν είναι καλό ή κακό, να κάθομαι εγώ να ευλογώ τα γένια μου ή να κάνω κριτική στον εαυτό μου; -    Όχι, δεν λέω κάτι τέτοιο, δεν είναι ο στόχος μου αυτός… Εγώ πιστεύω πως αυτό που αφήνω, κατά την άποψή μου, φαίνεται… Αν φαίνεται, δεν έχουμε λόγο να τρώμε χώρο σε μια τέτοια συνέντευξη. -    Την επόμενη μέρα πώς τη βλέπεις; Πολύ δύσκολη… Πάρα πολύ δύσκολη… Αλλά ταυτόχρονα βλέπω το 80% όλων των άλλων ομάδων, έτσι, αλλιώς ή αλλιώτικα, να βρίσκουν έναν τρόπο να προχωράνε και να τσουλάνε, να μην πω διακρίνονται κιόλας, να προχωράνε και να τσουλάνε… Επομένως, από τη μια πλευρά, με τα δικά μου κριτήρια, βλέπω πολύ δύσκολο το μέλλον, από την άλλη, όμως, υπάρχουν τρόποι, ξένοι προς εμένα, το τονίζω, αλλά ίσως αναγκαστικοί και τους οποίους, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τους έχει χρησιμοποιήσει και ο Απόλλωνας στο παρελθόν. Μην το παίζουμε και εκκλησία… -    Ναι, όταν δεν υπήρχε ρευστότητα… Θεωρείς πως σε αυτή την τετραετία δαπάνησες ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό, εάν είχε γίνει διαφορετική διαχείριση αυτών των χρημάτων, θα είχες τη δυνατότητα για μία χρονιά ακόμα; Τώρα αυτό είναι που ενδιαφέρει; Τώρα έχουμε φτάσει σε μια κατάσταση, αυτή η διαχείριση έγινε και εδώ βρισκόμαστε, τι να σου πω; Λάθη έγιναν και να σου πω κάτι και φέτος πάλι θα γίνονταν. Υπάρχει διαχείριση χωρίς λάθη; -    Όχι… Απλά… Σαφώς και θα μπορούσαν να είχαν εξοικονομηθεί και λεφτά, αλλά θα μπορούσες και να μην είχες το ίδιο αποτέλεσμα, άρα; -    Λέω το εξής… Είναι μια τετραετία με άψογη λειτουργία, από την άποψη πως η ομάδα ήταν απίκο σε όλες τις υποχρεώσεις της, υπόδειγμα συνέπειας στο Πανελλήνιο, έχει βγει παντού αυτό προς τα έξω… Ωστόσο, είναι μια ομάδα που σήμερα με τα μονοετή συμβόλαια, εντάξει… στις 30/6, στο δυναμικό της, δηλαδή στην περιουσία της, θα έχει τέσσερις ποδοσφαιριστές και μπορεί να λέω και πολλούς… Προφανώς δεν κατάλαβες τα όσα εξήγησα μέχρι τώρα… Ότι πάω χρόνο με το χρόνο. Ότι, όταν ξεκινάω και υπογράφω κάτι, θέλω να είμαι σίγουρος για αυτά που έχω στην τσέπη μου, άρα πώς θα υπογράψω ένα τριετές συμβόλαιο την ώρα που δεν θα είμαι τρία χρόνια στην ομάδα… Είναι επίτηδες πολιτική αυτή, εις βάρος των περιουσιακών στοιχείων της ΠΑΕ που είναι δική μου. Γιατί, αν η ομάδα σαν ιδέα δεν είναι δική μου, η ομάδα σαν ΠΑΕ είναι. Εγώ, λοιπόν, ζημίωσα ο ίδιος προκειμένου να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και τους ποδοσφαιριστές. Ξέρεις πόσοι ποδοσφαιριστές μού ζήτησαν να υπογράψουν μεγαλύτερο συμβόλαιο; -    Σχεδόν όλοι… Δεν το έκανα, αν και θα μπορούσα κάλλιστα να το κάνω. Ναι, ρε παιδί μου, «πέντε χρόνια, πέντε χρόνια…», την κάνεις μετά και γεια χαρά… Αυτό δεν έγινε πάλι για να είμαστε εντάξει. Εγώ απέναντι σε αυτούς, η ομάδα απέναντι σε αυτούς. Ζημίωσε η ομάδα από αυτό, αλλά ζημίωσε επειδή έχω αυτή την απαρέγκλιτη τακτική. Χρόνο με χρόνο… -    Εγώ σου κάνω αυτή την ερώτηση γιατί θα πρέπει να έχω μέσα στο μυαλό μου και όλες τις πιθανές απαντήσεις και κατηγορίες που μπορεί να έρθουν και να πουν… Εντάξει, ρε Βελλή, το έκανες έτσι, αλλά θα μπορούσες να υπογράψουν οι παίκτες, μισό λεπτό να τελειώσω, να υπογράψουν για δύο χρόνια και να τους πει ο Βελλής: «Μάγκες, εγώ ένα χρόνο θα μείνω, αν εσείς θέλετε για δεύτερο χρόνο, είναι δικό σας πρόβλημα, δεν είναι δικό μου, εγώ το έχω ξεκαθαρίσει, εγώ στο τέλος του χρόνου φεύγω». Ποιος θα υπέγραφε; -    Δεν γνωρίζω, αλλά… Αυτό σου λέω. Και δεύτερον, δεν έχει νόημα να μου πουν ότι έγινε λάθος. Έγινε, αλλάζει; Ο χρόνος είναι ντε τε μπροστά σου, ελάχιστος. Θα ασχολείσαι με το τι θα μπορούσε να έχει γίνει ή με το τι μπορεί να γίνει; Να με κατηγορήσουν όσο θέλουν. Είναι λάθος σκεπτικό αυτό. Ειλικρινά, από το ένα αφτί θα μου μπει, από το άλλο θα μου βγει…     Εγώ ξέρω τι έκανα σωστό, τι έκανα λάθος… Δεν πάνε να βρίζουν, δεν πάνε να βαρέσουν. Δεν με νοιάζει, γιατί στο ποδόσφαιρο πρέπει να γίνεις χοντρόπετσος. Ήμουν λιγότερο χοντρόπετσος στην αρχή, μέσα στην τετραετία όμως «ποδοσφαιριάζεις»… Λοιπόν, εντάξει… Εσύ κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέπτη και λες πως τα έκανα αυτά τα τρία λάθος, αυτά τα δύο σωστά, αυτά τα δύο μέτρια. Τώρα ό,τι και να μου πουν τελείωσε. Ό,τι και να μου πει ο άλλος δεν με ενδιαφέρει… Ειλικρινά. Όχι από σνομπισμό, αλλά δεν έχει νόημα. Δηλαδή, σε μια άλλη φάση που δεν έχουμε την πίεση να κάτσουμε να πούμε ένα ένα και να πω ιστορίες ευχαρίστως, ποδοσφαιρική συζήτηση, όλοι την κάνουμε και οι οπαδοί την κάνουμε και εμείς την κάνουμε. Καμία αντίρρηση. Δεν προσφέρεται αυτή τη στιγμή και δεν δίνει τίποτα για αυτό που πάμε να κάνουμε… -    Ωραία, απ’ ό,τι θυμάμαι, κάθε χρόνο που αποφάσιζες τι θα κάνεις, μου είχες πει ότι συζητώ με την οικογένειά μου και αποφασίζουμε το τι θα κάνουμε… Αυτή τη φορά είναι μια απόφαση απολύτως δική σου… Πάντα είναι απολύτως δική μου απόφαση… Όταν αποφασίζω να την κάνω… -    Ναι… Τότε την ανακοινώνω στην οικογένειά μου, παιδιά, σκοπεύω να κάνω αυτό… Και μπορεί να μου πει η οικογένειά μου, όχι εμείς αυτά τα χρήματα τα θέλουμε για αυτόν και για αυτόν το λόγο, γιατί κάνεις το χόμπι σου ή γιατί δεν πρέπει. Εάν δεν πάρω εγώ καν την απόφαση να το κάνω, δεν έχω να συζητήσω με κανέναν… Γιατί δεν το κάνω για να το κάνω, το συζητάω για να βεβαιωθώ ότι δεν θα κατηγορηθώ ή δεν θα στενοχωρήσω κάποιο μέλος της οικογένειάς μου κατασπαταλώντας, που πιθανόν θα ήθελαν να τα κάνουν κάτι άλλο… Από τη στιγμή που δεν το κάνω, δεν ρωτάω κανέναν. -    Εντάξει, εγώ το λέω αυτό, γιατί… Τώρα τι; Θα μιλήσουμε και για το πώς παίρνουμε τις αποφάσεις και μέσα στην οικογένειά μου, δεν έχει θέση σε αυτή τη συζήτηση… -    Όχι, όχι… Δεν έχει νόημα να γραφτεί… -    Μην παρεξηγηθώ… Κάνω αυτή την ερώτηση γιατί στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Ριζούπολης λένε το εξής: Η Ελένη και η Νινέττα ήθελαν να μείνει ο Βελλής… Αλλά ο Βελλής ήταν ανένδοτος. Δικαίωμά τους είναι αυτό… -    Γιατί, λοιπόν, να μη σου κάνω αυτή την ερώτηση… Μπορείς και να βάλεις την απάντηση πως, όταν η Ελένη βρεθεί στην ευτυχή θέση να έχει τα χρήματα να πληρώσει τον Απόλλωνα, να τον προχωρήσει… Εντάξει. -    Εντάξει, εγώ αυτό ήθελα… Δεν είναι καλύτερο να σου λέω τα πάντα; Εντάξει… Θέλεις να μου πεις αν έχω ή δεν έχω υποστήριξη από την οικογένειά μου… Εγώ και να μην έχω θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό για αυτούς. Εντάξει; Άρα, αν αυτοί συμφωνούν ή όχι, από την ώρα που δεν κάνω τη δαπάνη, δεν με νοιάζει. Αν την έκανα τη δαπάνη, ναι, όντως το συζητώ, γιατί δεν θέλω… Να σου πω κάτι… Για τα παιδιά του δουλεύει ο καθένας. Και τις επενδύσεις που σου λέω ότι κάνω για τα παιδιά μου τις κάνω. Θα μπορούσα αυτά τα χρήματα να μην τα κάνω επένδυση, εμένα μου φτάνουν και να παίζουμε και με τον Απόλλωνα. Τα κάνω για τα παιδιά μου. Επομένως, όταν ξοδεύω κάτι, κάνω μια συζήτηση, κάνω μια κουβέντα, αναφέρομαι και λοιπά… Όταν δεν κάνω κάτι, δεν έχω σε κανέναν να δώσω λογαριασμό. -    Πολύ ωραία, είναι σαφές. Αυτή η τετραετία τι σου αφήνει; Άντε πάλι… -    Όχι, όχι… Η ενασχόλησή σου με τον Απόλλωνα τι γεύση σού αφήνει; Γλυκιά, πικρή, ανάμικτη… γεύση; Ως άνθρωπο… Σαν γεύση πολύ ωραία. Θαυμάσια γεύση, με τις δυσκολίες της, με τις χαρές της, με τον κόπο της. Κοίταξε, ο κόσμος ένα πράγμα δεν έχει καταλάβει… Ο κόσμος νομίζει πως εγώ απλώς ξόδευα λεφτά. Αυτό είναι μια αλήθεια. Ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται και δικαίως το χρόνο, την ενασχόληση και τα χιλιάδες προβλήματα τα οποία καλούμε να λύσω. Δεν τα διανοείται, γιατί δεν ξέρει πώς λειτουργεί μια ΠΑΕ. Δεν μπορεί να φανταστεί τι πάει στραβά. Δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό για μένα είναι το αρνητικό στην ιστορία. Εγώ ήμουν 24 ώρες το 24ωρο στην ουσία διαθέσιμος για τον Απόλλωνα. Ήμουν στο γραφείο μου, μπορεί να είχα μια σύσκεψη και να χτυπούσε το τηλέφωνο και σε πέντε λεπτά εγώ να κάθομαι να λύνω ένα πρόβλημα ενός ποδοσφαιριστή, ένα νοίκι ή κάτι τέτοιο. Και να με ρωτάνε, μάρτυρας είναι η κόρη μου, για οτιδήποτε, για το πώς θα βγει μια επιστολή, πώς θα γράψουμε αυτό, πώς θα κάνουμε, πώς θα ράνουμε… Από τα πιο λεπτομερή μέχρι τις διαπραγματεύσεις των ποδοσφαιριστών, προπονητών ή οτιδήποτε. Ήταν μια διαρκής ενασχόληση… Εγώ δεν το φανταζόμουν ότι θα ήταν έτσι και αυτό με κούρασε, γιατί έχω μια σοβαρή δουλειά, η οποία απαιτεί την παρουσία μου και τη δική μου κατεύθυνση. Λοιπόν, όταν αυτό παντρεύεται με μια άλλη εταιρεία, εγώ δεν είχα αντιληφθεί ότι μια ΠΑΕ είναι μια κανονική εταιρεία, έχεις δύο εταιρείες. Τη δική σου και την ΠΑΕ, έχει τα πάντα… -    Είναι ένας ζωντανός οργανισμός… Ασφαλιστικά, φορολογικά, ΙΚΑ, προμηθευτές. Είναι μια εταιρεία, τα πάντα… Έπρεπε, λοιπόν, να είμαι, ας πούμε, με το ένα πόδι στο ένα καράβι και με το άλλο στο άλλο. Αυτό κουράζει ορισμένες στιγμές. Όμως, η απάντηση είναι πως η αίσθηση για το τι αισθάνομαι είναι ότι το γλέντησα, παρ’ όλα αυτά. Δηλαδή, δεν είναι σωστό να πω ότι φεύγω γιατί κουράστηκα, παρότι κουράστηκα. Δεν υπάρχει θέμα, είναι εκνευριστικό, από μόνο του αυτό δεν θα με έκανε να πω, ε… βαρέθηκα. Δεν φεύγω από τον Απόλλωνα επειδή βαριέμαι, να σ’ το πω έτσι απλά. Φεύγω για τους πολύ συγκεκριμένους λόγους που σου είπα. -    Εντάξει. Σήμερα υπάρχουν αυτά τα πολύ συγκεκριμένα δεδομένα και παίρνεις την απόφαση να φύγεις… Αν μετά από ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια θελήσεις να ξαναέρθεις, θα χτυπήσεις την πόρτα ενδεχομένως με όρους που θα βάλει κάποιος άλλος για να πάρεις την ομάδα; Μόνος σου το είπες… Οι όροι ή μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν… -    Δηλαδή, αυτό το ενδεχόμενο παίζει, δεν ξέρεις τι θα γίνει σε τέσσερα ή πέντε χρόνια… Όχι, σαφώς και παίζει. Για αυτό το οριστικά και αμετάκλητα που έβαλες στην ερώτηση δεν… -    Μιλάω για οριστικά και αμετάκλητα για τώρα… Η λέξη οριστικά, άμα ανοίξεις το λεξικό είναι οριστικά, δεν έχει όρια δηλαδή… Εγώ λέω ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να αναλάβω τις υποχρεώσεις αυτής της χρονιάς και να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και εξήγησα τους λόγους και, σε παρακαλώ, γράψ’ τους… - Όλους, όλους… Το Internet έχει το καλό πως δεν έχει περιθώρια λέξεων, τα γράφεις όλα, οι εφημερίδες έχουν το πρόβλημα χώρου… Εμένα με ενδιαφέρει να εξηγήσω τους λόγους, γιατί πολλοί ρωτάνε, γιατί και πώς και γιατί. Λοιπόν, να ξεκαθαρίσω πως δεν θέλω να αφήσω υπονοούμενα ότι με στενοχώρησε κάποιος από τον Ερασιτέχνη ή ότι με τσάτισε ο τάδε ή επειδή κλέβει ο… φεύγω και τέτοια. Όχι. Αυτά τα πράγματα είναι καθημερινά, τα συναντάω και στη δουλειά μου και με αυτή τη λογική θα έπρεπε να έχω φύγει και από τη δουλειά μου. Δεν είναι αυτοί οι λόγοι. Εδώ είσαι για να λύνεις προβλήματα, να τα ζυγίσεις, να κρατάς ισορροπίες, διπλωματίες ή οτιδήποτε. Άρα δεν είναι αυτός ο λόγος. Ο λόγος είναι αυτός που σου περιέγραψα… Η κατάσταση της χώρας συνδυάζεται με την έλλειψη τραπεζικής ρευστότητας, συνδυάζεται με επενδύσεις που έχω κάνει στη δουλειά μου, οι οποίες απαιτούν πολύ μεγαλύτερο, πολλαπλάσιο διαθεσίμων λόγω των προβλημάτων των τραπεζών και όλο αυτό το σύνολο που δημιουργεί σε εμένα μια ανασφάλεια σχετικά με το τι μου περισσεύει. Με το αν μου περισσεύει και δεν το δίνω στον Απόλλωνα, γιατί είναι έξοδο. Αν ήταν επένδυση, αν η μετοχή του Απόλλωνα ήταν να πάει από πέντε σε δέκα, τότε να το έβλεπα σαν μπίζνα και να έλεγα, βάλ’ τα, γιατί είναι επένδυση. Από την ώρα που είναι έξοδο, έχω σκεφτεί τι θα ξοδέψω στη ζωή μου και αυτά δεν χωράνε. Απλό… -    Καλώς… Ήρθες στον Απόλλωνα για συναισθηματικούς λόγους… Το συναίσθημα θα λειτουργήσει εφόσον κληθείς αναγκασμένος να διαλύσεις την εταιρεία… Αναγκασμένος από τι; -    Από την έλλειψη να υπάρξει κάποιος να τσουλήσει το καράβι, τον Απόλλωνα… Εγώ την εταιρεία μπορώ να την κρατήσω και ζωντανή, τι θα στοιχίσει, αλλά δεν θα παίζει μπάλα… -    Μάλιστα… Μπορείς να έχεις μια εταιρεία, να έχεις ένα διοικητικό συμβούλιο, φαντάζομαι ο νόμος απαιτεί κάποιες προϋποθέσεις, κάτι να γίνεται, αλλά να έχεις τζίρο μηδέν, έξοδα μηδέν, να μην είναι σε λειτουργία στην ουσία. Αυτό δεν ξέρω στο ποδόσφαιρο τι γίνεται, ειλικρινά… Είναι κάτι που αξίζει να το ψάξουν οι άνθρωποι που ασχολούνται, ας κάνει και κάποιος άλλος κάτι. Δεν ξέρω τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση, από τη στιγμή που δεν παίζεις και δεν συμμετέχεις, μπορεί η ΕΠΟ να σε θεωρεί λήξασα, νομικά δεν είσαι… - Μα για το υπουργείο Εμπορίου και η παλιά ΠΑΕ, άσχετα αν βρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης, υφίσταται… Υφίσταται, αν εκκαθαριστεί μπορεί να παίξει μπάλα… -    Καλά… Μπορούμε, όμως, να πάμε και σε ένα φαινόμενο να έχουμε τρεις εταιρείες (ΠΑΕ) με την ίδια επωνυμία (Απόλλων), αλλά με διαφορετικό ΑΦΜ… Εδώ μιλάμε αυτή την εταιρεία που δεν έχει χρέη, η άλλη είναι σε εκκαθάριση λόγω χρεών… Πάντως, μπορείς να μείνεις εν ζωή σαν εταιρεία χωρίς αντικείμενο εργασίας. Αν είναι η καλύτερη λύση αυτή για τον Απόλλωνα, δεν ξέρω… -    Θεωρώ, πάντως, κομβικό σημείο τους αριθμούς που θα δώσεις στους όρους για τη μεταβίβαση, κάνω λάθος; Όχι. Ναι, αλλά να σου πω κάτι… Αν είναι να μπει κάποιος και να παίξει πραγματικά… μπάλα, δεν θα κολλήσει σε αυτούς τους αριθμούς. Γιατί, αν δεν τους εννοεί αυτούς, τότε άσ’ το καλύτερα… Δεν θα είναι οι αριθμοί που ξοδεύω εγώ, θα είναι ένα μίνιμουμ νούμερο για να τσουλήσει η ομάδα. Να έχει 20 ποδοσφαιριστές χωρίς συμβόλαια, με τους μισθούς τους καινούργιους, τους μειωμένους. Ε, να μην τους έχει; Πώς θα έχει τους 20 ποδοσφαιριστές; Δεν σου λέω 26… Να μην έχει πέντε φράγκα να κάνει δυο κινήσεις… Δεν σου λέω να φτιάχνει γκαζόν και γυμναστήρια, ξενοδοχεία πριν τους αγώνες και τις καλύτερες φανέλες και έτσι ή ιατρικό επιτελείο, νοσοκομεία και τούμπανα… Μιλάω για απλά πράγματα, αλλά, αν αυτά δεν τα έχεις να τα διαθέσεις, δεν τσουλάς. -    Εάν η ομάδα βρει κάποια λύση οποιασδήποτε μορφής και αγωνίζεται τις Κυριακές, θα σε βλέπουμε στο γήπεδο; 100%! Κοίταξε να δεις, εδώ ήμουν, επειδή πολλοί πουλάνε απολλωφροσύνη και λένε εγώ ήμουν, εγώ αμφιβάλλω αν πολλοί από αυτούς είναι στον Απόλλωνα ενταγμένοι πιο πολύ καιρό απ’ ό,τι εγώ… Βγάζουν τα απολλωνόμετρα και λένε εγώ αυτό, εκείνο… Εγώ δεν μιλάω, αλλά τις χρονιές που πήγαινα εγώ στον Απόλλωνα και στις τρεις εθνικές κατηγορίες αμφιβάλλω αν ζούσαν πολλοί από αυτούς… -    Ε, καλά, άμα είναι μικρότεροι, τι να κάνουμε… Ε, και μεγάλοι να είναι, το ίδιο θα είναι… Θέλω να σου πω ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που είναι εκεί μέσα πριν από εμένα. Σε αυτά τα τσιμέντα κάθε Κυριακή, άρα δεν τα δέχομαι αυτά, πως θα πρέπει να αποδείξω ότι είμαι και Απολλωνιστής… - Μα τι να αποδείξεις; Δεν είχες τον Απόλλωνα τέσσερα χρόνια; Ο ένας μετράει το ένα, το άλλο. Δηλαδή, η δική μου στενοχώρια θα είναι μικρότερη από τη δική του… - Μιλήσαμε όταν βγήκε η απόφαση της ΕΕΑ πως είσαι ανακουφισμένος, αλλά ταυτόχρονα στενοχωρημένος… Ανακουφισμένος γιατί μπορώ να αποδεσμευτώ… Κοίταξε, να τα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους… Αν η απόφαση έλεγε πως δεν μπορούν να μεταβιβαστούν οι μετοχές, αναγκαστικά θα συνέχιζα με ένα μίνιμουμ τρόπο, καθώς, από την ώρα που δεν μπορώ να δώσω την ομάδα, δεν μπορώ να πάρω εγώ μόνος μου το βάρος και να πω δεν γίνεται να την πάρει η «Αναγέννηση», δεν γίνεται να την πάρει ο Ερασιτέχνης, ρε φίλε… Οποιαδήποτε μεταβίβαση είναι παράνομη. Διά νόμου, όχι γιατί μπορείς, θα την είχα. Το πιθανότερο είναι πως θα έκανα μια δήλωση, θα έλεγα, παιδιά, δεν πάμε για τίποτα, θα παίζουμε με 18άρηδες, θα βάλουμε εκπαιδευόμενους, θα βγει ένα μπάτζετ το ελάχιστο και θα προσπαθήσουμε να τσουλήσω αυτή την ομάδα, γιατί δεν θα είχα άλλη διέξοδο. Αυτή τη στιγμή, καλώς ή κακώς, η Επιτροπή είπε, κύριε Βελλή, μπορείς να δώσεις τις μετοχές εν μέρει ή εν συνόλω. Άρα μου βγαίνει αυτό το βάρος από επάνω μου… - Εσύ μιλάς μόνο για εν συνόλω μεταβίβαση; Όχι, όχι με τίποτα. Μόνο εν συνόλω. Να μείνω εγώ μικρομέτοχος; Με τίποτα. - Να αναζητήσεις συμπαίκτη; Όχι. Εγώ, αν έβρισκα έναν συμπαίκτη που τον ήξερα, που στο μυαλό μου αυτό το διάστημα έχει παίξει, έχει κάνει, αν έβρισκα έναν άνθρωπο που τον εμπιστεύομαι 100%, μπορεί, ας πούμε θα μπορούσε, δεν βρήκα όμως… Άρα… Εννοείται πως στους 12 μήνες έκανα σκέψεις πως θα μπορούσα να… παντρευτώ με κάποιον που θα είμαστε το ίδιο και το αυτό. Ο ένας θα είναι ο Σταμάτης και ο άλλος που θα ταυτιζόμασταν απόλυτα, ώστε να μπορούμε να συνυπάρχουμε, και θα τον ήξερα από την προηγούμενή μου ζωή για να μπορέσω να τον εμπιστευτώ, δεν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή μόνο ευγενικά και ειρωνικά χαμόγελα συναντώ άμα βγεις και πεις σε κάποιον να μπει στο ποδόσφαιρο… - Μου είπες πως, αν ήσουν αναγκασμένος να μείνεις γιατί η Επιτροπή (ΕΕΑ) σου έλεγε «συγνώμη, κύριε Βελλή, ο νόμος είναι νόμος»… Θα το έκανα με μαύρη καρδιά και χωρίς κέφι, γιατί θα αισθανόμουν ότι κάνω κάτι το οποίο είναι κόντρα σε αυτό που θα έκανα αν είχα την ελευθερία των αποφάσεων και τώρα την έχω… - Εντάξει, εάν βρεθεί ένας άνθρωπος τρίτος, ο οποίος θα έκανε αυτό που θα έκανες εσύ αναγκαστικά… Δηλαδή 18άρηδες, τσίμα τσίμα και τα λοιπά, που σημαίνει πως δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτεις στο ακέραιο και στο απόλυτο, θα πεις το ναι; Για να του δώσω τις μετοχές; - Ναι. Ε, ας έρθει εκείνη η ώρα και θα αποφασίσουμε… - Αφήνεις ένα παράθυρο… Ας έρθει εκείνη η ώρα και θα δούμε. Ε, εντάξει, άμα του πεις δεν σ' τη δίνω για 50.000… Εντάξει, ρε φίλε, τώρα μην τρελαθούμε… Αλλά, αν το απαιτούμενο νούμερο είναι 400.000, και πει βάζω 100.000, άσ' το… Να επικρατεί και η λογική… - Δεν πειράζει, καλές είναι και οι «ηλίθιες» ερωτήσεις, κάτι βγάζουν… Δεν αφήνουμε έτσι τίποτα αναπάντητο, για αυτό επιμένω και γίνομαι κουραστικός. Θα σε πάω σε κάτι άλλο… Στη φιέστα υπήρχαν κάποια παιδάκια 6, 7, 8, 9, 10 χρόνων που τους αγόραζε ο μπαμπάς τους μια μπλούζα του Απόλλωνα με χαρά… Είχε δημιουργηθεί μια αίσθηση νικητή στην ομάδα τα τελευταία χρόνια, ότι θα έχει προοπτικές, ότι προχωράει. Είχε αρχίσει να προσελκύει μικρές ηλικίες. Μια τέτοια εικόνα, ενός πιτσιρικά που θα στενοχωρηθεί στην προοπτική διάλυσης αυτού του δημιουργήματος που είναι δικό σου, θα μπορούσε να σε επηρεάσει; Όχι. - Συναισθηματικά εννοώ; Όχι, γιατί η δική μου η στενοχώρια είναι μεγαλύτερη από του πιτσιρικά. - Δηλαδή, ουσιαστικά μου λες πως εγώ θα ήθελα να μείνω για πολλά χρόνια, δεν έχω τη δυνατότητα… Για ένα χρόνο τη φορά, μη μου βάζεις λόγια που δεν έχω πει… Δεν το κάνω πλέον, γιατί είναι ένα μεγάλο ρίσκο που δεν μου επιτρέπεται πια… Με τη δική μου συλλογιστική πάντα. - Θα κάνω το συνήγορο του διαβόλου, δεν το υιοθετώ… Δεν κάνεις και τίποτε άλλο… - Λοιπόν, μπορεί μετά από δέκα ημέρες να βγουν κάποιοι και να πουν… «έλα, μωρέ, τώρα, αν ήθελε ο Βελλής να φύγει, να έδινε τις μετοχές σε ένα δικηγορικό γραφείο και να μη βάζει όρους, γιατί με αυτό τον τρόπο εκβιάζει καταστάσεις»… Δεν το υιοθετώ, αλλά… Η απάντηση είναι ας το πει. Δεν πάνε να πουν ό,τι θέλουν... Εγώ, πάντως, την πίεση που διαισθάνομαι από τον κόσμο του Απόλλωνα είναι μη δώσεις τις μετοχές όπου λάχει… Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή. Άρα αυτοί οι ίδιοι που θα το πουν αυτό κάτι έχουν στο νου τους και μάλλον δεν είναι καλό για την ομάδα… Εγώ διαισθάνομαι πως η αγωνία του κόσμου είναι πού θα δοθούν και μην αρχίσει να παραχωρείται το γήπεδο σε άλλες ομάδες… - Αυτό είναι κάτι που θα το θέσεις ως όρο; Δεν μπορώ να το θέσω… - Ναι, το γήπεδο είναι του Ερασιτέχνη… Δεν μπορώ να πω κάτι για το γήπεδο, αλλά το βλέπω ότι είναι εις βάρος του Απόλλωνα, όσο είμαι εγώ δεν έγινε, όταν δεν θα είμαι; - Πριν από δύο χρόνια, καλή ώρα, όταν αποφάσιζες τότε να μείνεις, είχαμε μιλήσει και είχαμε πει το ενδεχόμενο όταν φύγεις να διαλυθεί το σύμπαν στον Απόλλωνα και να έρθει η ΑΕΚ στη Ριζούπολη και πάει λέγοντας. Αυτό έχει περάσει από το μυαλό σου;     Βέβαια… Και η απάντησή μου είναι υπάρχει και η «Αναγέννηση». Η «Αναγέννηση» είχε πάντα σαν πρώτο στόχο αυτό το πράγμα. Αν κάνει κωλοτούμπα, τότε σημαίνει πως είναι για το καλό του Απόλλωνα, αν δεν κάνει, δεν θα γίνει εφόσον η «Αναγέννηση» δεχθεί να συμμετέχει στις τύχες του Απόλλωνα. - Εμένα, λοιπόν, αυτό που λες μου δίνει την απάντηση πως, αν οι δύο («Αναγέννηση» - Ερασιτέχνης) συμφωνήσουν να πάρουν τις μετοχές, το μάνατζμεντ θα το έχει η «Αναγέννηση»… Όχι, έχω την αίσθηση πως η «Αναγέννηση» θα βάλει σαν όρο, αν και μιλάμε υποθετικά… - Εντάξει, υποθετικά μιλάμε, τι να κάνουμε… Για να συνεργαστεί με οποιοδήποτε ποσοστό θα βάλει σαν όρο αυτό (το γήπεδο), αυτή την αίσθηση έχω. Αν δεν το βάλει, σημαίνει πως δεν ενοχλεί τον Απόλλωνα, βρε παιδιά… Εγώ της δίνω αυτή τη δυνατότητα να ασκήσει αυτή τη δύναμη. Τι άλλο θέλεις; - Ναι, αλλά μπορεί σε ένα προφορικό ντιλ να συμφωνήσουν, αλλά, αν δεν υπάρχει διασφάλιση και μετοχική, αυτό να διαφοροποιηθεί… Ε, τότε δεν θα συμφωνήσουν και δεν θα παραδοθούν οι μετοχές… Τέλος πάντων, δεν θέλω να μιλάω υποθετικά και για λογαριασμό τρίτων… Αν είναι, θα συμφωνήσουν σε πέντε βασικά πράγματα και θα είναι μέσα και αυτό. Και εγώ συμφώνησα σε κάποια πράγματα με τον Ερασιτέχνη για το γήπεδο και τηρηθήκαν, μπορεί να μη συμφωνώ για τις ακαδημίες που μπαίνουν στο γήπεδο και να το θεωρώ μεγάλο λάθος, αλλά τα βασικά τηρήθηκαν. Μπορεί το ίδιο να συμφωνήσουν και με την «Αναγέννηση». Τι να σου πω, μπορεί η κατάσταση να έχει φτάσει στο απροχώρητο και μόνο μέσα από το γήπεδο να μπορεί να υπάρχει ομάδα, τι να σου πω τώρα; Μπορεί να πούμε ας ξεχάσουμε αυτά που λέγαμε, γιατί πλέον δεν μας παίρνει… Εγώ δεν θα κατηγορήσω κανέναν να πω… Α, κοίτα τώρα τι… λέει. Και αυτό γιατί θα είναι διαφορετικές οι συνθήκες. - Πότε βλέπεις να προσδιορίζεις αυτά τα ποσά; Μέσα στην άλλη εβδομάδα… - Δηλαδή, όταν θα συναντήσεις τους δύο φορείς… Η «Αναγέννηση» δεν νομίζω να έχει βρει κάποιον ενδιαφερόμενο, θα μου το είχε πει, μόνο ο Ερασιτέχνης αν έχει βρει… Το ποσό, όμως, και να μη λεχθεί στην πρώτη συνάντηση θα ειπωθεί την επόμενη μέρα… Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι να τους εξηγήσεις πώς βαδίζεις, τι μπορείς να κάνεις και να σου πουν και αυτοί πώς βλέπουν από τη δική τους πλευρά τις απόψεις τους. Μπορεί να λεχθεί κάτι που εγώ δεν το έχω σκεφτεί και να είναι ωραίο… Δεν αποκλείεις τίποτα όταν πας σε μια συζήτηση. Πας ανοιχτός, δεν πας για να επιβάλεις όρους. Λες, παιδιά, εγώ έτσι το σκέφτομαι, αλλά να μην ξεχνάμε ποτέ πως αυτή τη στιγμή η ιδιοκτησία των μετοχών είναι δική μου. - Ωραία, για να κλείσουμε, έχουμε τέλος εποχής και αρχή μιας άλλης… Για μένα ο Απόλλωνας είναι Απόλλωνας, εντάξει; Αυτό που διαλαλούν όλοι, αρκεί να το εννοούν, δεν παίζει ρόλο αν είναι ο Βελλής, ο Οικονόμου, ο Αλαμάνος. Ο Απόλλωνας δεν σταμάτησε επειδή έφυγε ο Αλαμάνος, ούτε επειδή έφυγε ο Οικονόμου ή οι άλλοι άνθρωποί του… Πέρασε μια εποχή που ήταν και ο Βελλής. Αν είναι αυτό να σημαίνει πως είναι ο τελευταίος των Μοϊκανών, καήκαμε… - Βέβαια, εδώ υπάρχει ένας διαχωρισμός που ειπώθηκε… Ο Απόλλων ως ιδέα και ως ομάδα και η εταιρεία… Οι εταιρείες γεννηθήκανε, πεθάνανε, ανεβήκανε, κατεβήκανε, μπήκαν και σε εκκαθάριση, δεν σταμάτησε η ομάδα… Σίγουρα οι συνθήκες σήμερα, για να είμαστε δίκαιοι, είναι πολύ χειρότερες. Αν δεν ήταν, δεν θα υπήρχε και το πρόβλημα να σταματήσω. Σήμερα κλείνουν επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη, υπάλληλοι απεργούν, υπάλληλοι είναι στο δρόμο, άλλοι έχουν να πληρωθούν έξι μήνες, εδώ μιλάμε για το αν οι τράπεζες αντέχουν, είναι δυνατόν να έχουν την απαίτηση ο Απόλλωνας σαν είναι σε μια γυάλα και να ζει μια ευμάρεια άσχετη με όλο αυτό το περιβάλλον; Πώς μπορείς να το ζητάς αυτό; Είναι τρελό… - Σ' το ζητάει κάποιος επιτακτικά; Το ζητάνε με τον τρόπο τους… Δηλαδή, η αγάπη για την ομάδα τούς κάνει να μη βλέπουν σε τι περίγυρο είναι αυτή η ομάδα μέσα. - Καλά, εδώ υπάρχει διαχωρισμός στα θέλω… Και στο συναίσθημα, αλλά και το συναίσθημα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του τις συνθήκες, αν δεν το λάβει θα πέσει ξαφνικά από το 18ο όροφο… Σκοπός είναι λοιπόν να αναλογίζεσαι τα πάντα… Αυτές οι εποχές στο ποδόσφαιρο ίσως να είναι και οι δυσκολότερες από την ίδρυσή του στην Ελλάδα. Όταν βλέπουμε πόσες ομάδες δεν πήραν αδειοδότηση... - Έξι από τη Σούπερ Λίγκα… Αυτές οι ομάδες πέρσι θα πέφτανε με τον κανονισμό, τον αλλάξανε και κατά τη γνώμη μου σωστά, γιατί δεν θα υπήρχε ποδόσφαιρο. Στην Ελλάδα, καλύτερα να το σταμάταγε. Αν ρίξεις έξι ομάδες, δεν θα βρεις άλλες τόσες να τις αντικαταστήσεις… Θέλω να πω πως βλέπεις κινήσεις και πράγματα που είναι πρωτάκουστα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, άρα είναι στη χειρότερη κατάσταση οικονομικά. Μέσα εκεί εντάσσεται και ο Απόλλωνας. Ήταν τυχερός τέσσερα χρόνια, γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν μεγάλο κομμάτι της κρίσεως, τουλάχιστον τα δύο τελευταία. Είχε λοιπόν την τύχη να μπορέσει να έχει για να αντεπεξέλθει. Αυτή τη στιγμή όμως δεν μπορείς να βασίζεσαι στην τύχη. Αυτή την πραγματικότητα έβλεπα και έλεγα… Για αυτό πέρσι είπα, παιδιά, σταματάω. Εγώ τα είπα, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει μια τάση αυτά που λένε και δεν σου αρέσουν να μην τα ακούς. Το είδαμε και στην πολιτική, γιατί δεν θα είχε φτάσει η χώρα εδώ που έφτασε. Δεν μας αρέσει να ακούμε τα δυσάρεστα παρά μόνο το ευχάριστα, αυτό έγινε και με τον Απόλλωνα. Για αυτό όλα αυτά που θα συζητηθούν τώρα εν τάχει θα μπορούσαν να είχαν γίνει μέσα στη σεζόν εν ηρεμία… - Ήταν εφικτό αυτό; Απόλυτα…- Δηλαδή, να είσαι μεγαλομέτοχος και να έρχονται ταυτόχρονα επενδυτές… Βεβαίως. Οι φορείς μεταξύ μας θα μπορούσαμε να έχουμε προχωρήσει, να σκεφτούμε. Για μένα αυτό το διάστημα ήταν χάσιμο χρόνου και δεν θέλω να το χρεωθώ γιατί το κίνησα αρκετές φορές… Αυτό που θέλω να πω στο τέλος είναι... και θέλω να το πω πολύ προσεκτικά για να μη δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις, εν κατακλείδι… Εγώ δεν φεύγω από τον Απόλλωνα ούτε δυσαρεστημένος ούτε βαριεστημένος ούτε τίποτα. Ήταν τέσσερα χρόνια τα οποία ήταν στη ζυγαριά θετικά, παρά τα μεγάλα έξοδα και το χρόνο. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να βλέπεις μέσα σε αυτά τα σκατά του ποδοσφαίρου μια ομάδα να λειτουργεί με τελείως διαφορετικά πρότυπα και παρότι σε πολύ μικρά επίπεδα έγινε αντιληπτή και στα υψηλά κλιμάκια, είτε λέγονται ΕΠΟ, ΕΠΑΕ είτε λέγονται άλλες ομάδες. Έγινε αντιληπτή αυτή η λειτουργία, αν και δουλεύαμε σε πολύ χαμηλά επίπεδα κατηγοριών. Ένα το κρατούμενο αυτό, είναι πολύ ικανοποιητικό και με κάνει περήφανο για την ομάδα, όχι για μένα. Το ότι το όνομα Απόλλων αυτή τη στιγμή συνδυάζεται με θαυμασμό ακόμα και από τον πιο άμεσο αντίπαλο είναι θετικό και θα πω και κάτι άλλο που θα στενοχωρήσει πολλούς. Εμένα δεν με ενδιαφέρει ο Απόλλωνας να πάει στη Σούπερ Λίγκα, θα με χαροποιήσει ναι, να είναι το κριτήριο της απόλυτης ευτυχίας όχι. Μπορώ να σου πω ότι τα καλύτερά μου χρόνια ήταν στο ερασιτεχνικό. Και ας το λάβει ο καθείς όπως θέλει… - Γιατί; Διότι αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βλέπω ένα σωματείο υγιές, να παίζει την μπάλα του, να είναι νοικοκυρεμένο και να δίνει μια χαρά σε 200, 300, 500 άτομα που πηγαίνουν και το βλέπουνε. Το αν η κατηγορία θα λέγεται Γ’, Β’ ή Δ’ είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Να έχει ένα ωραίο γήπεδο, να έχει ωραίες εγκαταστάσεις, να έχει μια ομάδα με καλά παιδιά, με καλό προπονητή και να μπορεί να παίζει αυτό που λέγεται ποδόσφαιρο και να δίνει τη χαρά του ποδοσφαίρου στον κόσμο. Εμένα η κατηγορία συγκεκριμένα δεν με νοιάζει. Αν κάτι με στενοχωρεί σε αυτές τις κατηγορίες, είναι τα βρομογήπεδα που υπάρχουν, αν η Δ’ είχε Ριζούπολη γήπεδα, δεν θα με ένοιαζε καθόλου να μείνω στη Δ’. Καθόλου… - Μάλιστα… Υποθέτω πως μαζί σου θα φύγουν και όλοι οι άνθρωποι που ήταν μαζί σου… Το Διοικητικό Συμβούλιο μόλις τελειώσουμε θα παραιτηθεί εξ ολοκλήρου. Όλοι θα δηλώσουμε τις παρατήσεις μας και θα παραδώσουμε μόλις υπάρχει ένα διάδοχο σχήμα. Δεν μπορεί να μείνει χωρίς Δ.Σ. μέχρι ξεκαθαρίσει τι θα γίνει. - Άρα το Δ.Σ. θα υπάρχει μέχρι να βρεθεί λύση; Ναι… Λοιπόν, το ένα που λέω είναι πως εμένα δεν είναι το όνειρό μου η Σούπερ Λίγκα. Άμα πάει, ακόμα καλύτερα…. - Δεν ήταν λοιπόν το όνειρό σου… Όχι, και δεν είναι κάτι που το βλέπω με μεγάλη λαχτάρα, διότι η ενασχόλησή μου και η τριβή μου με τους ανθρώπους αυτούς που βλέπω στη Σούπερ Λίγκα μάλλον θα με έκανε να στενοχωρηθώ πιο πολύ παρά να χαρώ αν ήμασταν εκεί. Προσωπικά μιλάω. Εμένα η χαρά μου είναι ένα νοικοκυρεμένο, παστρικό σωματείο, με ποδοσφαιριστές να ψάχνεις να βρεις κάνα ταλέντο, να τον βάλεις, να βγει, να πάει και σε καμιά άλλη μεγαλύτερη ομάδα και να λες πως βγήκε από εσένα και να παίζεις την μπάλα σου και να δίνεις μια χαρά στον κόσμο που θα θέλει να έρθει να τη δει. Αν δεν θέλει να έρθει να τη δει στη Δ’, πρόβλημά του. Καθαρά το λέω αυτό, ειλικρινά. Βεβαίως, η χαρά τους είναι να ανεβαίνει κατηγορίες, όπως είδες οι προσπάθειες ήταν να ανεβαίνουμε κατηγορίες, αλλά εμένα αυτά δεν με κάνουν περήφανο. Δεν με κάνει περήφανο που τον πήγα στη Β’, τι είναι η Β’ σε σχέση με τη Γ’ και με τη Δ’; Δεν είναι αυτό το θέμα. Είναι ότι η ομάδα ανέβηκε επίπεδο ποδοσφαιρικό, όχι κατηγοριών. Είναι υπόδειγμα ομάδας μέσα στον ελληνικό χώρο αυτή τη στιγμή. Για αυτό έφτιαξα και το γήπεδο, για αυτό έφτιαξα αυτά που έφτιαξα. Αυτά για μένα ανεβάζουν το πρεστίζ. Αυτά ανεβάζουν την εικόνα μιας ομάδας, όχι αποκλειστικά η κατηγορία που παίζει. - Μάλιστα… Τελευταίο, είναι κάτι που θέλω να το πω, γιατί το εννοώ… Εάν οι συνθήκες αυτές τις οποίες περιέγραψα, αλλάξουνε… - Ναι… Εννοείται προς το καλύτερο… Οι συνθήκες, δηλαδή, οι γενικές και οι ειδικές που περιέγραψα, αν αλλάξουν, εγώ με μεγάλη χαρά θα επιστρέψω στην ομάδα. Εντάξει; Για αυτό εγώ σου είπα η λέξη οριστική και τέλος εποχής και αυτά εγώ δεν τα χρησιμοποιώ σαν εκφράσεις. Η διάθεσή μου είναι εάν δικαιολογώ στον εαυτό μου να κάνει αυτά τα οποία έκανε αυτά τα χρόνια, η διάθεσή μου είναι, με τους όρους που έβαλα να με θέλει ο κόσμος, να, να, να, να… να μπορώ να επιστρέψω και να συνεχίσω να παίζω σε αυτή την ομάδα σε όποια κατηγορία και αν είναι. Ίσως εκτός της Σούπερ Λίγκας. Αυτό δεν θέλω να εκληφθεί ούτε σαν υπόσχεση ούτε σαν τίποτα. Είναι μια καθαρή διάθεση που έχω. Τώρα πότε μπορούν να συμβούν αυτά; - Δεν ξέρεις… Πάντως, δεν μπορεί να γίνει τώρα… Μπορεί να γίνει και σε τρεις μήνες; Μπορεί να γίνει και σε τρεις μήνες. Μπορεί να γίνει και σε δύο χρόνια, όποτε γίνει… Εγώ δεν λέω πως για ένα χρόνο δεν θα γίνει, μπορεί αύριο να αλλάξουνε τρία πράγματα στη δουλειά μου, μπορεί να αλλάξουν δύο πράγματα στη χώρα και να πεις, «ε, τα πράγματα σταθεροποιήθηκαν, ξέρουμε πού βαδίζουμε, μπορούμε να κάνουμε ένα μέτρημα…». Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να κάνω κανένα μέτρημα. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα και στη δουλειά μου και στη χώρα που ζω. Αν αυτά τα πράγματα τροποποιηθούν και μπορώ να κάνω ένα μέτρημα με νέες καταστάσεις και μου επιτρέπει να πω στη ζωή μου πως έχω αυτό το περίσσευμα, θα 'ρθω να το βάλω στον Απόλλωνα. Εντάξει; - Το κατανοώ, αλλά, όταν μου λες ότι μπορεί και σε τρεις μήνες να αλλάξουν τα πράγματα, με συγχωρείς πάρα πολύ, αλλά εδώ πλέον μπερδεύονται τα δεδομένα… Ε, μην το γράψεις τότε… - Όχι, έχει ενδιαφέρον να το γράψω… Σου είπα τρεις μήνες… - Μα, σε τρεις μήνες, καλά καλά δεν θα έχει ξεκινήσει το πρωτάθλημα, άρα μπορείς να έρθεις και να αναλάβεις πάλι… Άρα τι να πω, ότι κρατάω την ομάδα γιατί σε τρεις μήνες θα έχουν αλλάξει τα δεδομένα του Βελλή, φαντάζεσαι τι ωραία εικόνα που θα είναι αυτή; - Δεν είπα κάτι τέτοιο… Μα, μόλις τώρα το είπες - Είπα τέτοιο πράγμα; Ναι… - Εντάξει, πολύ ωραία… Λοιπόν, αυτό μπορώ να το πω… Αν αλλάξουν αυτές οι καταστάσεις, γιατί θα ερωτηθώ, και με θέλει ο Απόλλωνας, βεβαίως και επιστρέφω. Για αυτό σου είπα ότι εκφράσεις οριστικά και αμετάκλητα ή τέλος εποχής δεν τις χρησιμοποιώ. Γιατί η διάθεσή μου είναι να βρεθώ σε τέτοια κατάσταση που να μπορώ να παίζω μπαλίτσα και στη Δ’ Εθνική, κανένα πρόβλημα. Εντάξει; Και σε εμένα, στη δική μου τη δουλειά, οι καταστάσεις αλλάζουν γρήγορα. Αν αυτά που υπάρχουν σήμερα εκλείψουν… Δεν έφυγα για να φύγω.